624 - ต่อสู้กับนิกายหยินหยาง
624 - ต่อสู้กับนิกายหยินหยาง
“เจ้าช่างกล้าหาญเหลือเกิน กล้าท้าทายนิกายหยินหยางของข้า!”
ชายชราหลายคนเดินออกมาข้างหน้า คำพูดของพวกเขาเย็นชาและอาฆาต
เมื่อเย่ฟ่านถือกระบี่อยู่ในมือสายตาของเขาจับจ้องไปยังชายชราทุกคนอย่างเย็นชา
คนหนุ่มสาวแปดเก้าคนติดตามอยู่ด้านหลังผู้อาวุโสอาณาจักรแปลงมังกร พวกเขาทั้งหมดดูถูกเย่ฟ่านเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเขาอายุเพียงสิบห้าหรือสิบหกปี
ชายหนุ่มคนหนึ่งชี้ไปที่เย่ฟ่านและพูดอย่างเย็นชาว่า
“เจ้าบุกเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ ช่างรนหาที่ตาย!”
“เปรี้ยง”
ชายหนุ่มถูกกระบี่มังกรดำสับเป็นละอองเลือด แม้แต่เศษเสี้ยวของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็ยังไม่หลงเหลือ
“อา...”
ที่ด้านหลังผู้บ่มเพาะรุ่นเยาว์คนอื่นๆอุทาน สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง และการแสดงออกของผู้เฒ่าหลายคนในอาณาจักรแปลงมังกรนั้นมืดมนอย่างยิ่ง
ในระหว่างลงมือเย่ฟ่านกอดเสี่ยวหนานหนานอย่างระมัดระวังเขาปิดตาโตของนางไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เห็นฉากนี้
เสี่ยวหนานหนานประสบโชคร้ายมาโดยตลอด เขาไม่ต้องการที่จะให้นางหวาดกลัวอีก ในเวลานี้เด็กหญิงตัวน้อยที่น่าสงสารคนนี้เต็มไปด้วยความเศร้าโศกอย่างแท้จริง
“เจ้าเป็นใคร ทำไมเจ้าถึงต้องการบุกเข้ามาในนิกายหยินหยางของข้า”
เสียงของชายชราสงบและเขามองจากระยะไกลอย่างเย็นชา
“เรื่องนี้ข้าเป็นคนผิดหรือ?”
ไอสังหารของเย่ฟ่านพุ่งสูงขึ้น และดวงตาของเขาแหลมคมราวกับเทพปีศาจ
ผังป๋อ หลี่เหอซุยและตู้เฟยก็มาถึงด้านหน้าเช่นกัน และพวกเขาซ่อนตัวอยู่ด้านข้างตลอดเวลา มีเพียงสุนัขสีดำตัวใหญ่เท่านั้นที่หายตัวไปและไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
“เจ้ารู้จักนิกายหยินหยางหรือไม่?”
คนหนุ่มคนหนึ่งดูเหมือนจะไม่เชื่อเล็กน้อย นิกายหยินหยางเป็นนิกายสูงสุดในดินแดนนี้ และมีคนเพียงไม่กี่คนที่กล้ายั่วยุพวกเขา
“นิกายหยินหยางของเจ้าแข็งแกร่งมากนักหรือ!” ไอสังหารของเย่ฟ่านแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆก่อนที่เขาจะเยาะเย้ยว่า
“ก็แค่นิกายเล็กๆจากภาคกลางเท่านั้น!”
"เด็กน้อยที่ไม่รู้จักต่ำสูง เจ้ากล้าท้าทายพวกเราถึงขนาดนี้!"
เย่ฟ่านยิ้มเยาะเย้ยในขณะที่กระบี่ของเขาบินไปข้างหน้า
"แล้วถ้าข้าอยากท้าทายมันล่ะ สตรีศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าอยู่ที่ไหนเรียกนางออกมารับความตายเดี๋ยวนี้!"
"หนุ่มน้อย เจ้านี่โง่จริงๆ ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เจ้าจะทำตามใจตัวเองได้!" ชายชราคนหนึ่งกล่าว
"รู้ว่าเป็นนิกายหยินหยางของข้า ยังกล้าเข้ามาท้าทาย เด็กน้อยเช่นเจ้ามีคุณสมบัติอะไรมาพูดถึงสตรีศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา ความตายมาถึงเจ้าแล้วยังไม่รู้ตัวอีก!" เด็กหนุ่มคนหนึ่งตะโกนด้วยความโกรธ
เย่ฟ่านไม่สนใจคนหนุ่มสาวเหล่านี้เลย ทั้งหมดที่เขาสนใจคือยอดฝีมือสองสามคนในอาณาจักรแปลงมังกรเท่านั้น
“ป๊าบ”
กระบี่ของเย่ฟ่านแทงไปข้างหน้าเป้าหมายของกระบี่นี้คือชายชราคนหนึ่งซึ่งอยู่ในอาณาจักรแปลงมังกรขั้นสี่
“บูม!”
ระฆังขนาดใหญ่พุ่งขึ้นท่ามกลางเมฆหมอก และเสียงคำรามดังก้องเหมือนเสียงคำรามของราชสีห์ที่สั่นสะเทือนไปทั้งสวรรค์
“เคร้ง!”
เย่ฟ่านเหวี่ยงกระบี่ออกไป และกระบี่มังกรดำก็เคลื่อนผ่านสายลมกลายเป็นมังกรขนาดใหญ่ที่มีความยาวกว่าร้อยวา
"ฮึ!"
ชายชราแค่นเสียงอย่างเย็นชา ระฆังใหญ่ในมือของเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงแล้วทำการปลดปล่อยคลื่นเสียงอันน่ากลัวออกมา
“โฮก!”
เสียงคำรามของสิงโต ผสานกับคลื่นเสียงระฆัง… คลื่นเสียงสีดำก่อตัวเป็นพายุก่อนจะเพื่อนเข้าเย่ฟ่าน
“เคร้ง”
ระฆังขนาดใหญ่ปะทะกับมังกรดำของเย่ฟ่าน คลื่นที่เกิดขึ้นจากการปะทะกระจายออกไปด้านนอก โชคดีที่พวกตู้เฟยให้การปกป้องเด็กหญิงเหล่านั้นจึงทำให้พวกนางรอดพ้นอันตรายได้อย่างฉิวเฉียด
"ตาย!"
รัศมีแห่งความว่างเปล่านั้นเจิดจ้า เย่ฟ่านปลดปล่อยแสงสว่างสีทองให้เล็ดลอดออกมาจากร่าง พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาโหมกระหน่ำขึ้นสู่ท้องฟ้าราวกับเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่
“ติ๊ง!”
ระฆังศักดิ์สิทธิ์ระดับอาณาจักรแปลงมังกรขั้นสูงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนที่มันจะขยายตัวอย่างยิ่งใหญ่มีขนาดสูงกว่าพันจ้าง
“บูม!”
ระฆังขนาดใหญ่เหมือนภูเขาสูงตระหง่านถึงท้องฟ้า มันปิดบังสวรรค์ไว้ครึ่งนึงอย่างเผด็จการ หลังจากนั้นมันก็เคลื่อนเข้าหาเย่ฟ่านอย่างช้าๆแต่ด้วยพลังที่น่ากลัวอย่างยิ่ง
ปัง!
ระฆังยักษ์อันตระการตาที่ตกลงมาสามารถบดเย่ฟ่านเป็นผุยผงได้อย่างแน่นอน นี่คือความคิดของชายชรา!
แต่ทันใดนั้นระฆังใหญ่ก็เกิดรอยร้าว ทันทีที่มันครอบเข้าหาเย่ฟ่าน กรงเล็บของมังกรดำก็แทงทะลุผนังของมันด้วยการโจมตีตรงๆโดยไม่หลบเลี่ยง
ผู้อาวุโสแห่งอาณาจักรแปลงมังกรพ่นลมอย่างเย็นชา แต่ไม่ได้หยุดการกระทำ เขาคือผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งหากเขาหลบเลี่ยงการโจมตีของเย่ฟ่านมันคงเป็นเรื่องที่น่าขายหน้ามากเกินไป
แม้ว่าระฆังจะมีรอยแตกขนาดใหญ่แต่มันก็ครอบเย่ฟ่านและมังกรตัวใหญ่ได้สำเร็จ ภายในตัวระฆังนั้นเต็มไปด้วยหมอกสีดำที่มีอำนาจกัดกร่อนอย่างรุนแรง
แต่เย่ฟ่านยังคงมีท่าทางสงบ เขาเดินเล่นไปมาอยู่ภายในตัวระฆังพร้อมกับเหวี่ยงกระบี่สีดำของเขาออกไปทุกทิศทาง
ปัง ปัง ปัง!
“เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น ทำไมอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของผู้อาวุโสหลี่ถึงไม่เป็นผล!”
ทุกคนอุทานออกมาอย่างตะลึงงัน ทันใดนั้นกระบี่มังกรดำของเย่ฟ่านก็ฉีกระฆังขนาดใหญ่ออกเป็นออกส่วนด้วยพลังของร่างกายล้วนๆและไม่เกี่ยวข้องกับพลังศักดิ์สิทธิ์
“ร่างกายที่แข็งแกร่งไม่เป็นรองอาวุธระดับเซียน... ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณเย่ฟ่าน ที่แท้ก็คือเจ้า!” ใครบางคนลอยลงมาจากท้องฟ้า และเสียงดังกล่าวก็ดังขึ้น
“อะไรนะ เขาเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณ เขาบุกเข้ามาทำลายสาขาของนิกายหยินหยางเราเพื่ออะไร!” หลายคนอุทานขึ้น รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
หลายคนมาจากแคว้นอื่น แม้ว่าพวกเขาจะเคยได้ยินเรื่องร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณ แต่พวกเขาก็ไม่เคยเห็นเย่ฟ่านตัวเป็นๆ
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะนำร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณผู้ยิ่งใหญ่มาผูกดวงกับเด็กน้อยคนหนึ่ง
“เย่ฟ่าน แม้ว่าเจ้าจะมีชื่อเสียงอยู่บ้างแต่เจ้าไม่ควรมายั่วยุนิกายหยินหยางของข้า!”
ผู้อาวุโสหลายคนจากอาณาจักรแปลงมังกรต่างก็มีสีหน้ามืดมน
“ข้าไม่ได้มาเพื่อยั่วยุใครแต่พวกเจ้าลักพาตัวเด็กหญิงตัวเล็กๆ มาที่นี่และทรมานนาง ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทุกคนซะ!” เสียงของเขาเย็นชาและไอสังหารของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น
ผังป๋อ ตู้เฟยและหลี่เหอซุย ก็ส่งเสียงเยาะเย้ยจากด้านข้าง ในขณะเดียวกันอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาก็ถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว
“วัง...”
สุนัขสีดำตัวใหญ่ที่หายตัวไปนานได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ปากของมันเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของยา เห็นได้ชัดว่ามันได้กินยาศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดของนิกายหยินหยางแล้ว
เย่ฮุ่ยหลิงยืนอยู่ในเงามืดและไม่เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของนาง นางเป็นองค์หญิงจากราชวงศ์อมตะ นิกายหยินหยางนั้นถือเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด การขัดแย้งกับพวกเขานั้นไม่ใช่เรื่องดี
ภายใต้การต่อสู้อันดุเดือดก่อนหน้านี้ทำให้เด็กหญิงตัวเล็กๆหลายคนเริ่มร้องไห้ เย่ฟ่านใช้มือปิดบังใบหน้าของเสี่ยวหนานหนานเพราะเขาไม่ต้องการให้นางเห็นเลือดมนุษย์ก่อนเวลาอันควร
"หนานหนาน กลัว ... "
"หนานหนานไม่ต้องกลัว พี่ใหญ่จะไม่ปล่อยให้ใครทำร้ายเจ้า" เย่ฟ่านกอดนางไว้ในอ้อมอกในขณะที่กระบี่ของเขาชี้เข้าหาชายชราอาณาจักรแปลงมังกรทั้งสาม
"แปรง!"
"เจ้าเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณแล้วเป็นอย่างไร ต่อให้ราชาสวรรค์ผู้เฒ่าให้ความคุ้มครองเจ้า วันนี้ข้าก็ต้องฆ่าเจ้าให้ได้!"
หญิงชราคนหนึ่งบินข้ามขอบฟ้าเข้ามาที่นี่อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของนางบิดเบี้ยวอย่างรุนแรงเห็นได้ชัดว่านางโกรธแค้นมากแค่ไหน
“การเปลี่ยนแปลงครั้งที่หกของอาณาจักรแปลงมังกร!” ผังป๋อตกใจ นี่คือศัตรูที่น่ากลัวอย่างแน่นอน ระดับความแข็งแกร่งนี้ก็ใกล้เคียงกับการบุกทะลวงเข้าสู่อาณาจักรใหม่อย่างยิ่ง
“หนุ่มน้อย เจ้าช่างไม่รู้จริงๆว่าท้องฟ้ากว้างใหญ่มากแค่ไหน”
แม้ว่าร่างกายของหญิงชราจะทรุดโทรมอย่างยิ่ง แต่ไอสังหารที่ถูกปลดปล่อยออกมาก็ทรงพลังถึงขนาดทำให้ความว่างเปล่าสั่งสะเทือนเล็กน้อย
“พวกเจ้าลักพาตัวเด็กหญิงตัวเล็กๆมาที่นี่และทารุณนางอย่างโหดร้าย วันนี้ข้าจะสังหารเจ้าก่อนจากนั้นค่อยไปสังขารสตรีศักดิ์สิทธิ์ของเจ้า!” เย่ฟ่านเยาะเย้ย
“นางก็แค่เด็กน้อยที่ไร้ความทรงจำไม่ใช่หรือ?” หญิงชราจ้องมองเสี่ยวหนานหนานอย่างขยะแขยงจากนั้นก็หันมามองเย่ฟ่านและกล่าวว่า
“เจ้าเป็นเพียงคนที่ใกล้ตายเท่านั้น เจ้ามาก็ดีแล้ว ให้ข้าได้ส่งเจ้าเดินทางล่วงหน้าเถอะ!”
"ข้าจะตายเร็วตายช้าอย่างไรก็ไม่เกี่ยวกับเจ้า สุดท้ายแล้วเจ้าก็ต้องตายก่อนข้าอยู่ดี!” เย่ฟ่านกล่าว
