บทที่ 145 เขาเป็นคนปากหวาน ใคร ๆ ต่างก็ชอบทั้งนั้น
บทที่ 145 เขาเป็นคนปากหวาน ใคร ๆ ต่างก็ชอบทั้งนั้น เซียวอิงอิงพ่นลมหายใจอย่างเย็นชาและมองไปยัง เซียวหลีด้วยความมุ่งมั่น “เจ้าเองก็ไม่ได้ดีขึ้นเท่าไหร่นักหรอก กินอยู่ในชามของตัวเอง แต่ยังไปมองของที่อยู่ในหม้อ*” *แปลว่า ไม่รู้จักพอ โลภ การได้อะไรอย่างหนึ่งแล้วแต่ในขณะเดียวกันก็อยากได้ที่มันดีกว่าหร...
