ตอนที่ 28 หน้าด้าน

“พวกมันอ่อนแอมาก!”

“ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีอสูรวิญญาณหายากมากเท่าไหร่ในวันนี้”

“ฉันเห็นผู้เข้าร่วมที่ดูน่ากลัวบางคนในโซนอื่น!”

“พวกเขาทั้งหมดมาจากโซน Z ใช่ไหม? ฉันจำพวกเขาได้ตั้งแต่ตอนที่ฉันเข้ามาลงทะเบียน หนึ่งในนั้นมีอสูรวิญญาณหายากมากคือนกกาเหว่าลม มันเป็นรูปแบบวิวัฒนาการขั้นสุดท้ายของนกกาเหว่าเมื่อมีฐานการบ่มเพาะพลังวิญญาณ 60 ปี”

“เพิ่งเริ่มเรียนได้เพียงสัปดาห์เดียว แต่ถึงกระนั้น เขาก็ฝึกอสูรวิญญาณธรรมดาอย่างนกกาเหว่าให้วิวัฒนาการขั้นสุดท้ายของฐานการบ่มเพาะ 60 ปี...นั่นเกินไปมาก...”

“อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเรื่องเกี่ยวกับศักยภาพของนกกาเหว่าลม  แม้ว่ามันจะพัฒนาไปอย่างรวดเร็วจริงๆ แต่ดูเหมือนว่าจะถึงขีดจำกัดแล้ว ครั้งนี้จะทำผลงานได้โดดเด่นในถ้วยตรัสรู้เท่านั้น

“มันจะไม่มีประโยชน์เมื่อถึงเวลาที่งานถ้วยดาวดวงใหม่จัดขึ้นในระหว่างพิธีสำเร็จการศึกษา หรืออะไรที่ใหญ่กว่านั้นในอนาคต”

“นั่นไม่ใช่อะไร ฉันได้ยินจากเพื่อนของฉันในสถาบันหัวใจท้องฟ้าว่ามีคนสามารถเลี้ยงหนอนผีเสื้อที่มีฐานการบ่มเพาะเกิน 50 ปีได้จริงในขณะที่ยังอยู่ในสถาบัน”

"โว้ว!"

"สุดยอด!"

“เขาโง่จริงๆ แม้ว่าหลังจากใช้ความพยายามอย่างมากในการเลี้ยงหนอนผีเสื้อฐานการบ่มเพาะถึง 50 ปี ด้วยพลังต่อสู้ที่อ่อนแอ มันก็จะยังพ่ายแพ้ในทันที...ฉันยอมรับว่ามันไม่ง่ายเลย...”

เสียงพูดคุยดังมาจากทุกทิศทุกทาง

ในที่สุด ผู้คนในบริเวณรอก็จ้องมองมาที่หนอนผีเสื้อที่คลานข้างหวังเช่อ

แม้ว่าเขาจะสังเกตเห็นว่าพวกเขากำลังจ้องมองอยู่ แต่หวังเช่อก็เพิกเฉยต่อผู้เข้าร่วมที่กำลังมองและเหลือบไปมองดูเวลานั้น ถึงเวลาที่เขาจะต้องขึ้นเวทีแล้ว

หลังจากยิ้มให้ผู้เข้าแข่งขันที่พูดคุยอย่างสุภาพแล้ว เขาก็เดินเข้าไปในสนาม

สถานที่แข่งขันของถ้วยตรัสรู้ดูค่อนข้างคล้ายกับลานประลองของสโมสรเทียนเยวี่ย

ในขณะเดียวกัน ที่อัฒจันทร์รอบโซน J ร่างสองร่างสวมแว่นกันแดดและหน้ากากเดินขึ้นไปเงียบๆ

“พ่อ เรามาเพื่อดูการแข่งขันของเขาโดยที่ลูกชายของเราไม่รู้ เขาจะโกรธไหมถ้าเขารู้?

“ไม่ พ่อเชื่อว่ามีบางอย่างพิเศษเกี่ยวกับหนอนผีเสื้อตัวนั้น จะอ่อนแอแค่ไหน ลูกชายของเราก็ไม่ตกรอบแรกแน่ เราจะยังสามารถเชียร์เขาได้”

“นั่นสมเหตุสมผล เราถึงต้องสวมแว่นกันแดดและหน้ากากสินะ”

“ไม่ใช่ว่าพ่อกลัวว่าเสี่ยวเช่อจะรู้ว่าเราอยู่ที่นี่ แต่แดดมันแสบตาไปต่างหาก”

"...นั่น! เสี่ยวเช่อขึ้นเวทีแล้ว! นั่นคู่ต่อสู้คนแรกของเขา เฮ้ เฮ้ เฮ้ ฉันจำอสูรวิญญาณนี้ได้! ดูเหมือนจะเป็นดอกไม้ระฆัง!”

“ดอกไม้ระฆัง อืม ขอพ่อตรวจสอบก่อน เป็นอสูรประเภทหญ้า เนื่องจากแมลงกินดอกไม้และหญ้า พ่อคิดว่าหนอนผีเสื้อน่าจะสามารถเอาชนะดอกไม้ระฆังได้อย่างง่ายดาย!”

...

พ่อของหวังเช่อและแม่ของหวังเช่อพึมพำกับตัวเอง

ในขณะนั้นเอง ไม่สามารถห้ามตัวเองได้อีกต่อไป นักศึกษาชั้นปีที่ 2 ที่ได้ยินการสนทนาทั้งหมดของพวกเขาขัดจังหวะ

“คุณลุงคุณป้าครับ ดอกไม้ระฆังเป็นอสูรวิญญาณที่มีศักยภาพสายพันธุ์อยู่ที่ 150 มันสูงกว่าหนอนผีเสื้อมาก เมื่อมอง ดอกไม้ระฆังในลานประลองตอนนี้ พลังวิญญาณของมันดูเหมือนว่าจะมีอายุเกือบ 40 ปีแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ความแข็งแกร่ง ความเร็ว และร่างกายของมันนั้นก็ดูพอดิบพอดีเช่นกัน ต่อมา คุณจะเห็นว่าเมื่อถูกโจมตี มันจะส่งเสียง 'ดอกไม้' เป็นลักษณะทางธรรมชาติที่ช่วยให้กระจายเกสรต่างๆ

“มันเป็นไปไม่ได้ที่หนอนผีเสื้อจะยับยั้งดอกไม้ระฆัง...”

เมื่อได้ยินดังนั้น คุณพ่อของหวังเช่อและคุณแม่ของหวังเช่อก็เริ่มรู้สึกอายเล็กน้อย

ในขณะนั้นการแข่งขันก็เริ่มต้นขึ้น

บนลานประลอง

หวังเช่อนำหนอนผีเสื้อมาที่ลานประลองและจับตาดูคู่ต่อสู้ของเขา

ดอกไม้ระฆัง

“ฮิฮิ สุดหล่อ อสูรวิญญาณของนายเป็นหนอนผีเสื้อ ถึงจะอ้วนอวบแต่ก็น่ารักมาก”

คู่ต่อสู้ของเขาเป็นผู้หญิงน่ารักและตัวเล็ก

หวังเช่อยิ้มและพยักหน้าให้เธอ "ดังนั้น?"

“ผู้เข้าแข่งขันทุกคน โปรดยืนประจำตำแหน่ง” ผู้ตัดสินตรงกลางประกาศ

ขณะที่การแข่งขันกำลังจะเริ่มต้น จู่ๆ หญิงสาวก็พูดว่า “ฉันจะยอมรับความพ่ายแพ้ ถ้านายให้ช่องทางการติดต่อของนายกับฉัน”

ผู้ตัดสินเกือบล้มลงเมื่อได้ยิน

เขาสาปแช่งในหัวใจ...

“ไม่มีทาง” หวังเช่อส่ายหัวขณะที่เขาตอบอย่างเคร่งขรึม

"ทำไม? ฉันน่ารักไม่พอสำหรับนายหรอ?“หญิงสาวขมวดคิ้วถาม”ฉันจะให้นายชนะ”

“เธอสามารถให้ฉันชนะได้ถ้าต้องการ แต่ฉันไม่สามารถให้ช่องทางการติดต่อกับเธอได้”

“ไอ้ทุเรศ นายมันน่ารังเกียจ!” หญิงสาวตกตะลึงกับคำพูดของหวังเช่อและพูดลอยๆ ว่า “นายต้องการที่จะชนะ แต่นายจะไม่เสนออะไรเป็นการตอบแทน? มันสมเหตุสมผลตรงไหน?!”

“มันช่วยไม่ได้ ความน่ารักของเธอไม่คู่ควรกับหน้าตาของฉัน” หวังเช่อตอบอย่างตรงไปตรงมา

“ไอ้เ**้ย!” หญิงสาวโกรธมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น

คำพูดเหล่านี้ดูถูกเธอเกินไป

"เริ่ม!" ผู้ตัดสินสั่ง

“ไปจัดการซะ!” หวังเช่อสั่งอย่างใจเย็น

ทันทีที่เขาพูดจบ หนอนผีเสื้อก็คลานออกไปด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ

ในชั่วพริบตา มันก็มาถึงด้านหน้าของดอกไม้ระฆัง

หนอนผีเสื้อซึ่งมีความยาวเกือบ 80 เซนติเมตร ดูแข็งแกร่งมาก

ในทางตรงกันข้าม ดอกไม้ระฆังที่สูง 40 หรือ 50 เซนติเมตรนั้นดูอ่อนแอ!

โดยไม่เสียเวลา หนอนผีเสื้อโอบตัวเองไว้รอบๆ ดอกไม้ระฆังอย่างรวดเร็วราวกับมังกรขดตัว ราวกับว่ามันวางแผนการเคลื่อนไหวนี้ไว้แล้ว

จากนั้นหลังจากที่ตั้งตัวได้ หนอนก็เหวี่ยงร่างของมันเพื่อโยนดอกไม้ระฆังออกจากลานประลอง มันตกลงบนพื้นไกลจากที่ที่เคยยืนอยู่

ทั้งหมดนี่ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที

"เร็วมาก!" ผู้ตัดสินที่เฝ้าดูอยู่อุทาน

แม้แต่หญิงสาวน่ารักก็ยังตัวแข็งอยู่กับที่ ไม่สามารถโต้ตอบได้

หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที ผู้ตัดสินก็เหลือบมองหวังเช่อและประกาศอย่างช้าๆ “เวที 8 ลำดับที่ 23 ชนะ!”

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ หวังเช่อเหยียดแขนอย่างเกียจคร้านและโบกมือไปที่หนอนผีเสื้อก่อนจะเดินลงจากเวที

“อะไร...เกิดอะไรขึ้น?” หญิงสาวที่เพิ่งสะดุ้งได้สติเริ่มตัวสั่นอย่างรุนแรง

หนอนผีเสื้อเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้ได้ยังไง?

ความยาว 80 เซนติเมตร เป็นไปได้ไหมที่หนอนผีเสื้อมีฐานการบ่มเพาะพลังวิญญาณมากกว่าเจ็ดสิบปี?

ไม่ แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่ก็ยังไม่มีทางเร็วได้ขนาดนี้...

เช่นเดียวกับหญิงสาว ความเร็วที่ไม่น่าเชื่อนี้ทำให้ผู้ชมส่วนใหญ่ไม่ระวัง

เธอยังคงระดมสมองเพื่อหาคำตอบขณะที่เดินลงจากเวที...

ในขณะเดียวกันบนพื้นที่ยืนดู

“ลูกชายของเรายอดเยี่ยมมาก!”

คุณพ่อของหวังเช่อหัวเราะและอุทานว่า “เห็นไหม พ่อบอกแม่แล้วว่าหนอนผีเสื้อตัวนี้น่าทึ่งมาก!”

“เห้ย! ผู้ชายคนนั้นคือนักเรียนจากสถาบันเฟิร์สไฮที่เลี้ยงหนอนผีเสื้อจนมีฐานการบ่มเพาะพลังวิญญาณถึง 50 ปีใช่ไหม?”

นักศึกษาชั้นปี 2 ถัดจากคุณพ่อของหวังเช่อก็ตกตะลึงเช่นกัน “ไม่น่าแปลกใจ...ไม่น่าแปลกใจที่หนอนผีเสื้อตัวนั้นแข็งแกร่งมาก มันต้องมีฐานการบ่มเพาะเจ็ดสิบปีแล้ว...ความแตกต่างของการบ่มเพาะพลังวิญญาณมีมากกว่าสามสิบปี ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ ดอกไม้ระฆังจะตอบสนองไม่ทัน...แต่ความเร็วนี้...”

“ไปกันเถอะ ไปดูการแข่งรอบต่อไปกัน มีอย่างน้อยสามรอบในวันแรก หมายความว่ายังมีอีกสองรอบหลังจากนี้ มาดูกันว่ามีอะไรน่าสนุก...”

แม่ของหวังเช่อลากพ่อของหวังเช่อออกจากอัฒจันทร์ ทิ้งนักเรียนที่สับสนไว้ข้างหลัง

ในขณะนั้นหวังเช่อเพิ่งเดินลงจากเวทีและรู้สึกเฉยเมย

ชัยชนะของเขาเป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว

หวังเช่อหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเปิดกลุ่มสนทนาในชั้นเรียนราวกับว่านึกอะไรบางอย่างขึ้นได้

ทันใดนั้นก็เห็นการพิมพ์มาอย่างคร่ำครวญมากมาย

“ฉันแพ้ในการต่อสู้ครั้งแรก ถูกอินทรีขนเล่นงาน”

"ฉันชนะ! ฮิ ฮิ!"

“พวกเขาทั้งหมดแข็งแกร่งมากคอตโตนี่ของฉันเกือบจะแพ้แล้ว”

“แม้ว่าจะเป็นเพียงรอบแรก ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่มีฐานการบ่มเพาะพลังวิญญาณตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไปแล้ว จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น อย่างไรก็ตาม มีแมวไฟที่มีฐานการบ่มเพาะพลังวิญญาณมากว่า 60 ปีในโซน H ที่นั่นแทบจะเป็นการนองเลือด มีอสูรวิญญาณประเภทหญ้าจำนวนมากตั้งใจโจมตีมัน”

“ขยะ งูหมวกเมฆของเทพธิดาซีมีฐารการบ่มเพาะพลังวิญญาณมาเกือบแปดสิบปีแล้ว”

เมื่อเขาเห็นข้อความนี้ หวังเช่อเริ่มส่ายหัวเงียบๆ งูหมวกเมฆตัวนี้เป็นอสูรวิญญาณที่มีค่าอย่างยิ่ง อัตราการเติบโตของมันเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อ

ในช่วงเจ็ดวันที่ผ่านมา หนอนผีเสื้อกินนมเบิร์ชดวงจันทร์ ซึ่งแพงกว่าใบนมเบิร์ชขาวที่ปกติหนึ่งระดับ แม้จะมีการควบคุมอาหารและทักษะอสูรขั้นพื้นฐาน แต่ก็ยังไม่สามารถตามความเร็วในการบ่มเพาะของงูหมวกเมฆได้

หลังจากปิดกลุ่มแชท หวังเช่อตัดสินใจพักซักพักก่อนจะออกเดินทางอีกครั้ง

ยังคงเป็นโซน J แต่คราวนี้อยู่ในเวที 1 แทน

คู่ต่อสู้ในครั้งนี้ค่อนข้างน่าสนใจ

มันคืออสูรหินเหลี่ยม

อสูรหินเหลี่ยม อสูรวิญญาณประเภทหินภูเขา การป้องกันที่ไม่มีใครเทียบได้ทำให้มันกลายเป็นฝันร้ายของอสูรวิญญาณอายุน้อยทั้งหมด

ในช่วงแรกๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออสูรวิญญาณยังไม่ได้เรียนรู้ทักษะวิญญาณเลย มันจะยากมากที่จะสร้างความเสียหายให้กับมันด้วยการโจมตีปกติ...