557 - เทพของตระกูลฝน

1867 - เทพของตระกูลฝน

หลังจากแยกจากกันเป็นเวลาหลายปีเหตุการณ์ทั้งหมดในอดีตก็เริ่มปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนในจิตใจของเขา

ในตอนนั้นเขาได้ปกป้องชิงเฟิงโดยเดินทางไปที่ศาลาเสริมฟ้า พวกเขากลายเป็น 'เด็กที่ไม่รู้จักความกลัว' เด็กอายุแปดหรือเก้าขวบสองคนเดินทางผ่านถิ่นทุรกันดารนับหมื่นลี้หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นในระหว่างนั้น

ชีวิตในวัยเด็กของชิงเฟิงนั้นขมขื่นมาก ภายใต้การจัดการของผู้อาวุโสเขาถูกส่งตัวไปยังบ้านของสือฮ่าวที่อยู่ในอาณาจักรหินและได้รับความทุกข์ทรมานอยู่เสมอ

สือฮ่าวโอบกอดเขาและพูดว่า“ผู้ชายแท้ๆจะไม่ร้องไห้ง่ายๆ!”

“น้องชายข้าคิดถึงเจ้ามาก! ไม่คิดว่าเราพี่น้องจะได้พบกันอีก!” ชิงเฟิงกล่าวพลางเช็ดน้ำตาของเขา

“ข้าก็คิดถึงพวกเจ้านั่นคือเหตุผลที่ข้ากลับมา!” สือฮ่าวกล่าว จากนั้นเขาก็มองไปบริเวณรอบๆ

บนกำแพงเมืองทุกคนต่างก็สั่นสะท้านร่างกายของพวกเขากระตุกเบาๆ พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่านั่นคือจักรพรรดิหนุ่มในอดีต!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยเฉพาะราชาหลายคนรีบมุงล้อมสือฮ่าวอย่างรวดเร็ว

ดินแดนด้านบนเป็นแบบไหนกันนะ? มันเป็นสถานที่ที่ไม่เคยมีใครกลับมาได้! ศิลาน้อยคิดถึงผู้คนในอาณาจักรที่ต่ำกว่าเขาจึงตัดสินใจกลับมา?

เมื่อคำพูดเหล่านี้ดังขึ้นก็ทำให้คนอื่นๆได้แต่ถอนหายใจเท่านั้น จักรพรรดิหนุ่มยังคงแข็งแกร่งเหนือกว่าคนอื่นๆ

ใครจะสามารถกลับมาหลังจากขึ้นไปแล้ว? ทุกคนรู้ดีว่านี่เป็นไปไม่ได้เลย!

อย่างไรก็ตามศิลาน้อยไม่เพียงลงมา แต่เขายังมีความแข็งแกร่งมากกว่าเดิมหลายสิบเท่า

“ข้าได้ยินมาว่าที่นี่มีปัญหาบางอย่าง?” สือฮ่าวถามออกไปตรงๆ เป็นเพราะเมื่อเขามาแล้วก็ไม่มีความจำเป็นต้องหวาดกลัวอะไร !

ใบหน้าของหลายคนเปลี่ยนไปทันที

“มีคนของตระกูลฝนพวกเขาสามารถติดต่อกับเทพที่แท้จริงของตระกูลได้จึงกล้ามาทำเหิมเกริมที่นี่ รวมทั้งเทพคนนั้นยังเคยฉายภาพธรรมของตัวเองมาที่นี่ด้วย” ชิงเฟิงกล่าวเบาๆ

“อะไร?” สือฮ่าวตกใจ เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าตระกูลฝนที่เคยพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวชจะกลับมาอีกครั้ง

ในอดีตตระกูลฝนไม่สามารถอยู่ร่วมกับเขาในโลกนี้ได้ เมื่อปู่ของเขามหาเทพปีศาจผู้ยิ่งใหญ่กลับมา เขาได้ต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่เพื่อจัดการศัตรูเหล่านั้น

สือฮ่าวก็รู้เช่นกันว่ามีเทพประจำตระกูลอยู่ในตระกูลฝน แต่พวกเขาไม่ได้ปรากฏตัวออกมาหลายปีแล้วเขาจึงไม่คิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะลงมือในเวลานี้

สือฮ่าวเคยลงมือกวาดล้างตระกูลเหล่านี้ไปแล้ว เขาไม่คิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะฟื้นคืนกลับมาได้อย่างรวดเร็ว

ก่อนที่เขาจะขึ้นสู่ดินแดนที่สูงกว่าเขาก็ให้ความสนใจกับเรื่องนี้เช่นกันโดยตรวจสอบว่ามีผู้เชี่ยวชาญระดับเทพได้ซุกซ่อนตัวอยู่ในตระกูลฝนหรือไม่ แต่เขาพบว่าไม่มีเลย

สิ่งนี้ทำให้เขางงงวยมาก เทพประจำตระกูลฝนโผล่ออกมาจากที่ไหน?

สือฮ่าวคิดกับตัวเอง คราวนี้เขาต้องจัดการเรื่องนี้ให้เด็ดขาด!

เมื่อการฝึกฝนของเขาลึกซึ้งมากขึ้นสือฮ่าวก็เข้าใจแล้วว่าคนที่สามารถฉายภาพธรรมจากดินแดนที่แตกต่างออกไปนั้นไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญธรรมดาอย่างแน่นอน

“มังกรที่อยู่ด้านนอกนั้นเป็นมังกรที่แท้จริงอย่างนั้นหรือ?” เมื่อ สือฮ่าวมองไปนอกเมืองเขาก็เผยให้เห็นสีหน้าที่แปลกประหลาด!

ท้องฟ้าของพระราชวังหินมีมังกรอยู่จริง

ตอนนี้เมื่อมันเห็นสือฮ่าวและสิงโตทองปรากฏตัวบนกำแพงเมืองจากระยะไกล มันก็มีความระมัดระวังในทันที

มันแข็งแกร่งมากเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าสีแดง นอกเหนือจากนี้ยังมีพลังแห่งความโกลาหลหมุนเวียนอยู่รอบๆตัวมันทำให้มันมีความพิเศษมากขึ้น

ร่างกายมังกรของมันมีความยาวสิบจ้างไม่ได้มีขนาดใหญ่โตน่าเหลือเชื่อแต่อย่างไร แต่รัศมีพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของมันทำให้ทุกคนเชื่อว่านี่คือมังกรที่แท้จริง

สือฮ่าวมีประสบการณ์ไม่น้อย เขาจะไม่เคยสัมผัสถึงรัศมีพลังของสิ่งมีชีวิตอมตะได้อย่างไร?

มดเขาสวรรค์ซึ่งมีระดับเทียบเท่ากับมังกรที่แท้จริงเขาก็เคยพบเจอมาแล้ว

แม้แต่หงส์เพลิงโลหิตที่ร่วงหล่นซึ่งเป็นหนึ่งในสิบอสูรอสูรผู้ยิ่งใหญ่ในอดีตเขาก็เคยพบเจอมา

แม้กระทั่งกิเลนศักดิ์สิทธิ์ของกระต่ายหยกจันทราเขายังเคยใช้มันหนุุนต่างหมอนมาแล้ว

ในเก้าสวรรค์สิบพิภพมีสัตว์อสูรอมตะอยู่แล้วสองตัวที่เห็นได้ชัดๆก็คือมดเขาสวรรค์และกิเลนสีขาว ดังนั้นเขาจึงมีความคุ้นเคยเป็นพิเศษกับลูกหลานของสิบอสูรผู้ยิ่งใหญ่

โฮ่ว!

สัตว์อสูรมังกรแดงคำรามใส่สือฮ่าวเสียงร้องดังก้องไปทั่วสวรรค์ทำให้แม้แต่ความว่างเปล่าก็สั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่อง

สำหรับกำแพงเมืองพวกมันสั่นสะเทือนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เราต้องเข้าใจว่าที่นี่มีค่ายกลระดับเทพถูกสลักไว้ นี่เป็นสถานที่ที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของอาณาจักรหิน

แต่ก็ยังคงเกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ขึ้น หากไม่มีการปกป้องจากค่ายกลพวกนี้แค่เสียงคำรามของมังกรร้ายก็เพียงพอที่จะทำลายทั้งเมืองให้ราบเป็นหน้ากลอง

นี่คือสัตว์ร้ายที่ทรงพลังจริงๆ!

“แข็งแกร่งมาก! หลังจากที่ข้าไปจากไปหลายปีไม่คิดว่าจะมีผู้แข็งแกร่งปรากฏขึ้นมากมายขนาดนี้” สือฮ่าวจ้องไปที่มังกรซึ่งอยู่ด้านหน้าพร้อมกับถอนหายใจด้วยความชื่นชม เขารู้แล้วว่านี่คือใครเพราะเคยเห็นมันมาก่อน

อย่างไรก็ตามในเวลานั้นสิ่งที่เขาเห็นคือเด็กหนุ่มที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ซึ่งแตกต่างจากตัวตนที่แท้จริงของมันในปัจจุบัน

“น้องชายมันคือมังกรตัวนั้นเอง มันต้องการให้ข้าพามันไปที่หมู่บ้านหินผาเพื่อจะท้าทายผู้แข็งแกร่งทุกคนที่อยู่ที่นั่น” ชิงเฟิงกล่าว

หากเขาไม่เห็นด้วยมังกรแดงตัวนี้จะโจมตีเมืองหลวงของอาณาจักรหินซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้ชิงเฟิงไม่สามารถออกไปได้ในทันทีเพราะว่าเขาต้องเผชิญหน้ากับมันอยู่ที่นี่

ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ไม่มีทางเปิดเผยให้เห็นว่าดินแดนบรรพบุรุษของตระกูลสืออยู่ที่ไหน เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้บุคคลภายนอกรบกวนสถานที่แห่งนั้น

ไม่ว่าจะเป็นเขาหรือสือฮ่าวพวกเขาทั้งสองมองว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นดินแดนบริสุทธิ์ห่างไกลจากเรื่องทางโลก

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพวกเขาไม่ต้องการให้เปลวไฟแห่งสงครามไปถึงสถานที่แห่งนั้นได้

“เก๋อกู่?” สือฮ่าวตะโกนเข้าใส่สัตว์ร้ายที่อยู่บนท้องฟ้า

ดวงตาของร่างมังกรสิบจ้างกระพริบด้วยความแวววาวที่เย็นยะเยือก เกล็ดสีแดงเข้มแข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบมิได้ปกป้องทั้งตัวของมันไว้ภายใน

กรงเล็บทั้งห้าของมันแหลมคมสามารถบิดเบือนความว่างเปล่าได้อย่างง่ายดาย

บนหัวของมันมีเขาสีแดงคู่หนึ่งซึ่งคดเคี้ยวและทรงพลังโอบล้อมไปด้วยสัญลักษณ์เต๋าที่แข็งแกร่ง ยิ่งมองมันก็ยิ่งดูเหมือนมังกรที่แท้จริง!

"ใช่ข้าเอง!"

สัตว์ร้ายตัวนี้ตอบกลับเสียงของมันยังค่อนข้างอ่อนโยน

สือฮ่าวพยักหน้า นี่เป็นหนึ่งในสองผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ที่เขาเคยพบในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า เก๋อกู่

ย้อนกลับไปตอนที่เขาอยู่ในสามพันแคว้นเขาได้ใช้ประตูอาณาจักรวิญญาณเพื่อเข้าสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่าโดยต้องการรู้ความลับบางอย่าง

แน่นอนว่าความต้องการที่แท้จริงของเขาก็คือต้องการพบกับท่านปู่นกและผู้อาวุโสเหรียญเงินเพื่อขอญาณวิเศษอันล้ำค่าของหงส์เพลิงที่แท้จริง

ก่อนหน้านี้เขาได้สร้างสถิติอย่างต่อเนื่องในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าโดยได้รับชิ้นส่วนทองแดงมากมาย นี่คือสิ่งที่สามารถใช้เพื่อแลกคัมภีร์ซึ่งไม่มีใครเทียบได้!

ในวันนั้นเก๋อกู่กำลังจะต่อสู้อย่างเด็ดขาดกับเจ้าหนูซีกู่แต่ทันใดนั้นสือฮ่าวก็ลงมือจัดการกับทั้งสองคนแทน

“ช่างน่าเสียดายที่เจ้าไม่สมบูรณ์ ตอนแรกข้าคิดว่าเจ้าเป็นทายาทของอสูรผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริงซะอีก”

หลังจากที่สือฮ่าวตรวจสอบอย่างรอบคอบแล้วเขาก็ยืนยันว่าการเปลี่ยนแปลงของมันยังไม่สมบูรณ์ไม่ใช่มังกรเลือดบริสุทธิ์

"เจ้าเป็นใคร? รีบออกไปให้พ้นทาง ขอให้จักรพรรดิของอาณาจักรหินให้พาข้าไปที่หมู่บ้านหินผา ข้าต้องการที่จะท้าทายพวกเขา!” เก๋อกูกล่าวร่างมังกรขยับไปมาและสร้างพายุอันรุนแรง

“เขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับความแข็งแกร่งของศิลาน้อยในอดีตและต้องการท้าทายผู้ฝึกฝนของตระกูลสือ” ราชาสงครามอธิบายกับสือฮ่าว

ผู้อาวุโสคนนี้ยืนอยู่เคียงข้างสือฮ่าวมาโดยตลอดตอนนี้ยังให้ความช่วยเหลือชิงเฟิงอย่างจริงจัง