บทที่ 81 หยุดว่าร้าย
บทที่ 81 หยุดว่าร้าย ประโยคนี้ช่างออกมาได้ในจังหวะที่พอเหมาะพอเจาะมาก ราวกับว่าถ้าไม่รู้ว่ามาก่อนว่านี่ไม่ใช่การแสดงละคร หลินซีเหยียนคงคิดว่าอีกฝ่ายคงกำลังฝึกซ้อมบทกับนางเป็นแน่ แต่ทว่าคำพูดเช่นนี้นั้นหลินซีเหยียนนั้นได้ยินมาตลอดตั้งแต่นางกลับมา ดังนั้นนางจึงไม่ได้รู้สึกเสียใจหรืออับอายอะไรกับคำคำนี...
