บทที่ 35 ผีทั้งหลายรายล้อมข้าอยู่คนเดียว!
บทที่ 35 ผีทั้งหลายรายล้อมข้าอยู่คนเดียว!
หลี่หยุนหลงและคนอื่นๆ ต้องการที่จะสอบปากคำเชลยเหล่านี้ เกี่ยวกับกำลังเสริมของพวกเขาแต่คนของประเทศอาร์นั้นก็ปิดปากเสียสนิท
“ไม่จำเป็น ข้าไม่ต้องการข้อมูลอะไรเพิ่มเติม” จ้าวซือโบกมือและพูดว่า แม้ว่าภูมิประเทศที่นี่จะซับซ้อน แต่พื้นที่ก็ไม่ได้ใหญ่มากนัก ด้วยทักษะการได้ยินที่เพิ่มขึ้นของลมปราณภูติอุดร เขาสามารถที่จะค้นหาสถานที่ตั้งของศัตรูและผองเพื่อนที่กำลังสู้รบอยู่ได้
"ซึ่งก็นั่นแหละ เพื่อที่จะปกป้องชีวิตของพี่น้องเรา! เจ้าต้องเอาปืนมาให้ข้า!" จ้าวซือกล่าวอย่างจริงจัง
เขาอาจจะพึ่งพาดาบตรามังกรทองคำเพียงอย่างเดียวเพื่อที่จะเอาชนะคนเหล่านี้จากประเทศอาร์ได้ แต่ทว่ากองทัพประเทศอาร์ได้มาถึงแล้วและทหารเหล่านั้นก็ล้วนแต่สู้จนตัวตาย ทุกวินาที่จะมีผู้คนล้มตาย
ในการต่อสู้ระยะประชิด ไม่ว่าจะว่องไวแค่ไหนก็ไม่อาจที่จะเทียบกับความเร็วของกระสุนได้ สิ่งสำคัญกว่านั้นก็คือมีทหารจำนวนมากจนเกินไปที่ต้องการความช่วยเหลือ ถ้ามีกระสุนปืนก็ยังจะสามารถยิงได้หลายครั้ง แต่ตัวของจ้าวซือนั้นไม่สามารถที่จะแยกร่างได้
ด้วยทักษะความแม่นปืนของโจวซิงฉือในฐานะนักฆ่าอันดับหนึ่งแห่ง SDU จ้าวซือเชื่อว่ากระสุนนัดเดียวของเขาสามารถที่จะฆ่าคนของประเทศอาร์และช่วยชีวิตทหารของประเทศจีนเอาไว้ได้
“เจ้าอยากได้สักเท่าไรล่ะ? เอาไปทั้งหมดเลยสิ!” หลี่หยุนหลงวางใจจ้าวซืออย่างไม่มีเงื่อนไขแล้ว เขาไม่ได้ถามเหตุผลกับจ้าวซือเสียด้วยซ้ำและตอบตกลงในทันที
หลังจากที่กล่าวเช่นนั้นแล้ว จ้าวซือก็วางปืนพกและปืนไรเฟิลไว้ในกล่องส่งอาหารของเขา จากนั้นเขาก็ถือดาบตรามังกรทองคำเอาไว้ในมือและขี่รถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของเขาวิ่งตรงไปยังกองกำลังประเทศอาร์ที่อยู่ในระยะไกล
เส้นทางบนภูเขาที่ขรุขระอย่างหาที่เปรียบไม่ได้จนแทบจะไม่สามารถควบคุมยานพาหนะใดๆ ได้ แต่ทว่ารถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของจ้าวซือนั้นดูเหมือนจะมีแรงดึงดูด เกาะผิวถนนแน่นและเคลื่อนที่ราวกับว่ามันเป็นพื้นราบ
เมื่อมองไปที่ด้านหลังของจ้าวซือ ใครบางคนก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “สหายพนักงานส่งอาหารเดลิเวอรี่แห่งอนันตภพคนนี้ เขาจะรู้จักวิธีใช้ปืนหรือเปล่านะ?”
“ความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์ของเขามีอะไรให้ต้องสงสัยอีกงั้นเหรอ?! เขาต้องเป็นแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ที่สวรรค์ส่งมาอย่างแน่นอน!”
“ไปกันเถอะ พวกเราจะตามสหายพนักงานส่งอาหารเดลิเวอรี่แห่งอนันตภพไป! แล้วฆ่าคนประเทศอาร์ให้หมดอย่าให้มันเหลือรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!”
หลี่หยุนหลงออกคำสั่งและไล่ตามจ้าวซือไป
ในตอนนี้จ้าวซือที่ถือดาบตรามังกรทองคำไว้ในมือขวาและถือปืนไรเฟิลที่มือซ้าย และระหว่างทางที่ไปเขาก็ได้ฆ่าศัตรูตามรายทางไปด้วยเขากำลังเปิดทางของเขาไปยังจุดที่ใกล้เคียงที่สุดระหว่างมิตรและศัตรู
ปัง! ปัง! ปัง!
ด้วยกระสุนปืนไม่กี่นัด กองกำลังของประเทศอาร์ที่ถือปืนไรเฟิลและปืนกลต่างก็ตกลงมาที่พื้นทีละคนๆ คนพวกนั้นถูกฆ่าตายด้วยกระสุนเพียงนัดเดียว
“นั่นไงล่ะ พนักงานส่งอาหารเดลิเวอรี่แห่งอนันตภพ!”
“มีคนที่สามารถยิงปืนไรเฟิลได้แม่นยำด้วยมือเดียวแบบนี้ด้วยเหรอ!”
“นักแม่นปืนคนนี้ แม้แต่นักแม่นปืนทุกคนในกองพันรวมกันก็ยังไม่อาจที่จะเทียบกับเขาได้!”ทหารที่อยู่รอบนอกรู้เพียงว่ากองทหารของประเทศจีนมีจ้าวซืออยู่ด้วย แต่พวกเขาไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของจ้าวซือนั้นน่ากลัวเพียงใด และในตอนนี้พวกเขาก็ได้เห็นมันแล้ว
ในขณะเดียวกันทหารคนหนึ่งของกองกำลังประเทศอาร์ได้ยิงกระสุนใส่จ้าวซือ กระสุนลูกนั้นถูกเล็งไปที่หัวใจของเขา ซึ่งดูเหมือนว่าเขากำลังจะตาย แสงแห่งความหวังเริ่มปรากฏขึ้นในใจของเขา แต่เขากลับเห็นว่าจ้าวซือกำลังขี่รถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าเคลื่อนผ่านเขาไปจนฝุ่นตลบ
“ปืนด้านงั้นเหรอ?!”
เสียงของโลหะที่กระทบกับโลหะดังขึ้น ขณะที่ลูกกระสุนถูกผ่าครึ่งออกจากกันกลางอากาศ และร่วงลงกับพื้นตามแรงโน้มถ่วงของโลก
เมื่อสติสัมปะชัญญะของเขากลับมาอีกครั้ง ทหารคนนั้นก็ต้องเหงื่อไหลโชก เขาเห็นจ้าวซือวนรถกลับมาและสังหารทหารของกองกำลังประเทศอาร์ ทหารคนนั้นก้มศรีษะลงและมองดูลูกกระสุนที่ถูกผ่าครึ่ง เขาหยิบมันขึ้นมาดูด้วยมือที่สั่นเทา “แม่ทัพทหารแห่งสวรรค์ เขาต้องเป็นแม่ทัพที่สวรรค์ส่งมาแน่ๆ!”
เหล่าทหารที่ควรจะต้องสังเวยชีวิตคนแล้วคนเล่าได้ถูกช่วยชีวิตเอาไว้โดยจ้าวซือ ในสายตาของพวกเขาจ้าวซือนั้นเป็นยิ่งกว่าอมตะ แต่เขาเป็นเหมือนพระเจ้าเลยทีเดียว!
ฆ่ามัน! ฆ่ามัน! ฆ่ามัน!
ในขณะที่จ้าวซือกำลังช่วยเพื่อนร่วมชาติของเขาอยู่นั้น เขาก็โจมตีศัตรูไปด้วย เขามีเมตตาต่อพันธมิตรและในขณะเดียวกันก็เข่นฆ่าศัตรูไปด้วยเช่นกัน
ถ้าจ้าวซือเป็นเทพเจ้าในสายตาของทหารจีน ถ้าเช่นนั้นในสายตาของกองกำลังประเทศอาร์ จ้าวซือก็เปรียบเสมือนปีศาจ!
กระสุนนัดเดียวสามารถที่จะฆ่านักแม่นปืนและมือปืนกลที่เก่งที่สุดของประเทศอาร์ได้
ด้วยดาบตรามังกรทองคำที่อยู่ในมือของเขา ไม่มีใครที่จะขัดขวางเขาได้ แม้ว่าจะเป็นกองพลหอกชั้นยอด พวกเขาก็โดนบุกทะลายโดยจ้าวซือ และกองกำลังประเทศอาร์ก็ไม่อาจทำร้ายเขาได้เลยแม้แต่น้อย
รถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของจ้าวซือนั้นเคลื่อนที่เร็วมาก ในชั่วพริบตาเขาได้ขี่รถวนเป็นวงกลม ไม่ว่ามันจะผ่านไปที่ใดทหารของกองกำลังประเทศอาร์ก็ต้องล้มตายลง และในที่สุดจ้าวซือก็นำศรีษะของนายทหารฝ่ายตรงข้ามกลับมาด้วย!
“บางส่วนก็หนีรอดไปได้ ช่างน่าเสียดาย”
จ้าวซือโยนศรีษะนั้นลงต่อหน้าเชลยทหารของกองกำลังประเทศอาร์ ทำให้คนประเทศอาร์หวาดกลัวจนหน้าซีดเผือดและร่างสั่นเทา
นี่เขายังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า? ด้วยกองหนุนจำนวนมาก แต่เกือบ 80% ของพวกเขาต้องตายเพราะน้ำมือของจ้าวซือ ดาบที่อยู่ในมือของพวกเขายังไม่ได้เปื้อนเลือดเลยแม้แต่น้อย แต่ที่บ้าบอที่สุดนั่นจนสหายคนนี้รู้สึกสังเวชใจนั่นก็เพราะมีพวกเขาบางคนที่หนีทัพไปแล้ว!
เหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าทำให้เชลยของกองกำลังประเทศอาร์รู้สึกงุนงงราวกับว่าไม่ใช่ว่ากองหนุนของพวกเขาที่เป็นฝ่ายล้อมจ้าวซือและกองทหารของเขาเอาไว้ แต่กลายเป็นกองหนุนของพวกเขาต่างหากที่ถูกจ้าวซือเพียงคนเดียวล้อมเอาไว้!
“ข้าไม่นึกเลยว่าฝีมือการใช้ปืนของพนักงานส่งอาหารเดลิเวอรี่แหงอนันตภพจะน่าทึ่งขนาดนี้ เหมือนกับเขากำลังยิงปืนอยู่ในหนังเลย!” ในเวลานี้พลแม่นปืนสองสามคนของกองทัพต่างก็พากันมองหาจ้าวซือและอยากจะเรียนรู้จากเขา
จ้าวซือนั้นมีทักษะการใช้ปืนของนักฆ่าอันดับหนึ่งโจวซิงฉือ จึงแน่นอนว่าเขาได้เรียนรู้ทักษะการใช้ปืนอยู่ในใจอยู่แล้ว คำแนะนำง่ายๆ เพียงไม่กี่ข้อก็เพียงพอที่จะเป็นประโยชน์ให้กับทหารเหล่านี้ และความรู้สึกชื่นชมของพวกเขาที่มีต่อจ้าวซือก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น
"บี๊บ! บี๊บ! คำสั่งจัดส่งเสร็จสิ้นแล้ว อุโมงค์อนันตภพกำลังจะเปิดในไม่กี่วินาทีนี้ โฮสต์ ได้โปรดออกไป!"
ไม่นานนักหลังจากนั้น เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในหูของจ้าวซือ จ้าวซือจึงกล่าวคำอำลาหลี่หยุนหลงและคนอื่นๆ
“สหายพนักงานส่งอาหารเดลิเวอรี่แห่งอนันตภพ พวกเราไม่อาจที่จะตอบแทนที่ท่านได้ช่วยชีวิตพวกเราเอาไว้ พวกเราทำได้เพียงอุทิศชีวิตของเราให้แก่ประเทศจีน!” หลี่หยุนหลงและคนอื่นๆ กล่าวคำอำลาแก่งจ้าวซืออย่างพร้อมเพรียงกัน
เมื่อเห็นดังนั้น จ้าวซือก็ยิ้มจางๆ “พวกเจ้าควรมีชีวิตอยู่จนถึงวันแห่งชัยชนะจะดีกว่า!”
หลังนี้จากที่พูดจบ รถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าของจ้าวซือก็เร่งความเร็วและพุ่งเข้าไปในกระแสน้ำวนสีน้ำเงินอมม่วงที่อยู่ห่างออกไป
"แน่นอนขอรับ!" หลี่หยุนหลงและคนอื่นๆ ยืนอยู่กับที่ หัวใจของพวกเขาไม่อาจที่จะสงบลงได้เป็นเวลานาน เมื่อได้เห็นว่าจู่ๆ จ้าวซือก็ปรากฏตัวขึ้นและหายตัวไป พวกเขาเชื่อมั่นว่าจ้าวซือนั้นถูกส่งมาจากสวรรค์เพื่อช่วยพวกเขาและประเทศจีน
เมื่อทหารกองกำลังประเทศอาร์เห็นว่าจ้าวซือได้หายตัวไป พวกเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกกังวลในใจเป็นอย่างมาก เพราะสวรรค์กำลังช่วยประเทศจีนไม่ใช่พวกเขา แล้วกองกำลังของประเทศอาร์จะเป็นอย่างไรต่อไป?
เมื่อพวกเขาคิดตรงนี้ นายทหารคนหนึ่งของประเทศอาร์ก็เงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าแล้วเปล่งคำรามออกมาอย่างยาวนาน จากนั้นเขาก็กัดลิ้นตัวเองและฆ่าตัวตายในทันที
ในขณะที่จ้าวซือซึ่งเลือดยังคงร้อนอยู่ได้กลับสู่โลกหลักแล้ว
"บี๊บ! บี๊บ! คำสั่งจัดส่งเสร็จสิ้นแล้ว! โฮสต์ได้รับการชำระเงินจากหลี่หยุนหลงในโลกดาบวาดลายแล้ว!"
"บี๊บ! บี๊บ! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำคำสั่งจัดส่งสำเร็จ คุณโชคดีที่ได้รับโอกาสเปิดร้านค้าอนันตภพ คุณอยากจะเข้าไปตอนนี้เลยไหม?”
ร้านค้าอนันตภพ!
หัวใจของจ้าวซือไหวระริก ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาจัดส่งออเดอร์ได้สำเร็จ หลังจากผ่านมานานในที่สุดเขาก็ได้มีโอกาสได้เข้าไปในร้านค้าอนันตภพอีกครั้ง!
