บทที่ 289 วิตกกังวล
บทที่ 289 วิตกกังวล แม่เว่ยปาดน้ำตาพลางกล่าวคำเตือนอย่างอาลัยอาวรณ์ราวกับอยากจะตามเว่ยเหยียนซิ่นไป เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ทว่าทางราชสำนักยังไม่ได้เนินการใด ๆ ในการแก้ปัญหาภัยพิบัติในห้ามณฑลทางตอนใต้ของแม่น้ำแยงซี ทำให้เว่ยเหยียนถิงรู้สึกร้อนใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ทำได้เพียง...
