บทที่ 234 พิษแมลงวิปลาสกำเริบ
บทที่ 234 พิษแมลงวิปลาสกำเริบ หลินหนานเฟิงก็ไม่ได้ตอบอะไร แต่มองไปที่ หลินเสวี่ยเหยียนอย่างดุดัน ในเวลานี้หลินเสวี่ยเหยียนนั้นได้นั่งลงไปกองกับพื้น ผมที่ผูกเอาไว้อย่างสวยงามก็ได้หล่นลงมาอย่างยุ่งเหยิง และเครื่องสำอางที่แต่งเอาไว้บนหน้าของนางก็ได้เละไปหมดเพราะน้ำตา ราวกับคนบ้าที่อยู่ตามถนนชัดๆ หลินเส...
