บทที่ 140 ฟรี
ด้านนอกท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว มีเรือโบราณอันมืดมิดซึ่งบรรทุกสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนโบราณ ซึ่งจะมาถึงภาคกลางในไม่ช้า! สิ่งมีชีวิตทั้งหมดคือตัวตนเหนือเขตแดนจักรพรรดิ
แม้แต่สิ่งมีชีวิตเขตแดนจักรพรรดิสูงสุดยังมีมากกว่าหนึ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น… สิ่งมีชีวิตโบราณที่มาจากอดีตนับพันปีเหล่านี้ ถูกผนึกอยู่ในต้นกำเนิดพลังศักดิ์สิทธิ์ และได้มาถึงจุดที่พลังงานหมดลงแล้วและต้องชโลมเลือดของเผ่าพันธุ์มนุษย์นับล้านๆ เพื่อฟื้นฟูพลังชีวิตขึ้นใหม่!
ข่าวนี้ แพร่กระจายจากราชวงศ์ต้าเซี่ยในภาคกลางและกระจายไปทั่วพิภพภายในเวลาไม่ถึงวัน!
ข่าวนี้มาจากปากของจักรพรรดิโบราณแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ย
เขาเป็นยอดฝีมือเผ่าพันธุ์มนุษย์ผู้มีสัมผัสวิญญาณอันโดดเด่นที่อยู่ในบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว จักรพรรดิสูงสุดโบราณเผ่าพันธุ์มนุษย์!
ไม่มีผู้สงสัยในความถูกต้องของข่าวนี้
เพราะมันมาจากปากของจักรพรรดิสูงสุดโบราณแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ เขาไม่ได้ปรากฏตัวในพิภพมาหลายพันปีแล้ว ผู้คนต่างกันคิดว่าเขาสิ้นลมไปแล้ว
ในตอนนี้ เขากลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง ซึ่งเพียงพอที่จะทำให้ผู้คนรู้ว่าเรื่องนี้ใหญ่หลวงเพียงใด
สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนกว่าห้าสิบตน ที่มีพลังยุทธ์เขตแดนจักรพรรดิขึ้นไป!
และในหมู่พวกเขายังมีเขตแดนจักรพรรดิสูงสุดอีกหลายตนด้วย!
นี่คือกองกำลังที่สามารถล้มล้างกำลังใดๆ ก็ได้ในพิภพ
เทียบเท่าได้กับความแข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนทั้งพิภพ
แล้วตอนนี้เผ่าพันธุ์มนุษย์จะต่อต้านได้เยี่ยงไร?
หลังจากข่าวแพร่กระจายไปทั่วพิภพ เผ่าพันธุ์มนุษย์มากมายในภาคกลางตกอยู่ในความตื่นตระหนกและสิ้นหวังอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
"หลีกหนีออกจากภาคกลาง ไม่แน่ว่าอาจยังมีโอกาสรอดชีวิต!"
"ข้าอยากมีชีวิตอยู่ ข้ายังไม่อยากตาย!"
ผู้ฝึกยุทธ์เผ่ามนุษย์ที่สามารถเดินทางข้ามดินแดนเพื่อหนีจากชะตากรรมอันมืดมนนี้ ได้หลบหนีไปยังดินแดนอื่น พวกเขาต้องการหลีกหนีจากการกลายเป็นอาหารเลือดเพื่อฟื้นฟูสิ่งมีชิวิตเผ่าพันธุ์หมื่นเซียน
"โยกย้ายถิ่น! หลบออกจากภาคกลาง!"
“ออกไปจากที่นี่ชั่วคราว รอจนกว่าทุกอย่างจบลงแล้วค่อยกลับมาใหม่!”
นอกจาก เพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้น ยอดฝีมือเผ่าพันธุ์มนุษย์ในดินแดนภาคกลางได้คัดเลือกลูกศิษย์ชั้นยอดเพื่อเดินไปบนเส้นทางการหลบหนี
ส่วนผู้ฝึกยุทธ์ที่มีพลังน้อยนิดและมนุษย์ที่ไม่ได้ฝึกฝนวิชาใดๆ เลย ต่างจากบรรดาผู้ที่สามารถหลบหนีได้
พวกเขาไม่อาจออกจากดินแดนไปได้เลย สิ่งที่พวกเขาทำได้ในตอนนี้คือรอคอยอย่างสิ้นหวัง
ในยามวิกฤติเช่นนี้ มีผู้หลบหนีอย่างไม่ขาดสาย แน่นอนว่ายังมีผู้ที่สวนทาง เดินไปข้างหน้าอย่างเร่งรีบเพื่อปกป้องชะตากรรมของเผ่าพันธุ์มนุษย์
ดินแดนภาคกลาง ราชวงศ์ต้าเซี่ย
ในพระราชวังอันโบราณและสง่างาม ชายชราผมขาวยืนอยู่ในพระราชวัง ดวงตาของเขามองออกไปนอกวัง แววตาเปี่ยมไปด้วยความผันผวนแห่งชีวิต
ด้านหลังเขา จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ยในชุดคลุมมังกร ผู้องอาจและสง่างามและกล้าหาญ ยืนอยู่ด้วยท่าทางอันนอบน้อม
ชายชราผู้นี้คือบรรพบุรุษที่เก่าแก่ที่สุดแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ยที่มีชีวิตอยู่!
“ปู่ทวด ท่านต้องทำเช่นนั้นจริงงั้นรึ?” เสียงของจักรพรรดิต้าเซี่ยเป็นกังวล
“ในตอนนี้ ไร้ซึ่งเหตุผลที่จะถอยกลับ ชายชราผู้นี้อยู่มานานมากพอแล้ว ครั้งนี้ต่อให้ต้องตาย เขาก็จะรั้งสิ่งมีชีวิตโบราณเหล่านี้เอาไว้
หากสามารถช่วยเผ่าพันธุ์มนุษย์เพิ่มได้ ก็ช่วยเพิ่มขึ้นอีก!”
จักรพรรดิเฒ่าถอนหายใจอย่างแผ่วเบา
ศัตรูนั้นแข็งแกร่งเกินไปอย่างยิ่ง ตอนนี้เขาแก่มากแล้ว เลือดและพลังการต่อสู้ของเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แม้ว่าจะใช้ชีวิตของชายชราคนนี้ ก็ยากที่จะหยุดศัตรูได้
"หากจัดการได้หนึ่ง ก็จะมีราชันหมื่นเซียนน้อยลงไปอีกหนึ่ง เผ่าพันธุ์มนุษย์ก็จะรอดไปได้อีกหลายชีวิต"
จักรพรรดิเฒ่าพึมพำกับตัวเอง เสียงของเขาดูผันผวนและเดียวดาย
จักพรรดิต้าเซี่ยที่อยู่ด้านหลัง เมื่อได้ยินเช่นนี้ก็ได้แต่ร่ำไห้ออกมา
เขารู้ดีว่าปู่ทวดของเขาตั้งใจที่จะสละชีพอยู่แล้ว และจะเผาชีวิตเฮือกสุดท้ายเข้าต่อสู้ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อหยุดยั้งศัตรู
“ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ร่วมต่อสู้ด้วยกัน! ราชวงศ์ต้าเซี่ยจะปักหลักที่นี้ พิทักษ์เผ่าพันธุ์มนุษย์! สู้จนตัวตายไปกับเจ้าพวกสัตว์ร้ายเหล่านั้น!”
จักรพรรดิต้าเซี่ยกู่ร้อง
เขาได้ตัดสินใจแล้ว ครั้งนี้ ราชวงศ์ต้าเซี่ยไม่ถอยหนี และจะร่วมต่อสู้กับปู่ทวด!
ภาคกลาง ราชวงศ์ชี่หยาง
ภายในพระราชวัง ตั้งแต่ที่ได้ทราบข่าวเรื่องความมืดมนที่กำลังคืบคลานเข้ามา จักรพรรดินีชี่หยางเริ่มเก็บตัวฝึกยุทธตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
นางกำลังทำความเข้าใจในคัมภีร์โบราณของปฐมจอมจักรพรรดิแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์
โดยที่หวังว่าจะสามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ของให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ในเวลาที่สั้นที่สุด เพื่อที่จะได้มีส่วนร่วมมากขึ้นในการต่อสู้อันเด็ดขาดครั้งต่อไป
นางไม่เคยคิดเกี่ยวกับการหลบหนี
ในอาณาเขตหลายล้านลี้ของราชวงศ์ชี่หยาง มีปุถุชนเผ่าพันธุ์มนุษย์มากมายอาศัยอยู่
หากนางหลบหนี แล้วใครจะปกป้องพวกเขา?
จนถึงขณะนี้ จักรพรรดินีชี่หยางยังคงจำคำที่จักรพรรดิองค์ก่อนสั่งสอนนางขณะที่เขามอบบัลลังก์ให้กับนาง
ราชวงศ์ชี่หยางเป็นของเผ่าพันธุ์มนุษย์ไม่ใช่ของราชวงศ์ชี่หยาง!
การสืบราชสมบัติเป็นทั้งเกียรติยศและความรับผิดชอบ!
ในฐานะจักรพรรดิ เจ้าต้องสู้เพื่อปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์!
ถึงแม้ศัตรูจะมากล้น แม้จะรู้ว่าไม่อาจชนะได้ เจ้าจะถอยแม้แต่ครึ่งก้าวก็ไม่ได้!
หากหลบหนี เจ้าก็จะไม่ใช่ประมุขแห่งราชวงศ์ชี่หยางอีกต่อไป ไม่คู่ควรกับตำแหน่งจักรพรรดิ!
แดนร้างตะวันออก ตระกูลจี
"ท่านประมุข! พวกเราจะไปภาคกลาง!"
"ไปที่ภาคกลางเพื่อหยุดพวกสัตว์ร้ายเหล่านั้น!"
พร้อมด้วยสีหน้าอันหนักแน่น ผู้ฝึกยุทธ์ตระกูลจีจำนวนมาก แสดงความประสงค์ที่จะไปต่อสู้ต่อประมุขจีต้าวชางอย่างต่อเนื่อง
แม้ว่าศัตรูกำลังไปที่ภาคกลาง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับแดนร้างตะวันออก พวกเขาก็ไม่นิ่งเฉย ต้องการไปที่ภาคกลาง ต่อสู้เพื่อเผ่าพันธุ์มนุษย์!
นี่คือความปรารถนาและความรุ่งโรจน์ที่ไหลเวียนอยู่ในสายเลือดตระกูลจี!
"ปู่ทวดฉางเฉอได้นำกระจกฟ้าว่าง เทพธิดาฮั่วหยุน และจักรพรรดิโบราณจี่ต้าวชูไปยังภาคกลางแล้ว "
จีต้าวชางมองไปยังผู้ฝึกยุทธ์ตระกูลจีผู้ซึ่งร้องขอไปต่อสู้จำนวนมากเบื้องหน้า แล้วก็พูดออกมา
“ก่อนจะไป ปู่ทวดก็ได้บอกกับข้าไว้ว่า แค่พวกเขาก็เพียงพอแล้วที่จะต่อสู้ในภาคกลาง ผู้ฝึกยุทธตระกูลจีที่เหลืออยู่จะประจำการอยู่ที่นี่และปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์จากเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนในแดนร้างตะวันออก
สนามรบของพวกเราอยู่ในแดนร้างตะวันออก! มันมีความสำคัญไม่แพ้กันในการรักษาแนวป้องกันของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่นี่!”
แดนร้างตะวันออก เขตต้องห้ามยุคแร้นแค้น
เย่หลิงเสวี่ยยืนอยู่นอกเขตต้องห้ามยุคแร้นแค้น มองดูเขตต้องห้ามซึ่งปกคลุมไปด้วยหมอกหนาเบื้องหน้า พร้อมด้วยแววตาอันหนักแน่น จากนั้นนางก็ก้าวเข้าไปในเขตต้องห้าม เดินลึกเข้าไปโดยไม่ลังเล
นางได้รู้ข่าวจากดินแดนภาคกลางแล้ว
นางยังไม่กล้าแกร่งพอ และไม่อาจเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้ได้
แต่นางก็ยังต้องการสนับสนุนเผ่าพันธุ์มนุษย์
นางเข้าไปในเขตต้องห้ามเพื่อไปพบกับจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ หวังให้จอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญช่วยบรรเทาความโกลาหล!
แดนร้างตะวันออก ภูเขาหยวนฉี่
หยุนรั่วซีเดินทางขึ้นไปยังภูเขาศักดิ์สิทธิ์นี้
เช่นเดียวกับเย่หลิงเสวี่ย พลังในปัจจุบันของนางนั้นยังไม่เพียงพอที่จะเข้าร่วมในการต่อสู้ครั้งใหญ่นี้
แต่นางก็ไม่เต็มใจที่จะนิ่งเฉยรอเพียงผลลัพธ์
“ข้าคือกายาจักรพรรดิแห่งพิภพนี้ สายเลือดของจอมจักรพรรดิอู๋ฉื่อ บางทีข้าอาจพบบางสิ่งในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งถูกทิ้งไว้โดยจอมจักรพรรดิอู๋ฉื่อในอดีต ที่จะช่วยเหลือเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้!
หยุนรั่วซีพึมพำ ดวงตาของนางเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น
ด้วยเหตุนี้นางจึงกลับไปที่ในภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อสำรวจแท่นบูชาที่ทิ้งไว้โดยจอมจักรพรรดิอู๋ฉื่อ เพื่อค้นหาระฆังของจอมจักรพรรดิอู๋ฉื่อที่เคยสังหารราชันบรรพบุรุษในอดีต เพื่อนำมาช่วยเผ่าพันธุ์มนุษย์จากอันตราย!
ภาคกลาง ในซากอารยะธรรมรกร้างโบราณ
นักพรตเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่เปื้อนไปด้วยดินและฝุ่นที่กำลังกระหืดกระหอบอยู่ เขาคือต้วนหยุนเชิง
ในขณะนี้ เขาถือเข็มทิศแสวงสมบัติไว้ในมือ พลางพึมพำอะไรบางอย่างในปาก
“เชี่ย เทพยดาฟ้าดิน เจ้าพวกหมื่นเซียนนี้หลอกลวงเผ่าพันธุ์มนุษย์มากเกินไปแล้ว!
จอมจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่ามนุษย์ รีบปรากฏตัวเร็วเข้า!
นักพรตผู้นี้ไม่ได้แสวงหาสมบัติใดๆ ในครั้งนี้ เพียงแค่พยายามหาร่องรอยจอมจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์!
มันจะดีไม่น้อยหากขุดเจอตัวตนอย่างผู้สำเร็จวิชากายาจักรพรรดิหรือจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ เพื่อทำลายเจ้าพวกน่ารังเกียจให้สิ้นซาก!”
ในตอนนี้ ผู้คนจำนวนมากพยายามปกป้องเผ่าพันธุ์มนุษย์ด้วยวิธีการของพวกเขาเอง!
เหตุนี้เองที่เผ่าพันธุ์มนุษย์สามารถอยู่รอดมาได้อย่างแข็งแกร่งในจักรวาล แม้จะตกอยู่ในสภาพสิ้นหวังหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยสูญสิ้น
เพราะว่ามักจะมีผู้ที่ยืนขึ้นท่ามกลางความมืดมิดและสิ้นหวัง ไม่ย่อท้อ ทำทุกอย่างที่ทำได้ แม้จะต้องใช้เลือดและเนื้อของตน สละชีวิตเพื่อให้มนุษยชาติก้าวต่อไปได้!
นี่คือการช่วยเหลือตนเองของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งปวง
เป็นความหวังในความสิ้นหวัง!
PS: มีอีกตอนนะครับวันนี้
บทที่ 140 การช่วยเหลือตนเองของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ความหวังในความสิ้นหวัง!
