บทที่ 106 ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

บทที่ 106 ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

บทที่ 106 ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย เว่ยจวนก็ขอร้องไปหลายที แต่ท่าทีของฉินจิ่นนั้นกลับไม่ได้หายไปเลยสักนิด เว่ยเหยียนถิงที่อยู่ข้างๆ ก็เดินมา ส่งสายตาให้เว่ยจวนทีนึง แล้วเว่ยจวนก็เดินออกไปอย่างหนักใจ พอเว่ยจวนไปแล้ว เว่ยเหยียนถิงก็รีบก้าวเท้าไปนั่งข้างๆ ฉินจิ่นทันที แล้วก็มองนางด้วยตาปริบๆ “โกรธจริงๆ รึ” ...