628 - ถูกล้อมทุกด้าน 

628 - ถูกล้อมทุกด้าน

ย้อนกลับไปเมื่อเย่ฟ่านก้าวเข้าสู่เส้นทางการบ่มเพาะครั้งแรก ผู้บ่มเพาะในขอบเขตน้ำพุแห่งชีวิตไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาด้วยซ้ำ และผู้บ่มเพาะในดินแดนลับของตำหนักเต๋าก็ส่งผลกระทบต่อเขาเพียงเล็กน้อย

ในตอนนี้เมื่อเขาอยู่ในอาณาจักร 4 สุดขั้วมันจึงเป็นธรรมดาอยู่แล้วที่ผู้บ่มเพาะอาณาจักรแปลงมังกรจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเช่นกัน

เย่ฟ่านและผังป๋อคุยกันอยู่นาน พวกเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับอัจฉริยะตัวน้อยสามสิบคนเหล่านี้ และพวกเขาไม่มีแรงพอที่จะดูแลพวกนางจริงๆ น่าเสียดายที่พวกเขาไม่สามารถส่งเด็กน้อยพวกนี้ไปที่อื่นได้?

กลางดึกลมพัดอ่อนๆ แสงจันทร์ส่องกระทบ ลมพัดโชยมา และกลิ่นหอมอบอวลผ่านหน้าต่าง

อย่างไรก็ตามเย่ฟ่านรู้สึกใจสั่น เขาลุกขึ้นจากเตียงและมองออกไปนอกหน้าต่างทันที

ร่างมืดพุ่งเข้ามาในทิศทางต้องเตรียมของพวกเขาอย่างเงียบๆ แต่ความเร็วนั้นไม่ใช่สิ่งที่ยอดฝีมืออาณาจักร 4 สุดขั้วจะเทียบได้อย่างแน่นอน

ในเวลานี้ผังป๋อและคนอื่นๆก็ตื่นขึ้นเช่นกัน พวกเขาตรวจสอบสถานการณ์รอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ร่างมากกว่ายี่สิบร่างปรากฏขึ้นอย่างเงียบ ๆ ในทุกทิศทางของเมือง พวกเขารวมตัวกัน แต่ละคนส่งรัศมีอาฆาตที่น่าสะพรึงกลัว ในเวลานี้พวกเขาไม่ได้ปิดบังมันอีกต่อไป

“แยกย้ายทันที!”

เย่ฟ่านใส่เด็กมากกว่า 30 คนลงในขวดหยกและมอบหมายพวกนางทุกคนให้อยู่ในการรับผิดชอบของจักรพรรดิดำ

“ปัง!”

แต่ในขณะที่จักรพรรดิ์ดำกำลังข้ามความว่างเปล่าค่ายกลของมันก็แตกกระจายออกทันที

　　

“เกิดอะไรขึ้น” หัวใจของผังป๋อเต้นผิดจังหวะ

“พวกเขาปิดผนึกเมืองไว้แล้ว!” จักรพรรดิดำกังวลอย่างมาก มันพยายามหลายครั้งก็ไม่เป็นผล

“ทำไมถึงเป็นเช่นนี้” ตู้เฟยถาม 　　

“ใครบางคนที่อยู่ข้างนอกจะต้องมีอาวุธที่มีลักษณะคล้ายกับอาวุธเต๋าสุดขั้วอยู่กับตัวเอง พวกเราต้องต่อสู้เท่านั้น”

"ไอ้สาระเลวพวกนี้ไม่ยอมตายง่ายๆจริง” ผังป๋อขมวดคิ้ว

“แยกกันไปคนละทาง ข้าจะไปทางนั้น” เย่ฟ่านชี้ไปที่เงาดำซึ่งเคลื่อนที่ได้เร็วที่สุดและมุ่งหน้าออกไปทันที

“ฮ่าฮ่า...”

ทำไรนั้นเสียงหัวเราะที่อ่อนหวานราวกับระฆังสีเงินก็ขึ้นกลางอากาศ

"พวกเจ้าหนีไม่รอดหรอก”

“สตรีศักดิ์สิทธิ์หยิน”

เย่ฮุ่ยหลิงกระซิบก่อนจะกลับไปซ่อนตัวในเงามืดอีกครั้ง

"เป็นพี่สาวคนนี้ที่พาหนานหนานไป แต่นางก็เกลียดข้า ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนั้น... "เสี่ยวหนานหนานรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

“นั่นเป็นเพราะนางไม่มีตา นางไม่สามารถเปรียบเทียบกับเจ้าคอยดูเถอะหลังจากที่เจ้าบ่มเพาะสักร้อยปีข้าจะพาเจ้าไปเหยียบย่ำนิกายหยินหยางให้พังพินาศ” สุนัขดำตัวใหญ่พูดอย่างหยาบคาย

เย่ฟ่านยิ้มและลูบหัวเสี่ยวหนานหนาน

"เจ้าน่ารักมาก ทุกคนชอบเจ้ายกเว้นคนเลวพวกนั้น"

หลังจากนั้นเขาใส่เด็กหญิงตัวเล็กๆลงในขวดหยก ไม่ต้องการทำให้นางตกใจระหว่างการต่อสู้

“เย่ฟ่าน ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ข้างในออกมาเถอะ”

สตรีศักดิ์สิทธิ์ของนิกายหยินหยางคือได้ว่าเป็นหญิงงามที่มีอายุมากที่สุดในบรรดาสตรีศักดิ์สิทธิ์ทุกคน นางเป็นหญิงวัยประมาณ 30 แต่ยังคงงดงามและเต็มไปด้วยเสน่ห์ของผู้ใหญ่

“เจ้ามาเร็วจริงๆ” เย่ฟ่านตอบอย่างเฉยเมย เขาตั้งใจจะฆ่าหญิงสาวคนนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

ในตอนแรกเขาทิ้งหยกล้ำค่าไว้บนร่างของเสี่ยวหนานหนาน เพื่อให้นางสามารถจดจำเหตุการณ์ในอดีตได้

แต่เมื่อสตรีศักดิ์สิทธิ์ของนิกายหยินหยางพาเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ออกไป นางคงได้เห็นความทรงจำในหยกที่สวยงาม และรู้ว่าหนานหนานมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเขา

“เย่ฟ่าน เจ้าทำลายสาริกาหยินหยางของพวกเราเจ้าล้ำเส้นเกินไปแล้ว” ในรอยยิ้มของสตรีศักดิ์สิทธิ์ในนิกายหยินหยางมีร่องรอยของไอสังหารที่ถูกปลดปล่อยออกมา

เย่ฟ่านพ่นลมอย่างเย็นชาและพูดว่า “เจ้าอยู่รู้อยู่แล้วว่าเด็กน้อยคนนี้มีความสำคัญบางอย่างกับข้า ในเมื่อเจ้ากล้าแต่ต้องนางเจ้าคงเตรียมตัวตายแล้วสินะ”

“เจ้าก็เป็นเพียงคนอายุสั้นคนหนึ่ง มันดีแค่ไหนแล้วที่ข้าพาเด็กหญิงคนนี้มาเลี้ยงดูแทนเจ้า หากเจ้าตายไปจริงๆเจ้าเคยคิดหรือไม่ว่าชะตากรรมของนางจะเป็นเช่นไร” สตรีศักดิ์สิทธิ์หยินหัวเราะคิกคัก

เย่ฟ่านรู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก หากไม่มียอดฝีมือระดับแปลงมังกรขั้นเจ็ดซ่อนตัวอยู่ด้านข้างเขาคงลงมือไปแล้ว

ผู้หญิงคนนี้กลับหัวกลับหางเปลี่ยนขาวเป็นดำ เห็นได้ชัดว่านางลักพาตัวเด็กหญิงตัวเล็กๆและปล่อยให้พวกนางต้องได้รับความเจ็บปวดจากการเข้าร่วมนิกายหยินหยาง ความผิดของนางสมควรตายเป็นหมื่นครั้ง

"ไป!”

เย่ฟ่านเปล่งเสียงคำรามก่อนที่สหายของเขาจะแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง

“ฮ่าฮ่า... มันไม่ง่ายขนาดนั้น!” สตรีศักดิ์สิทธิ์หยินหัวเราะเบาๆ

ทันใดนั้นร่างที่น่ากลัวทั้ง 20 คนก็ไล่ตามเย่ฟ่านเพียงคนเดียวโดยไม่คิดจะสนใจคนอื่น สตรีศักดิ์สิทธิ์หยินก็เป็นหนึ่งในนั้น นางไล่ตามและส่งเสียงหัวเราะเบาๆอย่างต่อเนื่อง

“ข้าจะไปคนเดียวเจ้าแยกไปคนละทาง!” เย่ฟ่านกล่าว

"ไม่ ข้าจะไปกับเจ้า ในช่วงเวลาวิกฤตพวกเราสามารถร่วมมือกันได้!" ผังป๋อปฏิเสธเสียงแข็ง

“ข้ามีความเร็วสูงมากพวกเขาไม่สามารถตามทันอย่างแน่นอน เจ้าอยู่ที่นี่พวกเราจะตายทั้งคู่!” เย่ฟ่านไม่เห็นด้วย และสุดท้ายพวกเขาก็แยกกันหนี

　　

“ในเมื่อราชาสวรรค์ผู้เฒ่าทิ้งสัญลักษณ์ไว้บนตัวของร่างเซียนโบราณพวกเราก็ไม่ควรฆ่าเขาทันที พวกเราควรจับเขามาเพื่อสกัดเลือดและทำเป็นยาศักดิ์สิทธิ์สักร้อยปี เมื่อถึงเวลานั้นราชาสวรรค์ผู้เฒ่าคงตายไปนานแล้ว” สตรีศักดิ์สิทธิ์หยินยิ้ม

“เรื่องที่เจ้ารังแกเสี่ยวหนานหนานข้ายังไม่มีโอกาสได้คิดบัญชี ในเมื่อเจ้ากล้าติดตามมาหาที่ตาย ข้าจะสนองตอบเจ้าเอง!” เย่ฟ่านกล่าว

“ทุกคนในโลก[อำพรางสวรรค์] รู้ดีว่าเจ้าได้เรียนรู้ทักษะการเคลื่อนไหวของชายชราผู้บ้าคลั่ง เจ้าคิดว่าพวกเราคงไม่มีปัญญาตามเจ้าทันอย่างนั้นหรือ”  สตรีศักดิ์สิทธิ์หยินหัวเราะเบาๆ

หัวใจของเย่ฟ่านทรุดลง ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเตรียมตัวมาอย่างดี มันคงเป็นเรื่องยากที่เขาจะสลัดหลุดจากปีศาจเฒ่าที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดแล้ว

ยอดฝีมืออาณาจักรแปลงมังกรคนนั้นรวมทั้งสตรีศักดิ์สิทธิ์หยิน คือผู้ที่มีความเร็วมากที่สุด แสงสีทองปรากฏขึ้นใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาแล้วถ้าสองคนก็ไล่ตามมาอย่างรวดเร็ว

"นั่นอะไร?” เย่ฟ่านเกิดความหวาดกลัว

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงคำพูดของจักรพรรดิดำ มันบอกว่ามีอักขระบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับสายฟ้า อักขระพวกนี้หากถูกนำมาติดตั้งที่เท้าจะเพิ่มความเร็วขึ้นมากมายมหาศาล

เย่ฟ่านค่อนข้างมั่นใจว่าฝ่ายตรงข้ามจะต้องมีอักขระพวกนี้อย่างแน่นอน

ตอนนี้เขาแปลกใจมากที่พบว่าชายชราที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดไม่ได้อยู่ในอาณาจักรแปลงมังกรครั้งที่เจ็ด คนคนนี้อยู่ในความเปลี่ยนแปลงครั้งแปดแล้ว

เมื่อมังกรเปลี่ยนแปลงถึงครั้งที่เก้าคนผู้นั้นก็จะพุ่งทะยานขึ้นสู่สวรรค์กลายเป็นสิ่งมีชีวิตสูงสุด ในโลกนี้มีผู้คนจำนวนน้อยนิดเท่านั้นที่เป็นผู้สูงสุด และทุกคนต่างก็มีอำนาจที่สามารถก่อตั้งนิกายอันยิ่งใหญ่ได้

คนที่อยู่ในอาณาจักรแปลงครั้งที่แปดแทบจะมีความแข็งแกร่งทัดเทียมกับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว เย่ฟ่านไม่สามารถต่อสู้กับพวกเขาได้อย่างแน่นอน ดังนั้นทางเลือกเดียวกันเขาคือต้องหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้

"เย่ฟ่านไม่มีทางที่เจ้าจะหลบหนี วันนี้เจ้าต้องตายอย่างแน่นอน" สตรีศักดิ์สิทธิ์หยินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่าก่อนจะหันไปปรึกษากับชายชราคนนั้นว่า

“อาจารย์อาพวกเราต้องจับตัวเขามาสกัดเลือดให้ได้”

“ระวังตัวด้วย บางทีข้าอาจจะเป็นคนที่ตัดศีรษะของเจ้าแทน!” เย่ฟ่านตอบ

“หากเจ้ามีความสามารถก็เข้ามาเดี๋ยวนี้” สตรีศักดิ์สิทธิ์หยินยิ้มอย่างมีเสน่ห์

ชายชราคนนั้นก็เยอะขึ้นว่า "ปีศาจน้อยเจ้ากำลังจะตายอยู่แล้วยังคุยโม้อยู่อีก เราผู้เฒ่าหรืออายุอยู่ไม่มากแล้วต่อให้ข้าฆ่าเจ้าเดี๋ยวนี้ข้าก็ไม่กลัวว่าราชาสวรรค์ผู้เฒ่าจะตามมาเอาเรื่อง”

“เราไม่จำเป็นต้องฆ่าเขา ขอเพียงเราจับตัวเขาได้เราก็จะเลี้ยงดูเขาไว้อย่างดีและเลือดของเขาก็จะกลายเป็นยาศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่สิ้นสุดให้กับพวกเรา”

“ใช่ พวกเราจะต้องทำกรงที่มั่นคงแข็งแรงหน่อย!” ชายชราพยักหน้าก่อนจะหัวเราะอย่างสนุกสนาน