บทที่ 486 การต่อสู้ระยะประชิด

บทที่ 486 การต่อสู้ระยะประชิด

อาวุธทั้งหกในมือของสัตว์ประหลาดมืออาวุธขยับ ใบหน้ากบของมันจริงจังมากขึ้น

ชัดเจนว่าคู่ต่อสู้ที่พบในวันนี้ ทำให้มันกดดันอย่างมาก

เพียงแค่พึ่งพาการป้องกัน คู่ต่อสู้ของมันก็ประสบความสำเร็จในการต่อต้านทักษะของมันโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่ว่าใครที่พบเจอกับสถานการณ์แบบนี้เหมือนมัน ก็จะมีอารมณ์เช่นเดียวกับสัตว์ประหลาดมืออาวุธ

เย่จงหมิงก็ขยับมือของเขาเช่นกัน การต้านรับทักษะนี้ ทำให้แขนของเขาชาเล็กน้อย

ทั้งสองฝ่ายจ้องหน้ากันอยู่ชั่วครู่ แล้วพุ่งเข้าต่อสู้กันอย่างฉับพลัน

ดาบส่องจันทร์ในมือของเย่จงหมิงมีประกายดาวเกิดขึ้นมากมาย ส่วนอาวุธในมือของสัตว์ประหลาดมืออาวุธก็ขยับขึ้นลง มองหาโอกาสที่จะเข้าทำร้าย

ทั้งสองเข้าต่อสู้ระยะประชิดกันอีกครั้ง

ไม่มีการแข่งขันในเรื่องทักษะที่ตระการตา แต่ก็อยู่ในระดับที่น่าตื่นเต้นจนทำให้นักรบอวิ๋นติ่งลืมกระพริบตา

การต่อสู้ด้วยทักษะ ถ้าแพ้ก็มีโอกาสปรับปรุงได้ แต่ในการต่อสู้ระยะประชิด ถ้าไม่ระวังก็อาจเป็นอันตรายถึงชีวิต

เย่จงหมิงใช้ดาบที่มีประกายดาวเป็นทักษะพื้นฐาน และใช้ทักษะการต่อสู้ด้วยเปลวไฟช่วยเสริม ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ จึงไม่มีความสูญเสียเลยแม้แต่น้อย

แม้สัตว์ประหลาดมืออาวุธจะไม่ได้ใช้ทักษะความสามารถ แต่อาวุธทั้ง 6 ของมันยังสามารถใช้อย่างเป็นระบบ ไม่น่าแปลกใจเลยว่า ในชีวิตก่อนผู้รอดชีวิตถึงต้องการเรียนรู้ทักษะของมัน สัตว์ประหลาดตัวนี้มีบางอย่างที่น่าอัศจรรย์จริงๆ

เย่จงหมิงก้าวถอยหลังก่อน แล้วเบี่ยงร่างไปด้านข้าง

เขามีดาบเพียงเล่มเดียว แม้ว่าความเร็วและพลังในการฟาดฟันแต่ละครั้งจะมากกว่าศัตรูก็ตาม แต่ท้ายที่สุดแล้ว สัตว์ประหลาดมืออาวุธก็มีถึง 6 แขน 6 อาวุธ สิ่งนี้ทำให้ได้เปรียบมาก ซึ่งบังคับให้เย่จงหมิงต้องใช้ความเร็วที่เร็วกว่า เพื่อจัดการกับมัน แต่หลังจากการต่อสู้ระยะประชิดในช่วงระยะเวลาสั้นๆ ก็ถึงเวลาต้องถอยกลับก่อน เพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่งที่หมดลงอย่างรุนแรง

แต่เห็นได้ชัดว่าสัตว์ประหลาดมืออาวุธไม่ยอมให้เย่จงหมิงทำแบบนั้น ในขณะที่เย่จงหมิงเกือบขยับ อาวุธทั้ง 6 ก็ขยับขึ้นลง บังคับให้เย่จงหมิงต่อสู้กับมัน

เนื่องจากกฎของสังเวียน สัตว์เลี้ยงสงครามของเย่จงหมิงไม่สามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นผมแดง ตี้หวงหวัน หรือแม้แต่นกปากเข็ม ก็ไม่สามารถมาเป็นผู้ช่วยเขาได้ สิ่งนี้ได้ลดความแข็งแกร่งของเย่จงหมิงลงไปกึ่งหนึ่ง

ไม่ต้องพูดถึงใครอื่น เพียงแค่ผมแดง ความแข็งแกร่งของเธอก็ใกล้เคียงกับเย่จงหมิงแล้ว

พูดได้เลยว่า เย่จงหมิงเคยต่อสู้ในสภาพที่ไม่สมบูรณ์มาก่อน แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้ในขณะที่เขามีความแข็งแกร่งเต็มที่

ไม่แม้แต่เฉิงเทียนจี้ที่ตายไปแล้ว

และไม่แม้แต่สัตว์ประหลาดมืออาวุธเช่นกัน เพียงแค่ในการต่อสู้ระยะประชิดตอนนี้ สัตว์ประหลาดตัวนี้มีความได้เปรียบเท่านั้น ทำให้ดูเหมือนเย่จงหมิงถูกกดดันให้ต่อสู้

“ทำไมลูกพี่ไม่ใช้ปืนนั่นล่ะ?”

“ฉันได้ยินมาว่าสิ่งนั้นกินผลึกวิเศษ ลูกพี่น่าจะเหลือไม่มากแล้ว และคงเก็บไว้จัดการกับสัตว์ประหลาดระดับ 7”

“มีอุปกรณ์อื่นอีกไหม?”

“เรื่องนี้…ฉันไม่รู้”

“จะพูดอะไรนักหนา? จับตาดูให้ดี”

เหลียงชูหยินหันกลับไป หยุดชายสองคนที่กำลังพูดคุยกันถึงเรื่องนี้ แต่ก็มีความกังวลอยู่ในดวงตาของเธอ

“ไม่มีอะไรหรอก เขามีความภาคภูมิใจของเขา”

โม่เย่ยิ้มเมื่อเห็นการแสดงออกที่ไม่ลงรอยของเหลียงชูหยิน เธอจึงปลอบใจและพูดว่า “หัวใจของนักล่า ดูเหมือนตอนนี้นี่เป็นสิ่งที่เย่จงหมิงเป็น”

พอคนอื่นๆได้ยินสิ่งที่โม่เย่พูด พวกเขาก็อึ้งไปเล็กน้อย

แต่เมื่อคิดดูดีๆแล้ว มันก็สอดคล้องกับบุคลิกของเย่จงหมิงจริงๆ เขาต้องการเอาชนะคู่ต่อสู้ในแบบของเขาเอง

แน่นอนว่าสิ่งนี้ทำให้สมาชิกหลักหลายคนโล่งใจ เพราะเมื่อเย่จงหมิงทำเช่นนี้ ย่อมหมายถึงเขามั่นใจว่าจะชนะอย่างแน่นอน มิฉะนั้นเขาจะไม่เล่นกับสัตว์ประหลาดตัวนี้

ความจริงการโต้กลับของเย่จงหมิงได้เกิดขึ้นแล้ว และรุนแรงมากด้วย

ในระหว่างที่โดนไล่ล่า เขาก็หันกลับมา เปลี่ยนจากการจับดาบด้วยสองมือมาเป็นมือเดียว และไม่ได้จับที่ด้ามดาบอีกต่อไป แต่เป็นจับที่ใบมีด

ท่าทางแปลกๆนี้ทำให้ผู้คนที่อยู่ด้านล่างจ้องมอง ไม่รู้ว่าเย่จงหมิงจะทำอะไร

ในเวลาต่อมาเย่จงหมิงก็ได้ให้คำตอบกับผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาถึงเหตุผลของการกระทำของเขา เขาปิดกั้นอาวุธทั้งสามข้างของสัตว์ประหลาดมืออาวุธได้อย่างแม่นยำด้วยดาบส่องจันทร์ที่ตั้งตรง

โดยใช้ทั้งส่วนบน ส่วนล่าง และด้ามดาบ ปิดกั้นอาวุธทั้งสามชิ้น

ในเวลาเดียวกัน มือที่ว่างก็ปรากฏแสงดาวระยิบระยับ แล้วเงานิ้วหลายนิ้วก็วางไปบนอาวุธอีกสามชิ้นที่อยู่อีกด้าน

ผู้บ่มเพาะร่างมังกรสวรรค์ นิ้วงูหลาม!

เห็นได้ชัดว่าสัตว์ประหลาดมืออาวุธไม่พร้อมสำหรับการโจมตีสวนกลับอย่างกะทันหันของคู่ต่อสู้ เมื่อมันต้องการโต้ตอบ ก็พบว่าอาวุธสามชิ้นทางอีกด้านได้ถูกปิดกั้นไว้แล้ว ส่วนอาวุธสามชิ้นอีกฝั่งก็ถูกปัดป้องจนแกว่งไปมา

อย่างไรก็ตาม สัตว์ประหลาดมืออาวุธก็ไม่ได้ตื่นตระหนก มันขยับร่างกายอย่างสงบ และใช้อาวุธทั้งหกเข้าโจมตีอีกครั้ง

แต่จู่ๆ ฝ่ายตรงข้ามก็เตะมันเข้าที่หน้าท้อง จนมันเซถลาออกไป

การเตะนี้เร็วมากจนเกือบเชื่อมโยงกับการกระทำก่อนหน้า และเร็วมากจนสัตว์ประหลาดมืออาวุธไม่ทันได้ตอบสนอง

ครั้งนี้เย่จงหมิงไม่ได้ถอยกลับ แต่ติดตามสัตว์ประหลาดมืออาวุธไปเหมือนเงา และเริ่มร่ายรำดาบส่องจันทร์ตามไล่ล่า

สัตว์ประหลาดมืออาวุธทำให้ร่างกายของมันมีเสถียรภาพอย่างรวดเร็วเพื่อต้านรับ มันรู้ว่าหลังจากนี้ไม่นานคู่ต่อสู้จะใช้วิธีล่าถอย เพราะเขาไม่สามารถรักษาการโจมตีด้วยความเร็วสูงแบบนี้ได้ตลอดเวลา

แต่ในวินาทีต่อมา เย่จงหมิงก็โยนดาบส่องจันทร์ออกไป

อาวุธ 1 ต่อ 6 ก็เสียเปรียบพออยู่แล้ว แต่ใครจะคิดว่าจู่ๆ คู่ต่อสู้จะโยนอาวุธทิ้ง? แต่เนื่องจากระยะทางใกล้กันมาก การขว้างอาวุธมาจึงใช้พลังไม่มาก และเป็นไปไม่ได้ที่จะทำร้ายใครได้

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่สัตว์ประหลาดมืออาวุธกำลังป้องกัน ความเจ็บปวดที่หน้าท้องของมันก็ยังคงอยู่

แต่วินาทีถัดมา สัตว์ประหลาดมืออาวุธก็รู้สึกเจ็บปวดอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นอาการเจ็บปวดที่ซี่โครง

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เย่จงหมิงเตะลูกเตะแปลกๆออกไป และเตะไปที่ซี่โครงของสัตว์ประหลาดมืออาวุธตรงๆ แล้วเก็บอาวุธของเขากลับไปอย่างใจเย็น

เขาขว้างอาวุธออกไป เพียงเพื่อปิดกั้นการมองเห็นของมัน! หลังจากที่ตระหนักถึงปัญหานี้ สัตว์ประหลาดมืออาวุธก็รู้สึกหายใจไม่ออกอย่างมาก

แต่ท้ายที่สุดแล้ว สัตว์ประหลาดมืออาวุธก็เป็นชีวิตกลายพันธุ์ที่เหล่าผู้รอดชีวิตในชีวิตก่อนเรียกว่า ปรามาจารย์ มันเริ่มทำการป้องกันการสูญเสียทั้งสองครั้งที่มันได้รับอย่างเคร่งครัด และป้องกันไม่ให้เย่จงหมิงใช้กลอุบายเก่าๆกับมันซ้ำอีก

เพียงแต่มันพบว่าทุกอย่างไม่เป็นไปอย่างที่คิด

เมื่อถึงจุดหนึ่ง มนุษย์ก็โยนเศษโลหะมาที่ข้างตัวของมัน แล้วยักษ์โลหะก็ปรากฏขึ้น

ยักษ์โลหะอัญเชิญไม่ใช่สัตว์เลี้ยงสงคราม แต่เป็นทักษะ

สัตว์ประหลาดมืออาวุธต้องเริ่มจัดการกับการโจมตีสองทิศทาง ซึ่งก็ไม่เป็นอะไรมาก เพราะท้ายที่สุดแล้ว มันก็มีหกแขน และยังคงมีความได้เปรียบอยู่เล็กน้อย

สิ่งที่น่ารำคาญก็คือ ในขณะที่ยักษ์โลหะติดพันกับอาวุธของมัน มนุษย์คนนี้ก็ปล่อยกระแสไฟฟ้าไปที่ตัวของยักษ์โลหะ ซึ่งทำให้กระแสไฟฟ้าอันทรงพลังไหลเข้าสู่ร่างกายของสัตว์ประหลาดมืออาวุธผ่านอาวุธของมัน จนมันสั่นไปทั้งตัวและความแข็งแกร่งก็ลดลงเล็กน้อย

ทักษะสายฟ้าขั้นต้น!

เขาใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่ร่างกายของคู่ต่อสู้เป็นอัมพาต เย่จงหมิงเตะสัตว์ประหลาดมืออาวุธอีกครั้ง

ลูกเตะเหล่านี้เหมือนไม่มีพลังมากนัก แต่นี่เป็นทักษะการเตะที่ได้จากรองเท้าบู๊ทเหยียบโลหิต ซึ่งเป็นทักษะที่สร้างความเสียหายเป็นสองเท่าจากพลังที่ใช้ออกไป

เตะไปทั้งหมดสี่เท้า ในที่สุดสัตว์ประหลาดมืออาวุธก็ถึงกับกระอักเลือดออกมาเต็มปาก และร่างมนุษย์ของมันก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส!

บางทีเพราะตระหนักถึงอันตราย มือของสัตว์ประหลาดมืออาวุธก็พุ่งเลือดออกมา และรวมอาวุธทั้งหกเป็นหนึ่งเดียว แล้วประตูแห่งแสงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของมันทันที