589 - ลบความทรงจำ

1899 - ลบความทรงจำ

“โชคดีที่เรามีแผนสำรองเสมอ” ท่านปู่นกกล่าว

ในระยะไกลผู้คนจากเก้าสวรรค์และสามพันแคว้นต่างตกตะลึงและจิตใจสั่นสะเทือนเป็นอย่างมาก ผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่สองคนถูกดูดออกไปเช่นนั้น

“ข่าวจะต้องไม่รั่วไหลออกไปพวกเขาต้องถูกควบคุมตัวด้วย!” ผู้อาวุโสเหรียญเงินกล่าว

หลังจากนั้นคนที่มากับซูฮุ่ยและอี้หลัวก็ถูกจับไว้ พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้ถูกดูดเข้าไปในภาชนะเดียวกันและปิดผนึกไว้ข้างใน

“แต่ทำไมข้าถึงรู้วิธีใช้ไหเปล่าใบนั้น”

เมื่อพวกเขาเสร็จสิ้นภารกิจสหายเฒ่าทั้งสองก็ตกตะลึงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับความคิดของพวกเขา พวกเขาลืมสิ่งต่างๆมากเกินไป

มังกรแดงกลอกตาสือฮ่าวก็พูดไม่ออก

ไม่กี่นาทีต่อมาสือฮ่าวปลดปล่อยอี้หลัวและซูฮุ่ยออกมาเพื่อสอบสวนพวกเขาอีกครั้ง

“พูดสิ? บอกทุกอย่างให้ชัดเจน”

สองคนนั้นตื่นตระหนก พวกเขาถูกปิดผนึกจริงๆแม้แต่ยันต์ปิดผนึกเซียนก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ พวกเขาเตรียมการอย่างเพียงพอ แต่ก็ยังล้มเหลวสิ่งนี้ทำให้พวกเขาไม่อยากจะเชื่อ

“นี่เป็นคำสั่งที่ได้รับมาจากราชาน้อยไม่ใช่เรื่องของพวกเราพวกเราไม่มีความเกี่ยวข้อง!” ในตอนนี้อี้หลัวรู้สึกกลัวจริงๆ

แม้แต่ยันต์ปิดผนึกเซียนยังถูกมอบให้กับพวกเขามันก็แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้มีความสำคัญมากเพียงใด บุคคลนั้นให้ความสำคัญกับสถานที่แห่งนี้มาก

“บุคคลนั้นกล่าวว่าสิ่งที่เรียกว่าคุกของอาณาจักรที่ต่ำกว่านั้นไม่ได้หมายถึงทั้งแปดภูมิภาค แต่เป็นส่วนลึกของอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า” ซูฮุ่ยกล่าว

เขาเข้าใจดีว่าพวกเขาตกอยู่ในมือของฝ่ายตรงข้ามแล้ว ถ้าพวกเขาไม่พูดตอนนี้พวกเขาอาจตายโดยไร้ที่ฝังศพ

“สิ่งที่ศัตรูต่างมิติกำลังมองหาอาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้” อี้หลัวกล่าวเสริมอย่างรวดเร็ว

การแสดงออกของสือฮ่าวกลายเป็นจริงจังจิตใจของเขาปั่นป่วนเป็นอย่างมาก

หลังจากคิดให้ลึกลงไปจะทราบว่าสถานที่แห่งนี้คือดินแดนปิดผนึกแห่งหนึ่งไม่สามารถล่วงล้ำเข้ามาได้!

แม้ว่าพวกเขาจะมีความสงสัย แต่เมื่อได้รับการยืนยันว่าคุกของอาณาจักรที่ต่ำกว่านั้นอ้างถึงคุกสีดำขนาดใหญ่แห่งนี้ในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่ามันก็ยังทำให้สือฮ่าวตกตะลึง!

มันน่าตกใจแค่ไหน?!

หากมีข่าวออกไปผลที่ตามมาจะน่าสยดสยองเกินกว่าจะครุ่นคิด สถานที่แห่งนี้จะต้องถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา

สือฮ่าวมองไปที่สถานที่แห่งนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ในสถานที่นี้มีเพียงเขาท่านปู่นกผู้อาวุโสเหรียญเงินและมังกรแดงเก๋อกู่

“มันจะดีที่สุดหากเราลบความทรงจำของเจ้าไปด้วย” ท่านปู่นกกล่าว

การแสดงออกบนใบหน้าของเขานั้นชัดเจนว่ารู้สึกอับอายอย่างมาก แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เต็มไปด้วยความจริงจัง

การลบความทรงจำนี่ไม่ใช่สิ่งที่ดี แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ในท้ายที่สุดมันก็ยังคงเป็นความผิดของพวกเขาเองที่เขาพาสือฮ่าวมาที่นี่

“ความทรงจำของเราเสียหายมากเกินไป ในตอนแรกเราต้องการมอบญาณวิเศษของหงส์เพลิงให้กับเจ้าเท่านั้น เราไม่เคยคิดเลยว่ามันจะได้รับผลกรรมที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้” ผู้อาวุโสเหรียญเงินกล่าวเสริม

สือฮ่าวพูดไม่ออก สองคนนี้ความทรงจำได้รับความเสียหายมากแค่ไหน?

มังกรแดงเก๋อกูกำลังสาปแช่งอยู่ข้างใน พวกเขาลืมเรื่องใหญ่เช่นนี้ไปแล้วผู้อาวุโสสองคนนี้ไว้ใจไม่ได้เลยจริงๆ?

“ศิษย์น้อยเจ้าไปเถอะให้ผู้อาวุโสสองคนนี้ช่วยกำจัดความทรงจำที่เจ็บปวดออกไปเจ้าอย่าได้ต่อต้านอีกเลย” สือฮ่าวกล่าว เขามีรอยยิ้มน้อยๆบนใบหน้าและพูดกับมังกรแดง

มังกรน้อยกลอกตาแม้ว่าในตอนนี้เขาจะ 'ยอมรับโจรเป็นพ่อ' แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่เต็มใจ เขาเป็นมังกรที่แท้จริงเพียงตัวเดียวที่เหลืออยู่ในโลกนี้!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่เขาได้ยินสือฮ่าวกลั่นแกล้งเขารู้สึกเพียงว่าอาจารย์ราคาถูกคนนี้เชื่อถือไม่ได้เลย

ในขณะที่มังกรแดงลังเลทั้งสามคนก็ขยับเข้าหามันอย่างรวดเร็ว มันไม่สามารถต้านทานได้แม้ว่าเขาจะต้องการก็ตาม!

“อาทำไมเราไม่เริ่มจากเจ้าก่อน!” มังกรแดงดิ้นรนต่อสู้กับสือฮ่าว

“เจ้าลูกศิษย์ไม่ซื่อสัตย์อย่าบอกนะว่าเจ้าไม่รู้ว่าหากมีอะไรเกิดขึ้นเจ้าก็ต้องแสดงความกตัญญูออกมาก่อน” สือฮ่าวมีการแสดงออกที่เด็ดเดี่ยวบนใบหน้า

เขาจับมังกรน้อยกดลงกับพื้นโดยไม่มีความสุภาพเหลืออยู่เลย

“ข้าไม่อยากลืมเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ข้าต้องการมาที่นี่อีกในอนาคต…” เก๋อกู่กรีดร้อง อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุดความทรงจำของมันก็ถูกลบออกโดยผู้อาวุโสทั้งสองโดยตรงและจากนั้นมันก็ถูกโยนออกไปข้างนอก

มังกรแดงพบว่าตัวเองอยู่อีกด้านหนึ่งของอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าด้วยเหตุผลบางมันไม่ทราบว่าตัวเองมาที่นี่ได้อย่างไร

ใบหน้าของมันงุนงงไม่มีทางเลือกอื่นได้แต่กลับหมู่บ้านหินผาด้วยตัวเอง

“ถึงตาเจ้าแล้ว” หลังจากออกจากคุกสีดำผู้อาวุโสทั้งสองก็จ้องมองไปที่สือฮ่าว

“พวกท่านไม่มีความละอายเลยหรือ แม้แต่ความทรงจำของตัวเองพวกท่านก็ยังจำไม่ได้แล้วถ้าเกิดเรื่องเช่นนี้อีกในอนาคตใครจะเป็นคนที่เตือนพวกท่าน? พวกท่านต้องให้ข้าจดจำสิ่งอื่นไว้แทน!” สือฮ่าวโอ้อวดด้วยสีหน้าจริงจังทำให้ผู้อาวุโสทั้งสองตกตะลึงเล็กน้อย

“ไร้สาระรีบเข้าเถอะ ความทรงจำของเจ้าต้องถูกลบออกเช่นเดียวกัน!” ท่านปู่นกตะคอกด้วยความงุนงงโดยยื่นแขนมาด้านหน้า

“ข้าคิดว่าท่านควรระวังนกตัวที่อยู่บนไหล่ของท่านแทน หรือต้องการให้ข้าสังหารมันให้หรือไม่?” สือฮ่าวเยาะเย้ย

แต่ผู้อาวุโสทั้งสองไม่สนใจพวกเขายังลงมือปิดผนึกสือฮ่าวต่อ

“ในความเป็นจริงข้าต้องการแลกเปลี่ยนคำชี้แนะกับพวกท่านอยู่แล้ว วันนี้นับว่าสมใจข้าพอดี” สือฮ่าวหัวเราะเสียงดัง

หงหลง!

ราวกับว่าโลกทั้งใบกำลังพลิกคว่ำคนทั้งสามลงมือพร้อมกัน

อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นานผู้อาวุโสทั้งสองก็หยุดลงด้วยความลังเล

“ก็ได้แต่เจ้าต้องสาบานว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง นี่คือหายนะครั้งใหญ่ที่สุดของโลกไม่อาจให้มันหลุดออกไปได้!”

ผู้อาวุโสทั้งสองเตือนอย่างจริงจังทัศนคติของพวกเขาแตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง

ไม่มีทางที่พวกเขาจะปล่อยซูฮุ่ยและอี้หลัวออกไปคนทั้งสองจะต้องถูกปิดผนึกไว้ที่นี่ตลอดกาล หากไม่มีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้นพวกเขาจะไม่ได้เห็นแสงสว่างอีกเลย

พวกเขาทั้งสามยังซักถามทั้งสองอีกครั้งด้วยหวังว่าจะได้รับข้อมูลเพิ่มเติม

ในเวลาเดียวกันสือฮ่าวได้ปรึกษาผู้อาวุโสทั้งสองเพื่อขอคำแนะนำกระตุ้นให้พวกเขาระลึกถึงความลับในอดีตดูว่าพวกเขาจำเรื่องราวในอดีตได้หรือไม่

ในท้ายที่สุดก็มีประสิทธิภาพเล็กน้อย เขาได้รู้ความลับบางอย่าง!

เก้าสวรรค์สิบพิภพและโลกวิญญาณทั้งหมดตัวอย่างเช่นอาณาจักรวิญญาณอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าและอื่นๆพวกเขาทั้งหมดมี 'โครงสร้างเดียวกัน'

พวกมันดำรงอยู่ที่นี่มานานแล้วตั้งแต่ก่อนยุคเซียนโบราณอันยิ่งใหญ่

ในช่วงเริ่มต้นของยุคที่ยิ่งใหญ่นี้โครงสร้างพวกนั้นได้รับการเติมเต็มพลังศักดิ์สิทธิ์จากเทพมากมาย

ตามสิ่งที่ผู้อาวุโสทั้งสองกล่าว เทพทั้งหลายไม่ได้รับรู้ถึงแม้จะล่วงลับไปแล้วก็ตาม

แต่พลังทางวิญญาณอันน่าอัศจรรย์ของพวกเขาถูกนำกลับมารวมเข้ากับอาณาจักรวิญญาณอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าและอื่นๆ เพื่อเชื่อมต่ออาณาจักรเหล่านี้เข้าด้วยกัน

“ในขณะเดียวกันอาณาจักรแห่งความว่างเปล่านั้นมีความพิเศษกว่าเล็กน้อยและลึกลับมากแม้กระทั่งในยุคเซียนโบราณมันเป็นคุกทางวิญญาณซึ่งแตกต่างจากที่อื่น”

นี่คือความลับที่อี้ลั่วและซูฮุ่ยเปิดเผย

แต่เดิมทั้งสองคนไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้เรื่องนี้ แต่เนื่องจากราชาหนุ่มผู้อยู่เบื้องหลังของพวกเขาต้องการให้ทั้งสองคนลงมาปฏิบัติภารกิจจึงได้เล่าเรื่องนี้ให้พวกเขาฟัง

เมื่อสือฮ่าวออกจากคุกสีดำความคิดของเขาก็วุ่นวายไปหมด แม้จะมีท่าทีซุกซนก่อนหน้านี้ แต่ในความเป็นจริงจิตใจของเขาก็หนักหนาสาหัสมาก

หากศัตรูต่างมิติรู้เกี่ยวกับความลับของเรื่องนี้พวกเขาจะต้องทำทุกอย่างเพื่อบุกเข้าสู่อาณาจักรด้านล่างทั้งแปดให้ได้

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงความทะเยอทะยานของราชาหนุ่มที่อยู่ในอาณาจักรเซียนเลย ความโหดเหี้ยมของเขานั้นเป็นที่คาดคำนวณได้

หลังจากที่เขาทราบเรื่องเรานี้จากบรรพบุรุษเขาก็รวบรวมสมัครพรรคพวกเพื่อที่จะสร้างความโกลาหลในดินแดนนี้โดยไม่ลังเล