บทที่ 678: ฉันไม่มีเวลา
บทที่ 678: ฉันไม่มีเวลา หวังเต็งไม่คิดว่าข่าวเรื่องงานแลกเปลี่ยนจะแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้ แม้แต่คนในตงไห่ก็ยังได้ยินเรื่องนี้แล้ว เขายิ้มเมื่อเห็นท่าทางประหลาดใจของทุกคน “ นั่นเป็นการพูดเกินจริง นี่เป็นแค่งานแลกเปลี่ยนปฏิสัมพันธ์กันอย่างสงบสุข ไม่มีใครถูกทุบตีจนตาย” ผู้ว่าการเจียง, เย่จีซ...
