บทที่ 420: เทพและปีศาจ
“…” บรรพบุรุษจินเซียนของนิกายว่านเจี้ยนถึงกับพูดไม่ออก ‘เศษผง? จินเซียนไม่ถึงกระหย่อมขน?’ ‘รู้ไหมว่าเจ้ากำลังดูถูกใครอยู่?’ ‘แล้วเจ้าไม่รู้หรือว่าไฉนถึงเหลือจินเซียนอยู่ไม่ถึงกระหย่อมขน แล้วเจินเซียนกับเทียนเซียนก็ยังเหลือเพียงแค่นี้? ทั้งหมดก็เพราะว่าเจ้าเล่นลงมือสังหารพวกมันทิ้งจนหมดยังไงเล่า จำนว...
