บทที่ 166 ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง
บทที่ 166 ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง “เหอะๆ ลูกรองพูดถูก” พ่อเว่ยเชิดหน้าชูคอขึ้นแล้วเปลี่ยนคำพูดทันที หลบสายตาจากท่านผู้นำก่อนจะยิ้มอย่างเขินอาย “งั้นพวกเจ้าคุยกันต่อเถอะ ข้าจะไปดูพวกต้นกล้าที่เหลืองสักหน่อย เห้อ ที่ดินมันอยู่ดีๆ ของมันแท้ๆ ไม่รู้ว่ามันไปทำให้คนไม่พอใจได้อย่างไรกัน ช่างเป็นคนจิตใจอำมหิตจ...
