บทที่ 312 มันยากเกินไปที่จะประกอบอาชีพ
บทที่ 312 มันยากเกินไปที่จะประกอบอาชีพ แม้เด็กคนนี้จะขึ้นชื่อว่าเป็นเพียงบุตรบุญธรรม แต่ เว่ยเหิงก็รักเขามาก ดังนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาในตำหนัก เกาหยางจึงให้ความเคารพเขาอย่างยิ่ง ในช่วงเวลาเช่นนี้ เสี่ยวฉีพลันคิดถึงฉินจิ่นโดยไม่รู้ตัว เดิมทีเขาอยากจะเอ่ยถามอีกครั้ง ทว่าพ่อบ้านดันแขนของเขา “คุณชายฉีรีบ...
