บทที่ 200 เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ลุกจากเตียง
บทที่ 200 เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ลุกจากเตียง ฉินจิ่น ตื่นขึ้นมาด้วยกลิ่นหอม พอตื่นขึ้นก็รู้สึกว่าท้องของตนนั้นกำลังร้องโครกคราก ความหิวโหยจากการอ่อนเพลียไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นนั่ง ยังดีที่ เว่ยเหยียนถิง คอยเฝ้านางอยู่ตลอดเวลาแล้วเมื่อคืนเขาก็แค่ห่างออกไปเพื่ออาบน้ำเท่านั้น ที่เหลือก็นั่งจ้องมองนางอย...
