บทที่ 150 มันไม่ได้น่ารักอีกต่อไปแล้ว
บทที่ 150 มันไม่ได้น่ารักอีกต่อไปแล้ว เว่ยจวนก็ดีใจสุดๆ ราวกับว่าในดวงตานั้นมีดวงดาวอยู่ ฉินจิ่นทนไม่ไหวจนกอดนางไว้ในอ้อมกอดอีกครั้ง แล้วก็ปลอบว่า “มีความสุขก็ดีแล้ว มีความสุขก็ดีแล้ว” รอจนถึงตอนที่แววตาของเว่ยจวนสงบลงบ้างแล้ว ฉินจิ่นถึงจะจับมือของนางแล้วถามว่า “นายท่านจ้าวดีกับเจ้าหรือไม่” นางไม่กล...
