582 - ภายในรังของคุนเผิง

1892 - ภายในรังของคุนเผิง

แม้ว่าตอนนี้จะพังทลายไปแล้ว แต่เขาก็ยังพบตำแหน่งเดิมของแอ่งเลือดที่เหี่ยวเฉา เขายืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานด้วยความระมัดระวัง

“คุนเผิงตายไปแล้วจริงๆ” เขาถอนหายใจออกมาและได้ข้อสรุปนี้

สือฮ่าวเชื่อว่ามีบางส่วนของรังที่เขายังสำรวจไม่หมด เขาแค่รู้สึกเหมือนมีบาอย่างที่เขามองข้ามไป

“แล้วอาวุธเหล่านั้นล่ะ” สือฮ่าวค้นหาไปรอบๆเพื่อค้นหาอาวุธเซียนของคุนเผิง แม้ว่าง้าวที่ยิ่งใหญ่นั้นจะหักไปแล้วแต่ก็ยังมีความพิเศษอยู่ ในตอนนั้นมันบินจากไปเขาไม่สามารถไล่ตามมันทันได้

ยี่?

หลังจากนั้นไม่นานสือฮ่าวได้เปิดห้องที่ซ่อนอยู่ภายใน

มันเหมือนโลกใบเล็กที่มีขนาดกว้างขวางและลึกมาก พลังแห่งความโกลาหลหลั่งไหลออกมาด้านนอกไม่หยุด

หลังจากนั้นไม่นานสือฮ่าวก็ตกใจ เขาสัมผัสได้ถึงรัศมีพลังที่แปลกประหลาดราวกับว่าคุนเผิงอยู่ที่นี่

เขาฝึกฝนวิชาล้ำค่าของเผ่าพันธุ์นี้ซึ่งมันทำให้เขาสัมผัสได้ถึงรัศมีพลังของคุนเผิง

สือฮ่าวไม่ได้เดินหน้าต่อไป เขาเห็นไข่หลายฟองในโลกใบเล็กๆ มันไม่ได้วางที่พื้นดินอันอ่อนนุ่มแต่เป็นบนพื้นหินที่เย็นยะเยือก

ไข่เป็นสีทองมีขนาดใหญ่มากและยังมีลวดลายสีดำที่น่ากลัวปกคลุมพื้นผิวของพวกมัน สือฮ่าวเชื่อทันทีว่านี่คือไข่คุนเผิง

เขาตกใจมาก ใครจะคิดว่าเขาจะค้นพบสิ่งที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้? เขารีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ตรวจดูอย่างละเอียดในที่สุดเขาก็ถอนหายใจด้วยความเศร้าโศก

ไข่พวกนี้แม้ว่าจะยังมีพลังแห่งความโกลาหลปกป้องอยู่แต่สิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านในก็ตายไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

หลังจากที่สือฮ่าวตรวจสอบพวกมันอย่างละเอียดเขาแน่ใจว่าไข่คุนเผิงล้ำค่าเหล่านี้ถูกทำลายไปหมดสิ้น มิฉะนั้นมูลค่าของมันจะมากมายมหาศาล

แม้จะไม่คำนึงถึงมูลค่าของมันแต่สือฮ่าวก็รู้ดีว่าเหตุการณ์ในอดีตนั้นน่าเศร้าอย่างยิ่ง

เด็กๆของคุนเผิงยังไม่ปรากฏตัวขึ้นในโลก แต่พวกมันก็ได้รับความเดือดร้อนจากการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่แล้ว

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นสิ่งนี้ ตัวอย่างเช่นในรังมังกรมีเพียงมังกรสีแดงตัวเดียวเท่านั้นที่รอดชีวิตพี่น้องของมันไม่มีใครสามารถมีชีวิตรอดออกมาชมโลกได้

นอกจากนี้ยังมีมดเขาสวรรค์ตัวน้อยในเก้าสวรรค์ด้านบนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสในตอนที่อยู่ในไข่เช่นกัน

หลังจากนั้นพ่อของมันได้ปิดผนึกไข่ด้วยวิธีการพิเศษรวมทั้งได้รับการปกป้องจากพลังแห่งความโกลาหลมานับล้านปี ในที่สุดมันจึงมีโอกาสมองเห็นโลกภายนอก

ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้น ทายาทของผู้อมตะที่แท้จริงหลายคนล้วนถูกสังหารจนแทบหมดสิ้น

พวกเขาถูกถอนรากถอนโคนจากการกวาดล้างครั้งใหญ่ของสิ่งมีชีวิตต่างมิติ

ทายาทของผู้อมตะหลายคนถูกปิดผนึกไว้ในความว่างเปล่าท่ามกลางพลังแห่งความโกลาหล

พ่อแม่ของพวกเขาหวังว่าวันหนึ่งพวกเขาจะได้รับการปลดปล่อยพร้อมกลับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง

“เด็กคุนเผิงผู้น่าสงสารเหล่านี้”

สือฮ่าวคิดย้อนกลับไปบุคคลที่ถูกปิดผนึกกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะของภูเขาห้าใบหน้า เขาน่าจะเป็นทายาทคนเดียวที่เหลือรอดของคุนเผิง

อย่างไรก็ตามรากฐานของมันได้รับบาดเจ็บอย่างมากร่างกายของมันมีปัญหาสำคัญไม่ได้รับการคลี่คลาย

เป็นเพราะว่ากันว่ามันถูกปิดผนึกอยู่ในพลังแห่งความโกลาหลมาหลายล้านปี

การที่มันสามารถมีชีวิตรอดอีกครั้งก็เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากแล้ว

อย่างไรก็ทายาทของคุนเผิงคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้นั้นก็ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตระดับธรรมดา

ความแข็งแกร่งของมันน่าเหลือเชื่ออย่างยิ่งไม่ทราบว่ามันได้รับร่างกายระดับเซียนหรือว่าญาณวิเศษระดับเซียนกันแน่

สือฮ่าวค้นหาเกี่ยวกับความลับของที่นี่และจากนั้นเขาก็พบตัวอักขระเซียนโบราณซึ่งถูกทิ้งไว้ พวกมันอธิบายอย่างคร่าวๆถึงชะตากรรมที่น่าเศร้าของไข่คุนเผิง

คนที่เขียนคำเหล่านี้เต็มไปด้วยความเศร้าโศก

“คุนเผิงแห่งสิบอสูรผู้ยิ่งใหญ่เป็นสตรีจริงๆ!”

สือฮ่าวตะลึง เป็นเพราะจากคำบรรยายในตัวหนังสือได้เปิดเผยความลับนี้ด้วย!

ในใจของเขาเขาคิดอยู่เสมอว่าคุนเผิงผู้โหดเหี้ยมจะต้องเป็นผู้ชายอย่างแน่นอนแต่มันไม่ใช่อย่างนั้นโดยสิ้นเชิง

“ไม่น่าแปลกใจ” สือฮ่าวนึกถึงทายาทที่ยังมีชีวิตอยู่ของคุนเผิง ผู้นั้นมันบอกว่าตัวเองคือทารกมรณะ

ในตอนนั้นเขาคิดว่ามันแปลกๆ แม้แต่ในช่วงต้นของยุคที่ยิ่งใหญ่นี้คุนเผิงก็เคยปรากฏตัวมาก่อนดังนั้นเขาจะเป็นทารกมรณะได้อย่างไร?

ปรากฎว่าคนที่ปรากฏตัวตอนนั้นเป็นหนึ่งในสิบอสูรผู้ยิ่งใหญ่และเป็นแม่ของมันนั่นเอง (*ไม่ได้แปลข้ามมานะครับแต่ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่เขาบรรยายเกิดขึ้นตอนไหน)

สือฮ่าวยังคงสำรวจรังคุนเผิงในที่สุดเขาก็พบดินแดนที่ซ่อนอยู่

นี่คือถ้ำหินที่ภายในเต็มไปด้วยพลังเซียน แต่ในขณะเดียวกันก็มีกลิ่นอายของโศกนาฏกรรมผสมเข้าด้วยกันกับความศักดิ์สิทธิ์ทำให้สือฮ่าวตัวสั่นรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

สือฮ่าวเข้าไปในถ้ำหินร่างกายของเขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง เป็นเพราะเขาสัมผัสได้ถึงความผันผวนของคำสาปสังหารอมตะ

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เห็นกระดูกแหลกละเอียดในห้องศิลานี้ มันเหลือเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น แต่พวกพวกมันทั้งหมดยังคงถูกปกคลุมไปด้วยพลังของคำสาปสังหารอมตะ

“กระดูกคุนเผิง!”

สือฮ่าวถอนหายใจ ไม่มีศพที่สมบูรณ์มีเพียงซากกระดูกที่ขาดจิตวิญญาณเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้นที่เหลืออยู่ ส่วนอื่นๆสึกกร่อนไปหมดแล้ว

“คุนเผิงเสียชีวิตจากคำสาปสังหารอมตะในตอนนั้น!”

สือฮ่าวขมวดคิ้วค่อยๆเข้าใจสาเหตุการตายของมัน

ในช่วงสงครามครั้งใหญ่ของเซียนโบราณคุนเผิงได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการต่อสู้และดำรงชีวิตด้วยความทุกข์ทรมานมาจนถึงช่วงต้นของยุคที่ยิ่งใหญ่นี้

ในช่วงปีสุดท้ายคุนเผิงไม่สามารถระงับอาการบาดเจ็บจากคำสาปสังหารอมตะได้อีกต่อไป ยิ่งไปกว่านั้นบาดแผลเก่าจากสงครามเซียนโบราณได้ปะทุขึ้นจึงทำให้ชีวิตของมันต้องจบลงที่นี่!

ช่างน่าเวทนาเสียจริง! สือฮ่าวไม่สามารถพูดอะไรได้

จากนั้นเขาค้นหาทั้งรังคุนเผิง แต่ไม่พบความลับอื่นใดเป็นเพราะไม่มีอะไรเหลืออยู่แล้ว แม้กระทั่งง้าวที่ยิ่งใหญ่ซึ่งเป็นอาวุธเซียนของคุนเผิงก็ยังหลบหนีไปในที่สุด

การสำรวจรังคุนเผิงครั้งนี้ทำให้สือฮ่าวสั่นคลอน สิ่งที่เกิดขึ้นแตกต่างไปจากสิ่งที่สือฮ่าวเคยจินตนาการไว้อย่างสิ้นเชิง

ในท้ายที่สุดสือฮ่าวก็ออกจากรังไปตามแม่น้ำแห่งพลังวิญญาณและเข้าสู่ประตูที่มีแสงสว่างสดใส

ที่ด้านหน้าประตูมีกิ่งของต้นไม้โลกปิดกั้นอยู่นี่เป็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ ส่วนลำต้นของมันจมอยู่ในแม่น้ำตรงหน้าประตูที่ส่องแสง

แม่น้ำที่เคยเต็มไปด้วยพลังวิญญาณอันมากมายมหาศาลกำลังจะแห้ง ต้นทางของแม่น้ำอยู่ด้านหลังประตูซึ่งแน่ชัดแล้วว่าเป็นอีกอาณาจักรหนึ่ง

“เรือกระดาษลอยมาจากสถานที่แห่งนั้นหรือไม่?” สือฮ่าวรออยู่นาน แต่ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น

เขาตัดสินใจขึ้นสำรวจที่ต้นน้ำเพื่อดูให้แน่ชัดว่ามีอะไรกันแน่