อาณาจักร ฮาร์ดี้ 1945 ตอนที่ 33 การฆ่านะมันง่าย
ตอนที่ 33 การฆ่านะมันง่าย
หลังจากที่ผู้จัดการโคเฮนออกไป ฮาร์ดี้ก็เดินไปดูที่บริษัทภาพยนต์ และแผนกต่างๆ เพื่อให้เข้าใจในสถานการณ์ของบริษัท แล้วในไม่ช้าเขาก็มาถึงแผนกศิลปะการแสดง
แผนกศิลปะการแสดง มีหน้าที่หลักในการเซ็นสัญญาศิลปิน ฝึกอบรม จัดการแสดง คัดเลือกนักแสดงสำหรับภาพยนต์เรื่องต่างๆ
โทมัสผู้อำนวยการฝ่ายศิลปะการแสดง เห็นฮาร์ดี้เดินเข้ามา เขาจึงยืนขึ้นและจับมือฮาร์ดี้ด้วยรอยยิ้ม “ผู้ช่วยฮาร์ดี้ ยินดีต้อนรับสู่บริษัทถ้าคุณต้องการรู้เกี่ยวกับศิลปะการแสดง หรือคุณสงสัยอะไรมาถามผมได้เลย!”
หลังจากคุยกันซักพัก ฮาร์ดี้ถามว่า “คุณสมบัติในการเซ็นสัญญากับนักแสดงหน้าใหม่มีอะไรบ้าง?”
“ผู้ชายต้องหล่อและผู้หญิงสวยรูปร่างต้องดูดี หรือพอจะมีทักษะการแสดงเบื้องต้น ก็จะสามารถเซ็นสัญญาคร่าวๆ ได้แล้ว เราก็จะทำการฝึกฝนพวกเขา และทุกๆ ปีบริษัทเราจะคัดเลือกศิลปินหน้าใหม่มากกว่าหนึ่งโหลอยู่แล้ว แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่มีคนไหนที่กลายเป็นดาราดังเลยแม้แต่คนเดียว ส่วนใหญ่จะอยู่แค่ระดับ B หรือ C” โทมัสกล่าว
“แล้วส่วนแบ่งหลักๆ ของนักแสดงคือเท่าไร?”
“ประมาณ 40 ดอลลาร์ต่อสัปดาห์ ส่วนแบ่งจะเป็น 1 ต่อ 9 ของรายได้จากตัวนักแสดงจากงานต่างๆ บริษัทจะได้ 9 ส่วน และระยะเวลาสัญญามีตั้งแต่ 6 ปี ถึง 10 ปี ยังไงก็ตามหลังจากนักแสดงเริ่มมีชื่อเสียง ส่วนแบ่งก็จะได้เพิ่มขึ้น จะได้เพิ่มมากขึ้นแค่ไหนจะอยู่ที่ความโด่งดังของตัวนักแสดงเอง” โทมัสกล่าว
อัตราส่วนแบ่ง 1 ต่อ 9 มันคือสัญญาขูดเลือดขูดเนื้อชัดๆ
แต่นั่นแหละ
หลายๆ คนก็ยังกระตือรือร้นที่จะเข้ามาในวงการนี้
มีคนมากมายที่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อพัฒนาชื่อเสียงและเสียสละอะไรหลายๆ อย่าง
“ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งอยากเข้าวงการนักแสดง แน่นอนเธอต้องเริ่มต้นในฐานะนักแสดงหน้าใหม่”
ฮาร์ดี้ถามอย่างเป็นธรรมชาติเพื่อที่จะฝากเมริซา
ฮาร์ดี้พูดคำว่า ‘เธอ’ ออกมา โทมัสก็เข้าใจคำถามของฮาร์ดี้ทันที
ฮาร์ดี้เป็นผู้ช่วยที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งจากเจ้านาย และเขายังเป็นสมาชิกผู้บริหารระดับสูงของบริษัทอีกด้วย โทมัสจึงต้องการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาและตอนนี้เป็นโอกาสอันดีที่จะทำแต้มกับเขา
“ไม่มีปัญหา! ถ้ามีเวลาคุณสามารถพาเพื่อนมาสัมภาษณ์ได้เลย ถึงแม้ปีนี่โควต้ารับสมัครจะปิดลงแล้ว แต่อีกไม่กี่สิบวันก็จะเป็นปี 1946 บริษัทจะเปิดรับสมัครเซ็นสัญญาใหม่อยู่แล้ว ถ้าเพื่อนของคุณมีสมบัติเหมาะสม ก็สามารถเซ็นสัญญานักแสดงกับบริษัทได้ทันที” โทมัสยิ้ม
ฮาร์ดี้ยิ้ม
“อย่างนั้นเมื่อเรามีเวลาค่อยมาคุยรายละเอียดกันนะ ฉันจะไปดูแผนกอื่นต่อ” ฮาร์ดี้ยิ้มและยื่นมือให้โทมัส
โทมัสจับมือเขา
เขาไม่รู้ว่านี้คือการบอกลาหรือทำข้อตกลงกันแน่
บางคนบอกว่าคนที่มีตำแหน่งสูงจะทำอะไรได้ง่ายกว่าปกติ ประโยคนี้ใช้ได้หลายสถานที่ เช่น สถานีตำรวจ ห้างสรรพสินค้า สถานที่ทำงานและในครั้งนี้เช่นเดียวกัน
หลังจากที่เขากลับมาที่ห้องทำงานของตัวเอง มีบางคนส่งข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทมาให้เขารวมถึงข้อมูลสถานะการเงิน บุคลากรของบริษัท ข้อมูลอุปกรณ์และอื่นๆ
ถ้าคุณต้องการเข้าใจโครงสร้างของบริษัท วิธีที่เร็วที่สุดในการเริ่มต้นคือการตรวจสอบข้อมูลเหล่านี้ ฮาร์ดี้อ่านข้อมูลแต่ละหัวข้ออย่างระมัดระวัง
หลังจากมาที่โลกนี้ ฮาร์ดี้ได้ค้นพบสิ่งหนึ่งนอกเหนือจากความสามารถในการฟื้นฟูร่างกายของเขาจะรวดเร็วอย่างมากแล้ว ความทรงจำของเขายังดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากอีกด้วย แม้จะไม่ถึงกับจำได้ทุกอย่าง แต่ถ้าเขาอ่านอะไรสักอย่าง เขาสามารถจำมันได้ถึง 50% อย่างแน่นอน
เพียงแค่เขาอ่านอีกสองสามครั้ง เขาก็จะจำมันได้ทั้งหมดและเขียนขึ้นมาใหม่ได้เลย
ความสามารถนี้ถือว่าเป็นสูตรโกง
เมื่อฮาร์ดี้อ่านเอกสารเสร็จ ตอนนี้ข้างนอกก็เริ่มมืดแล้ว
เขาดูนาฬิกาที่ข้อมือ
18.30 น.
ไปโกดังดีไหม?
พวกเขาคงจะไม่เป็นไร
หรือจะกลับไปนอนกับบิล?
ไปหาเมริซาน่าจะดีกว่า และเขาอยากบอกข่าวดีกับเธอด้วย ว่าเธอสามารถเซ็นสัญญากับโนอา อาร์คได้ เธอจะต้องมีความสุขมากแน่นอน
เขาขับรถไปที่บ้านของเมริซา ฮาร์ดเห็นหน้าต่างห้องเธอไม่ได้เปิดไฟ หรือว่าเธอจะไม่อยู่บ้าน?
กดกริ่งที่หน้าประตู
ไม่นานหลังจากนั้นประตูก็เปิด หลังจากที่เห็นว่าเป็นฮาร์ดี้ เมริซาลูบผมของเธอด้วยความตื่นตระหนกและเชิญเขาเข้าบ้าน
“ฉันไม่คาดหวังว่านายจะมา”
หลังจากปิดประตู เมริซาก็หันหน้าไปทางอื่น จงใจซ่อนไม่ให้ฮาร์ดี้เห็น
แต่ก็ไม่สามารถหลบสายตาของฮาร์ดี้ไปได้
เขาเห็นว่าดวงตาของเธอบวมและแดงเล็กน้อย และเขารู้ว่าเธอเพิ่งร้องไห้มา
นอกจากนี้ยังมีรอยช้ำที่คอของเธอ
ฮาร์ดี้ขมวดคิ้ว
“เมริซาเกิดอะไรขึ้น?” ฮาร์ดี้ถามช้าๆ
“ไม่…ไม่มีอะไร”
เรื่องของเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฮาร์ดี้ เธอไม่อยากให้เขาต้องมากังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้
นอกจากนี้ ฮาร์ดี้ยังเป็นแค่หัวหน้าแก๊งเล็กๆ ฉันเกรงว่าเขาคงไม่ได้มีรายได้เยอะมากในทุกเดือน และเขาคงช่วยแก้ปัญหาให้เธอไม่ได้
“เมริซาบอกฉันมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เล่าให้ฉันฟังได้นะ การแบกรับสิ่งต่างๆ ไว้คนเดียวมันอาจจะไม่ใช่เรื่องดี”
ฮาร์ดี้ลูบผมของเธอและกระซิบเบาๆ
ในช่วงเวลานี้เมริซาได้รับการปลอบโยน ดวงตาของเธอแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว และน้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาที่สวยงาม
เธอร้องไห้สะอึ้น
เมริซาบอกสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้กับฮาร์ดี้
ดวงตาของฮาร์ดี้หรี่ลงเล็กน้อย และมีความเย็นชาในดวงตาของเขา
บริษัท โมเดลเอเจนซี่เปอร์เซียนแคท
แบรด แซนเดอร์
เขาจะจำชื่อนี้ไว้
เมริซาหลั่งน้ำตาหลังจากที่เธอพูดจบ น้ำตาที่ใสราวกับคริสตัลไหลที่แก้มขาวของเธอ
ภายใต้แสงไฟ
ทำให้คนที่เห็นรู้สึกเศร้า
“ฮาร์ดี้ ฉันคิดว่ามันจบแล้ว ความฝันในการเป็นดาราของฉันมันไม่มีทางเป็นจริงแล้ว ตราบใดที่ฉันไม่ได้เป็นนักแสดงหรือนักร้อง แซนเดอร์ก็ควบคุมฉันไม่ได้”
“หลังจากพรุ่งนี้ ฉันจะไม่ไปเรียนการแสดงและร้องเพลงแล้ว ฉังคงจะประหยัดเงินได้มาก”
หลังจากพูดจบน้ำตาของเธอก็ไหลมากขึ้น
ฮาร์ดี้เอื้อมมือออกไปแล้วโอบกอดเมริซา ปล่อยให้ศีรษะของเธอวางบนบ่าของเขา
“ไม่ ไม่ ฉันคิดว่าเธอควรเรียนมันต่อไป มันเป็นสิ่งที่เธอชอบนี้ใช่ไหม? เธอจะโชว์ให้แค่ฉันดูก็ได้ และฉันยังชอบฟังเธอร้องเพลงด้วยเหมือนกัน” ฮาร์ดี้พูดให้เธอสบายใจ
“คริสต์มาสกำลังจะมาถึงแล้ว เธอมีแผนจะทำอะไรหรือเปล่า?” ฮาร์ดี้ถาม การเปลี่ยนเรื่องอย่างกะทันหันนี้ทำให้เมริซารู้สึกตกใจเล็กน้อย…
“ฉันอยู่คนเดียวในลอสแองเจลิส ฉันจะไปไหนได้”
“ฉันก็อยู่คนเดียวเหมือนกัน”
“นายอยู่อยู่กับฉันในวันคลิสต์มาสไหม?” เมริซาเงยหน้าขึ้นเธอไม่ร้องไห้แล้ว เธอมองฮาร์ดี้ด้วยดวงตาที่เปื้อนน้ำตา
“มีของขวัญให้ฉันไหม?” ฮาร์ดี้ถามด้วยรอยยิ้ม
“แน่นอน นายชอบอะไรละ?”
ฮาร์ดี้ส่ายหัว “เธอไม่ควรถามของขวัญวันคริสต์มาสรู้ไหม ไม่อย่างนั้นมันก็ไม่มีความลึกลับสิ แต่ฉันหวังว่ามันจะเป็นของพิเศษที่ชั้นชอบนะ”
“แล้วฉันก็ต้องเตรียมของขวัญให้เธอด้วย แน่นอนมันจะต้องเป็นของที่เธอชอบ” ฮาร์ดี้ยิ้ม
ในที่สุดเมริซาก็สงบลง
เธอทำอาหารง่ายๆ
ทั้งสองนอนอยู่บนเตียงและกอดกัน โดยที่ไม่ได้ทำอะไร
แค่คุยกันเบาๆ แล้วเมริซาก็ค่อยๆ หลับไปในอ้อมแขนของฮาร์ดี้
......
วันต่อมา
ฮาร์ดี้ขับไปที่โกดัง
นอกจากฌอนและไรเดอร์ที่ไปส่งของ เฮนรี่และคนอื่นๆ ก็อยู่ที่นี่
“มีข่าวใหม่ๆ เกี่ยวกับแก๊งสเปนบ้างไหม” ฮาร์ดี้ถาม
“พวกนั้นยังคงตรวจสอบพื้นที่รอบๆ คาสิโน และเสนอรางวัลให้ 10,000 ดอลลาร์สำหรับข้อมูลคนที่มาปล้น แต่พวกเราทำได้หมดจดมาก ไม่มีหลักฐานอะไรทิ้งไว้ พวกแก๊งสเปนไม่มีทางสืบมาหาเราได้แน่นอน”
ในเวลาเดียวกัน ลีโอกล่าวต่อ “บอส เคอรี่และผมได้ยินข่าวว่าแก๊งสเปนจะมีการขยายธุรกิจเกี่ยวกับยาเสพติดเร็วๆ นี้ จะมีการทำข้อตกลงครั้งใหญ่ แต่ผมยังไม่รู้รายละเอียดอะไรมากนัก”
แก๊งชาวสเปนถูกปล้นและเสียเงินมากกว่า 200,000 ดอลลาร์ ยิ่งไปกว่านั้น คาสิโนก็ไม่สามารถเปิดทำการได้ตามปกติในระยะเวลาอันสั้นและยังขาดทุนมหาศาล คาดว่าแดนี่กำลังวางแผนที่จะขยายธุรกิยาเพื่อชดเชยความเสียนี้
ฮาร์ดี้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ลีโอ เคอรี่ นายสองคนไปตรวจสอบเรื่องนี้ แต่ต้องใส่ใจความปลอดภัยของพวกนายเป็นอย่างแรกละ”
“พวกเราเข้าใจครับ บอส”
ฮาร์ดี้หันไปมอง เฮนรี่และแมททิว และกล่าวกับทั้งสองว่า “นายสองคนไปตรวจสอบชายคนหนึ่งชื่อ แบรด แซนเดอร์ เขาเป็นผู้จัดการบริษัท โมเดลเอเจนซี่เปอร์เซียนแคท ที่ถนนอเวนิว
“ครับบอส ว่าแต่เรื่องนี้มันสำคัญแค่ไหม?” เฮนรี่ถาม
“อืม มันสำคัญมาก” ฮาร์ดี้พยักหน้าเบาๆ
เขายังไม่รีบจัดการ
การฆ่าคนนะมันเป็นเรื่องง่าย
แต่วิธีนี้อาจไม่ให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า เราต้องรู้จักตัวเองและศัตรูก่อน เราถึงจะชนะมันได้
......
