CD บทที่ 77 ฉันคิดว่าแขนฉันหัก!!!
เช้าตรู่ของวันที่สี่ของการฝึกอบรม จ้าวหยู่ได้รับข้อความที่ระบบปาฏิหาริย์สุ่มมาว่า
“Kan(น้ำ) Zhen(สายฟ้า) วารีภายใต้อัสนี ความจริงซ่อนอยู่หลังกลอุบาย สมบัติภายใต้ม่านกั้น ยากยิ่งที่จะแยกออกจากกัน”
ด้วยข้อความที่ระบบกล่าวมาทำให้จ้างหยู่รู้สึกว่าวันนี้จะต้องมีอะไรเกิดขึ้น ดังนั้นเขาต้องระมัดระวังการผจญภัยในวันนี้ให้ดี
จ้าวหยู่ดูตารางเรียนของเขา เขามีชั้นเรียนภาคปฏิบัติเกือบทั้งหมดในวันนี้ เช้าวันนั้นก็มีเรียนยิงปืนด้วย! ในฐานะนักเลงที่ตำรวจไล่ตามมาตลอด การได้สัมผัสปืนเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เขาฝันถึง
ในหน่วยสืบสวนคดี เจ้าหน้าที่ตำรวจได้รับอนุญาตให้พกปืนแต่การควบคุมอาวุธปืนในสถานีตำรวจนั้นเข้มงวดมาก เจ้าหน้าสามารถใช้ปืนสำหรับภารกิจพิเศษเท่านั้น จ้าวหยู่อยู่ที่นั่นมานานแล้วแต่ไม่เคยได้รับอนุญาตให้ใช้ปืนมาก่อน ตอนนี้เขากำลังจะมีโอกาสได้สัมผัสปืน
จ้าวหยู่รู้สึกตื่นเต้นกับโอกาสที่หายากและต้องการเล่นเล็กน้อยระหว่างบทเรียนยิงปืน แม้ว่าระบบปาฏิหาริย์จะกล่าวถึง ‘น้ำในสายฟ้า’ ราวกับส่งสัญญาณบ่งบอกถึงอันตรายบางอย่าง แต่จ้าวหยู่ผู้ซึ่งรักความวุ่นวายมาโดยตลอด เขาหาได้สนใจเรื่องนั้นไม่
เช้าตรู่ เขาคว้าหลันโบและฮูบินมุ่งหน้าไปยังคลาสสอนการยิงปืน เมื่อมาถึงพวกเขาพบสนามยิงปืนค่อนข้างคับแคบ ไม่สามารถเข้าพร้อมกันทุกคนได้ ทางคณะกรรมการตัดสินใจแบ่งนักเรียนออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกจะยังคงอยู่ที่สนามยิงปืนเพื่อเรียนยิงปืน ในขณะที่อีกกลุ่มจะไปที่โรงยิมเพื่อเรียนวิชาต่อสู้แทน จากนั้นทั้งสองจะสลับกัน น่าเสียดายที่จ้าวหยู่และอีกสองคนได้รับมอบหมายให้เข้าร่วมกลุ่มที่สองแต่อย่างน้อยการเรียนรู้วิธีต่อสู้ก็น่าสนใจทีเดียว อย่างน้อยมันก็ดีกว่าการบรรยาย!
ทั้งสามคนเดินตามนักเรียนคนอื่น ๆ ไปที่โรงยิม คนที่สอนพวกเขาเป็นผู้สอนที่ดูดุร้าย พวกเขามีรูปร่างสันทัดและมีกล้ามเนื้ออย่างสมบูรณ์และผิวของพวกเขาก็มีสีแทน ฮูบินถึงกับพูดติดตลกว่าพวกเขาเหมือนกับแรมโบ้เลย
ภายในหนึ่งสัปดาห์ อาจารย์ผู้สอนได้สอนชั้นเรียนมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ดังนั้นการให้บทเรียนแก่ผู้สนใจจึงเป็นกิจวัตรในตอนนั้นและบทเรียนก็ดำเนินไปอย่างง่ายดาย
หลังจากกล่าวเปิดงาน ผู้สอนก็ตรงไปที่หัวข้อหลัก "สำหรับเจ้าหน้าที่สอบสวน เรามักเผชิญหน้ากับอาชญากร อาชญากรเหล่านี้มีตั้งแต่คนชั่วบริสุทธิ์ไปจนถึงคนขี้เมาธรรมดา! เป้าหมายของเราคือ เพื่อจับกุมอาชญากรเหล่านี้ ดังนั้น เราจำเป็นต้องใช้วิธีที่รวดเร็วที่สุดในการยับยั้งพวกเขา ศิลปะแห่งการต่อสู้เป็นทางเลือกที่ดีมาก วันนี้ผมจะมาแนะนำท่าต่อสู้ง่าย ๆ แต่ได้ผล หวังว่าพวกคุณจะให้ความร่วมมืออย่างดี!"
ผู้สอนก็สาธิตเทคนิคการต่อสู้ขั้นพื้นฐานทั้งหมด เช่น การล็อคคอและข้อศอก ผู้สอนได้ขอให้นักเรียนโรงเรียนตำรวจสองสามคนช่วยเหลือและขอให้พวกเขาแสดงบทบาทเป็นอาชญากร นักเรียนโรงเรียนตำรวจมักจะช่วยเหลือผู้สอนและคุ้นเคยอย่างดี การแสดงของพวกเขาสมจริงและเกินจริง ทำให้ได้รับเสียงปรบมือ
ในตอนแรก จ้าวหยู่ดูด้วยความสนใจแต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาสังเกตเห็นปัญหามากมาย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าใครเรียนรู้เทคนิคการต่อย พวกเขาก็สามารถยับยั้งอาชญากรได้อย่างรวดเร็ว แต่ประเด็นสำคัญประการหนึ่งคือจำนวนคนที่เจ้าหน้าที่ตำรวจต้องรับมือ หากเป็นสถานการณ์แบบตัวต่อตัว ท่าต่อสู้พวกนี้สามารถรับมือได้สบายแต่ถ้ามีอาชญากรหลายคน ท่าต่อสู้พวกนี้คงไม่มีประโยชน์มากนัก
จ้าวหยู่ผู้ซึ่งอาศัยและต่อสู้อยู่บนท้องถนน มีประสบการณ์การต่อสู้แบบแก๊งมานับไม่ถ้วน ในสถานการณ์ที่เป็นความตายเช่นการต่อสู้ของแก๊งค์ ไม่มีทางที่จะใช้ประโยชน์จากการต่อสู้ได้! นั่นคือเหตุผลที่ จ้าวหยู่สนับสนุนความรุนแรงในการต่อสู้แบบแก๊ง คุณจะชนะได้ก็ต่อเมื่อคุณเป็นคนที่รุนแรงและดุร้ายที่สุดที่นั่น!
จ้าวหยู่รู้สึกว่าอาชญากรที่ชั่วร้ายที่สุดจะรู้สึกแบบเดียวกัน แทนที่จะพยายามจับพวกมันทั้งเป็นและเสี่ยงด้วยการต่อสู้ มันจะง่ายกว่ามากที่จะตีพวกมันอย่างแรงและเร็ว ทำให้พวกเขาสูญเสียความสามารถในการต่อสู้กลับอย่างรวดเร็ว! เช่นเดียวกับคดีข่มขืนปืนช็อตไฟฟ้า อาชญากรเคยใช้เครื่องช๊อตไฟฟ้าแรงสูง หากคุณต้องการจับเขา มีความเสี่ยงสูงที่จะถูกทำร้ายอย่างไม่ต้องสงสัย
จ้าวหยู่ยังสังเกตเห็นว่าท่าทีที่ผู้สอนใช้แม้จะเป็นท่าที่ใช้งานยุ่งยากและไม่ได้ผลในสถานการณ์จริงเลยและส่วนใหญ่เป็นการแสดง ถ้าเขาให้ความช่วยเหลือ เขาอาจจะสร้างปัญหาให้กับผู้สอนมากและจะไม่ง่ายเลยที่จะยับยั้ง
จ้าวหยู่เกือบอยากจะลุกขึ้นยืน เขาต้องการทดสอบครูฝึก เพื่อดูว่าทักษะการต่อสู้ของผู้สอนหรือการต่อสู้อย่างไม่เกรงกลัวของเขาดีกว่าหรือไม่ แต่เมื่อลองคิดดูอีกครั้ง เขาตระหนักว่าพวกเขายังอยู่ในชั้นเรียน ผู้สอนมีหน้าที่สอนและไม่จำเป็นต้องสร้างความวุ่นวาย นอกจากนี้ เมื่อเลิกเรียนแล้ว เขายังสามารถไปยิงปืนได้
เนื่องจากเป็นหลักสูตรที่ใช้ได้จริง เมื่ออธิบายเทคนิคการต่อสู้ทั้งสองแล้ว ผู้สอนจึงให้เวลาพวกเขาฝึกฝน เดิมทีจ้าวหยู่ต้องการทดสอบกับหลันโบแต่หลันโบฉลาดพอที่จะเอาตัวรอด เขารู้ว่าจ้าวหยู่เป็นคนมือหนัก เลยแกล้งบอกว่าปวดท้องและวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที! จ้าวหยู่ทำได้เพียงเลือกฮูบินที่ซื่อ ๆ
ฮูบินสูงและเทอะทะและไม่สนใจการเคลื่อนไหวของจ้าวหยู่ ทั้งสองแลกเปลี่ยนฝึกการล็อคคอและข้อศอกร่วมกัน แต่ในขณะที่จ้าวหยู่ล็อคข้อศอกของฮูบินอย่างแรง เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นสาวงามในฝูงชน
"ว้าว!" ดวงตาของจ้าวหยู่ก็สว่างขึ้นในทันใด "พระเจ้า! เธอสวยมาก!"
หญิงสาวคนหนึ่งเดินผ่านฝูงชน ผู้หญิงคนนั้นสูงประมาณ 167 เซนติเมตร รูปร่างผอมเพรียว เธอตัดผมบ็อบทรงเห็ดและผมของเธอเป็นสีดำเงางาม ใบหน้าของเธอคมสวย คิ้วของเธอหนา และดวงตาของเธอโต จมูกเล็กและริมฝีปากของเธอแดงมาก ย่างก้าวที่เธอเดินไปมานั้นช่างน่ามองมาก!
พนักงานสอบสวนทุกคนที่เรียนอยู่ในชุดเครื่องแบบตำรวจชุดเดียวกัน มีเพียงผู้หญิงคนนี้เท่านั้นที่สวมชุดกีฬาสีฟ้าอ่อนซึ่งทำให้ดูโดดเด่นมาก
“อ้าว นั่นอิงนี่ ไม่เจอกันนานเลย!” ในฝูงชน ตำรวจคนหนึ่งทักทายเธอ
ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้า จากนั้นไปหยิบน้ำขึ้นมาดื่มแล้วดื่มให้หมดในอึกเดียว เมื่อเธอเงยศีรษะขึ้น แสงแดดส่องมาที่ใบหน้าของเธอโดยตรง จ้าวหยู่มองเห็นได้ชัดเจนว่ามีหยดน้ำไหลลงมาที่ริมฝีปากของเธอ ไหลลงมาตามคอสีขาวเนียนและหกลงบนเสื้อของเธอ
คอของจ้าวหยู่แห้งผากและเขาจ้องมองอย่างเหม่อลอยราวกับว่าเขาเสียสติ หัวใจของเขาเต้นเร็วอย่างควบคุมไม่ได้
“หยู่!” ในขณะนั้น ฮูบินยังคงถูกจ้าวหยู่ล็อคไว้แขนของเขาไว้ "พี่หยู่!! พี่ปล่อยผมไปได้ไหม แขนของผม แขนของผมจะหักแล้ว!!!!!"
