565 - เอาชนะคำสาปสังหารอมตะ

1875 - เอาชนะคำสาปสังหารอมตะ

“เจ้ามาเร็วกว่าที่ข้าคิดไว้” ชายในชุดขาวกล่าวพลางลดถ้วยชาลงเพื่อมองเขาให้ชัด

“ข้ามีเรื่องจะถามผู้อาวุโส” สือฮ่าวกล่าวอย่างตรงไปตรงมา

“พูด” คำตอบของชายในชุดขาวนั้นเรียบง่ายมาก

“ข้าต้องการขอญาณวิเศษอันล้ำค่าของมังกรที่แท้จริง” สือฮ่าวมองไปที่เขา

“ ข้าจะไม่ถ่ายทอดญาณวิเศษอันล้ำค่าใดๆให้กับเจ้า เส้นทางที่ผ่านมาได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่ถูกต้อง

ก่อนหน้าเจ้ามีบุคคลที่ยอดเยี่ยมแปดคนที่เรียนรู้วิธีการของข้า แต่พวกเขาทั้งหมดก็เสียชีวิตในที่สุด” ชายชุดขาวตอบด้วยท่าทางสงบ

สือฮ่าวตกตะลึงกับคำตอบของฝ่ายตรงข้าม

นี่ก็เป็นการปฏิเสธแบบตรงๆเช่นเดียวกัน

เขาสับสนนิดหน่อย เนื่องจากเป็นเช่นนี้ชายชุดขาวต้องการให้เขามาที่นี่เพื่ออะไร? ไม่ใช่ว่าต้องการให้เขามาสืบทอดมรดกหรอกหรือ?

“ข้าเชื่อว่าเจ้ากำลังเข้าใจผิด ข้าต้องการส่งเสริมบุคคลที่มีความแข็งแกร่งมากที่สุดในประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตามเขาไม่จำเป็นต้องเป็นผู้รับมรดกของข้า” ชายชุดขาวกล่าว

สือฮ่าวมองไปที่เขาไม่พูดอะไร

“เจ้าได้เรียนรู้ญาณวิเศษต่างๆมามากพอแล้วสิ่งที่สำคัญไม่ใช่วิชาที่เจ้าเรียนแต่เป็นวิธีอื่นๆ ขอเพียงเจ้าสามารถใช้มันออกด้วยความเหมาะสมก็จะไม่มีผู้ใดต้านทานเจ้าได้แล้ว!” ชายชุดขาวนั้นตรงไปตรงมามาก

“อย่างไรก็ตามข้าต้องการเรียนญาณวิเศษมังกรที่แท้จริงให้ได้” สือฮ่าวพึมพำ

“ข้าเหลือเวลาไม่มากพอข้าเป็นเพียงรอยประทับที่ถูกทำลาย ทุกครั้งที่ข้าปรากฏตัวมันจะทำให้รอยประทับนั้นเสียหายมากขึ้น ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อสนทนาสบายๆกับเจ้าหากเจ้ามีเรื่องสำคัญก็จงกล่าวมา” ชายวัยกลางคนกล่าว

จากนั้นเขากล่าวเสริมว่า“อีกอย่างข้าไม่ได้มีญาณวิเศษของมังกรที่แท้จริงแม้ว่าต้องการแต่ก็ไม่สามารถมอบให้เจ้าได้”

สือฮ่าวถอนหายใจ วิชาล้ำค่าของมังกรที่แท้จริงนั้นไม่ธรรมดาเลย

“เจ้ามาที่นี่แล้วก็ควรรักษาโอกาสไว้ให้ดี”

ชายในชุดขาวพูดจากนั้นเขาก็ชี้มือไปที่สือฮ่าว ส่งให้เขาลอยเข้าสู่พระราชวังสีเงินที่อยู่ด้านบนของยอดเขา

ที่นี่มียอดเขาจำนวนมากทุกๆแห่งมีพระราชวังโลหะขนาดยักษ์

สือฮ่าวถูกส่งเข้าไปในห้องโถงพระราชวังสีเงินแห่งนี้ ประตูของพระราชวังปิดลงทันที

“เอ๊า? แย่แล้ว!”

ใบหน้าของสือฮ่าวเปลี่ยนไปในทันทีเนื่องจากคำสาปสังหารอมตะที่อยู่ในร่างกายของเขาทวีความรุนแรงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อตอนนี้มันกำลังกัดกินร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

“ การทดสอบครั้งนี้ถือเป็นการถอนคำสาปสังหารอมตะที่อยู่ในตัวเจ้า หากเจ้าสามารถผ่านมันไปได้คำสาปพวกนี้ก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อร่างกายของเจ้าอีก

แต่หากเจ้าผ่านไม่ได้ระดับบ่มเพาะในร่างกายของเจ้าก็จะถูกทำลายทันที” ชายชุดขาวกล่าว

สือฮ่าวพูดไม่ออก

เขาไม่รู้จริงๆว่าควรจะพูดอะไร เขาต้องการที่จะสาปแช่งออกมาคำสาปสังหารอมตะส่วนมากที่อยู่ในร่างกายของเขาถูกเผาผลาญไปโดยเปลวไฟเซียน แต่ตอนนี้ชายชุดขาวกลับพยายามทำให้มันทวีความรุนแรงมากขึ้น

ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกไม่เพียงแต่ไม่ช่วยเขาเท่านั้น ฝ่ายตรงข้ามยังทำให้คำสาปเหล่านี้ทรงพลังมากยิ่งขึ้น!

“คำสาปทำลายอมตะยังไม่ปะทุขึ้นอย่างสมบูรณ์ ข้าจะระงับมันไว้ชั่วคราวหากเจ้าไม่สามารถก้าวเข้าสู่ระดับผู้สูงสุดได้ในเวลาอันสั้นคำสาปนี้จะทำลายชีวิตของเจ้า” ชายชุดขาวกล่าว

“คำสาปเหล่านี้ถูกใช้เพื่อสังหารผู้อมตะที่แท้จริงแต่ท่านกลับต้องการให้ข้าผ่านพ้นมันไปให้ได้” สือฮ่าวเริ่มตื่นตระหนก

“มันยังไม่เปิดใช้งานอย่างสมบูรณ์เพียงแค่ปลดปล่อยพลังส่วนหนึ่งของมันออกมาเท่านั้น เจ้าจะกลัวอะไร?” ชายชุดขาวกล่าวอย่างใจเย็น

คำสาปนี้ร้ายแรงมากพอที่จะสังหารสิ่งมีชีวิตระดับเต๋าอมตะ เพียงแค่เศษเสี้ยวของมันก็เพียงพอที่จะทำให้เขาได้รับความลำบากมากแล้ว

นี่เป็นความทรมานที่เหมือนนรก เสียงคำรามดังมาจากภายในพระราชวังสีเงินฟังดูน่ากลัวบางครั้งก็เหมือนเสียงกรีดร้องของราชาปีศาจบางครั้งก็เหมือนวิญญาณจากเก้านรก

นี่เป็นการทรมานประเภทหนึ่ง สือฮ่าวรู้สึกราวกับว่าเขาตกอยู่ในส่วนลึกของขุมนรก

เปลวไฟภายในร่างกายของเขายังคงอยู่เฉยๆโดยปล่อยให้คำสาปสังหารอมตะกัดกินร่างกายของเขาต่อไป

“เจ้าเอาชนะข้าไม่ได้!” ดวงตาของสือฮ่าวกลายเป็นสีแดง พลังศักดิ์สิทธิ์ที่เขาฝึกฝนมาอย่างขมขื่นเขาจะปล่อยให้มันสูญเสียไปได้อย่างไร?

ภายในร่างกายของเขาพลังศักดิ์สิทธิ์หมุนวนอย่างบ้าคลั่งพลังโลหิตพลุ่งพล่านระดับบ่มเพาะของเขาเกิดความผันผวนบางครั้งแข็งแกร่งบางครั้งอ่อนแอ

สือฮ่าวอดทนต่อมัน เมื่อใดก็ตามที่พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาหายไป เขาจะใช้ญาณวิเศษลึกลับหลายอย่างด้วยความบ้าคลั่งและสร้างมันขึ้นมาใหม่

เป็นเวลาสามวันภายในพระราชวังสีเงินมีเสียงคำรามอย่างต่อเนื่อง มันเหมือนกับเสียงร้องโหยหวนของภูตผีปีศาจซึ่งสร้างความหวาดหวั่นให้กับทุกคนที่ได้ยิน

ในที่สุดประตูวังก็เปิดออก เส้นผมของสือฮ่าวยุ่งเหยิงโบกสะบัดไปมา หลังจากนั้นสามวันร่างกายของเขาดูซูบผอมและซีดเซียวเล็กน้อย

“ไม่เลวเลยเจ้าสามารถประสบผลสำเร็จจริงๆ ในอนาคตแม้ว่าคำสาปสังหารอมตะที่อยู่ในร่างกายของเจ้าจะปะทุขึ้นมาเจ้าก็จะสามารถจัดการมันได้อย่างแน่นอน!” ชายชุดขาวกล่าว

หลังจากนั้นเนินเขาสีเขียวและน้ำทะเลใสก็หายไปสถานที่แห่งนี้เริ่มเย็นและรกร้าง

บนพื้นมีซากหัวกะโหลกสีขาวราวกับหยก

สือฮ่าวโค้งคำนับอย่างสุดซึ้งในทิศทางนั้น จากนั้นเขาก็หันกลับไป

ยิ่งเขาเดินไปไกลเท่าไหร่ร่างกายของเขาก็ยิ่งเบาและเป็นอิสระมากขึ้นเท่านั้น พลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของเขาพุ่งพล่านอย่างรุนแรง

เขารู้สึกราวกับว่าเขากลับมาจากนรกเข้าสู่โลกแห่งสิ่งมีชีวิตร่างกายของเขารู้สึกเบาสบายแม้แต่วิญญาณดั้งเดิมก็ยังแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น

สือฮ่าวกลับหมู่บ้านหินผาด้วยความแจ่มใส

“เฮ้อข้าไม่สามารถได้รับญาณวิเศษล้ำค่าของมังกรที่แท้จริงได้ ดูเหมือนว่ามีเพียงต้องเข้าไปในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าเท่านั้น” เขากล่าวพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ

สิงโตสีทองรู้ว่าเมื่อสักครู่สือฮ่าวไปไหนมา แต่เมื่อได้ยินคำตอบของเขามันก็รู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก

“ใช่แล้วนกกระจอกห้าสีปรากฏตัวหรือไม่” สือฮ่าวถาม

สิงโตสีทองกัดฟันทันทีพร้อมกับส่ายศีรษะ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้มันหลงไปในถิ่นทุรกันดารอันยิ่งใหญ่อยากจะก่อกวนนกกระจอกห้าสี แต่สุดท้ายก็ไม่พบอะไรเลย

“น้องชายข้าตรวจสอบอย่างแน่ชัดแล้วว่าพวกตระกูลสายฝนสามารถติดต่อกับเทพโบราณของพวกเขาได้จริงๆ มีเรื่องแปลก ๆเข้ามาเกี่ยวข้อง” ชิงเฟิงก็กลับมาที่นี่เช่นกัน

เมื่อสือฮ่าวกลับมาการค้นหาว่าตระกูลใดเป็นกบฏต่อพวกเขานั้นก็เป็นเพียงเรื่องง่ายๆราวกับพลิกฝ่ามือ

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เขาตกใจก็คือคนของตระกูลสายฝนสามารถสื่อสารกับเทพได้จริงๆ

"เทพ? เจ้าจะมอบมันให้ข้ากินได้หรือไม่!” สิงโตทองกล่าวอย่างหน้าด้าน

“เจ้าจะไปจัดการกับเทพแม้แต่นกกระจอกห้าสีที่ถ่ายอุจจาระไว้บนจมูกของเจ้าเจ้ายังจัดการไม่ได้” เด็กๆหลายคนล้อเลียนออกมา

เจ้าสามารถเอาชนะใครก็ได้แต่เจ้าไม่อาจทำลายความภาคภูมิใจของเขา

เมื่อสิงโตสีทองได้ยินเช่นนี้ใบหน้าของมันก็มืดลงทันทีมันอยากจะคำรามพร้อมกับกินเด็กน้อยพวกนี้ลงไปในคำเดียว

“ไม่ต้องเร่งรีบ เมื่อข้ากลับมาจากอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าข้าจะไปเยี่ยมเยียนถึงอาณาจักรสายฝนเอง” สือฮ่าวกล่าว

เขาต้องการที่จะเห็นว่ามหาอำนาจเหล่านั้นมีความสามารถแค่ไหนถึงกล้าท้าทายอาณาจักรหิน

แน่นอนว่าอาณาจักรสายฝนเป็นเป้าหมายสำคัญในการสืบสวนของเขา

สือฮ่าวจะไม่ทำอย่างไม่ใส่ใจ เขาเชื่อเสมอว่าเทพที่สามารถฉายภาพจากต่างโลกนั้นทรงพลังอย่างแน่นอน!

เขานั่งในบริเวณที่เทพหลิวเคยอยู่และหลับตาลง จากนั้นด้วยเสียงหงส์วิญญาณดั้งเดิมของเขาก็ออกจากร่างทะลุผ่านสวรรค์เข้าสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า!

มังกรแดงเก๋อกู่ก็ไปกับเขาด้วย

สือฮ่าวมีแผ่นทองแดงสิบชิ้นเขากำลังจะนำมันไปแลกกับญาณวิเศษของมังกรที่แท้จริง