บทที่ 144 สลบไปแล้ว
บทที่ 144 สลบไปแล้ว กลับไปที่หมู่บ้านเหยาคังอย่างทุลักทุเล ฉินจิ่นมองเห็นเว่ยเหยียนถิงเดินมาหานางจากไกลๆ แต่ตรงหน้านั้นเหมือนมีหมอกชั้นนึงบังอยู่ ขมุกขมัวมองเห็นไม่ชัด บนตัวของเว่ยเหยียนถิงยังมีกลิ่นคาวเลือดติดอยู่ การเข้าป่าในครั้งนี้ พวกเขาล่ากวางได้สองตัว หมาป่าหนึ่งตัวและเสือวัยหนุ่มอีกตัวนึง เป...
