ตอนที่แล้ว616 - เฟิ่งหวงอมตะ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป618 - ทารกรัตติกาล 

617 - ความลับฮั่วอวิ๋นเฟย 


กำลังโหลดไฟล์

617 - ความลับฮั่วอวิ๋นเฟย

ตอนนี้เย่ฟ่านอยู่ในอาณาจักรที่สองของอาณาจักรลึกลับสี่สุดขั้ว

แม้ว่าเขาจะมีความแข็งแกร่งเพียงพอที่จะสังหารผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรลับแปลงร่างมังกรขั้นต้นได้อย่างง่ายดาย แต่คนๆนั้นต้องไม่ใช่ฮั่วอวิ๋นเฟย!

ฮั่วอวิ๋นเฟยเป็นผู้ที่ยืนอยู่ในจุดสูงสุดของเด็กรุ่นหลัง เมื่อตัวละครเช่นเขาหรือบุตรศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงอยู่ในอาณาจักรสี่สุดขั้ว พวกเขาก็มีคุณสมบัติในการสังหารยอดฝีมือระดับแปลงมังกรแล้ว

  

ตอนนี้เขาได้บุกเข้าไปในอาณาจักรแปลงร่างมังกรเต็มตัว ในเรื่องความแข็งแกร่งของเขานั้น เย่ฟ่านไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย!

“ความแข็งแกร่งของพี่เย่น่าประหลาดใจมาก เจ้าถึงกับบังคับให้ข้าต้องต่อสู้กับเจ้าด้วยฐานการฝึกฝนอาณาจักรแปลงร่างมังกร”

ฮั่วอวิ๋นเฟยส่ายหัวพร้อมกับทอดถอนใจราวกับว่าเขาไม่ต้องการเอาเปรียบเย่ฟ่านตั้งแต่แรก

  

“ในความเป็นจริงสิ่งที่เจ้าซ่อนเร้นไว้ยังมีมากกว่านี้” เย่ฟ่านกล่าวอย่างเย็นชา

  

“คนในโลกนี้ผู้ใดไม่มีความลับส่วนตัว พี่เย่ก็มีไม่ใช่หรือ ทักษะเฟิ่งหวงอมตะของข้าเพิ่งได้รับมาด้วยความบังเอิญเมื่อไม่กี่เดือนก่อนเท่านั้น พี่เย่ควรเข้าใจ หากได้รับทักษะที่แข็งแกร่งแบบนี้มันไม่มีทางที่เราจะเปิดเผยให้คนอื่นทราบได้”

ฮั่วอวิ๋นเฟยยิ้มอย่างสงบโดยไม่หวั่นไหวกับคำพูดของเย่ฟ่าน

  

“บูม”

  

แต่ในขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น เย่ฟ่านได้ฉวยโอกาสกระแทกกำปั้นผ่านความว่างเปล่าโดยหวังจะจัดการเขาในตอนที่ไม่ทันตั้งตัว

  

ทันใดนั้นมือสีทองขนาดใหญ่ของเย่ฟ่านก็ครอบคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าส่งผลให้เมืองเอี๋ยนถูกปกคลุมไปด้วยเงามืดที่มีความกว้างกว่าหมื่นวา

  

ผู้บ่มเพาะรุ่นเยาว์หลายคนตกใจกับทักษะของเย่ฟ่านเป็นอย่างมาก ผู้ใดจะสามารถต่อสู้กับพลังบ้าๆนี้ได้?

  

ในฝูงชนดวงตาของจี้จื่อเยว่ฉายแสงที่คมชัดสองดวง นางจ้องมองไปยังมือใหญ่สีทองข้างนั้น มันเป็นทักษะของตระกูลจี้อย่างไม่ต้องสงสัย

  

“บูม!”

  

ฮั่วอวิ๋นเฟยไม่ได้คิดจะหลบเลี่ยงการโจมตีครั้งนี้ เขาอยู่ในอาณาจักรแปลงมังกร หากเขาเลือกที่จะต่อสู้อย่างฉาบฉวยกับเย่ฟ่านมันคงเป็นสิ่งที่น่าขายหน้ามากเกินไป

  

แสงดาวที่เหมือนกับสายน้ำตกไหลออกจากนิ้วของเขาอย่างต่อเนื่อง นี่เป็นภาพที่งดงามแต่ก็เต็มไปด้วยความสยดสยอง มันเหมือนกับดาราจักรตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาอย่างสมบูรณ์

  

แม้ว่าการโจมตีของเย่ฟ่านจะรุนแรงเป็นอย่างมาก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะคุกคามเข้าไปในพื้นที่ของฮั่วอวิ๋นเฟย

  

"บูม"

  

เย่ฟ่านกระเด็นกลับหลังจากแรงปะทะ ส่งผลให้เขาบินออกไปไกลกว่าร้อยลี้ราวกับดาวตกสีทอง

  

ทั้งสองต่อสู้กันด้วยความเร็ว แม้ว่าจะเป็นฮั่วอวิ๋นเฟยจะได้เปรียบอยู่เล็กน้อย แต่เขาก็ตัดผ่านความว่างเปล่าไล่ตามเย่ฟ่านไปโดยไม่เปิดโอกาสให้เขารวบรวมพลังขึ้นใหม่ได้

นี่เป็นการเผชิญหน้ากันอย่างเป็นความตาย เขาไม่มีทางที่จะปล่อยปละละเลยให้เย่ฟ่านตอบโต้กลับมา ไม่อย่างนั้นเขาคงได้แต่คร่ำครวญอยู่ในนรกด้วยความเสียใจ!

  

ในขณะที่ลอยละลิ่วอยู่นั้นเย่ฟ่านได้ปลดปล่อยอวตารราชาอมตะเก้าสวรรค์อีกครั้ง เขาต้องการที่จะใช้ความแข็งแกร่งระดับสูงสุดเพื่อช่วงชิงโอกาสในการโจมตี

  

“บูม!”

ความว่างเปล่าพังทลายลง พลังต่อสู้ของทั้งสองนั้นน่ากลัวเกินไป ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหน ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะถูกทำลายลง และไม่มีอะไรจะหยุดพวกเขาได้

  

พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าสองเส้น นี่เป็นความแข็งแกร่งที่น่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก แม้แต่ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสก็ยังมองพวกเขาด้วยความกังวลใจ

  

“สังหารสิบทิศ!”

ฮั่วอวิ๋นเฟยตะโกนเบา ๆ เขาเริ่มโจมตีด้วยดวงดาวมากมายที่อยู่รอบตัวโดยที่ร่างกายของเขาปลดปล่อยความสดใสราวกับผลึก

  

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาประสานอินยังไม่จบสิ้น กระบี่ที่อยู่ในมือของร่างอวตารราชาอมตะเก้าสวรรค์ก็มาถึงตัวเขาแล้ว

  

“บูม”

  

ทุ่งดวงดาวไร้ขอบเขตกระจัดกระจายไปรอบข้าง ดวงดาวขนาดใหญ่หลายร้อยหลายพันดวงที่เคยเรียงกันอย่างเป็นระเบียบถูกทำลายเป็นผุยผง

  

ความว่างเปล่านั้นเปรียบเสมือนภาพวาดที่แตกสลาย มันถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆอย่างง่ายดาย และทั้งสิบทิศที่เคยมีดวงดาวอยู่ก็เกิดความบิดเบี้ยวของมิติและแรงระเบิดนั้นพุ่งเข้าหาฮั่วอวิ๋นเฟยที่อยู่ตรงกลาง!

  

"บูม" "บูม"...

  

ความว่างเปล่าพังทลายเหมือนกระจกแตกละเอียด แรงระเบิดในครั้งนี้ไม่ต้องพูดถึงบรรดาเด็กรุ่นหลังที่ดูเหตุการณ์อยู่ด้านข้าง แม้แต่เหยากวงและจี้ฮ่าวเยว่ก็ยังใบหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด

  

“บูม”

  

เมื่อเย่ฟ่านช่วงชิงความได้เปรียบกลับมาได้ ก็ไม่มีร่องรอยของความตื่นตระหนกในดวงตาของเขา

ในตอนนี้มือของเขากวาดเข้าไปในความว่างเปล่าเพื่อไล่ล่าฮั่วอวิ๋นเฟย เส้นทางที่มือของเขาเคลื่อนผ่านได้ทิ้งร่องรอยของเต๋าที่ลึกลับและคาดเดาไม่ได้ไว้ทุกที่ 

“บูม!”

  

ดวงดาวของฮั่วอวิ๋นเฟยที่กระจัดกระจายอยู่ทั้งสิบทิศทางร่วงตกลงมาอย่างรวดเร็ว พวกมันพยายามขัดขวางการเคลื่อนไหวเย่ฟ่านแต่ไม่เป็นผล

  

เย่ฟานตั้งใจแล้วว่าเขาจะสังหารฮั่วอวิ๋นเฟยให้ได้ แม้ว่าร่างกายของเขาจะได้รับผลกระทบจากการโจมตีของดวงดาวอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่คิดจะเลิกล้มความตั้งใจ

  

"บูม"

  

ความมืดเริ่มปกคลุมทุกที่เนื่องจากแสงดาวอันมากมายมหาศาลดับลงอย่างต่อเนื่อง พลังการโจมตีจากดวงดาวก็อ่อนลงกว่าตอนเริ่มต้นอย่างเทียบไม่ติด ซึ่งมันทำให้ความเร็วของเย่ฟ่านเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

  

"บูม"

  

เย่ฟ่านยังคงขยับมือของเขาต่อไปก่อนที่ระฆังขนาดใหญ่จะปรากฏออกมาจากความว่างเปล่า

"แดง"

ระฆังปลดปล่อยคลื่นเสียงออกมาอย่างรุนแรงเป็นเหตุให้การสังหารทั้งสิบทิศของฮั่วอวิ๋นเฟยถูกขวางกั้น หลังจากนั้นดวงดาวทั้งหมดก็ดับลงพร้อมกัน!

  

เย่ฟ่านกวาดมือไล่ตามฮั่วอวิ๋นเฟยที่ซ่อนตัวอยู่ในความว่างเปล่าอีกครั้ง ในตอนนี้ฮั่วอวิ๋นเฟยปราศจากการป้องกันจากดวงดาวอันไม่สิ้นสุดอีกแล้ว

  

ปัง!

ในขณะที่ทุกคนมองเห็นมือขนาดใหญ่ของเย่ฟ่านตบศีรษะฮั่วอวิ๋นเฟย ทันใดนั้นหม้อสามขาสองหูก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเย่ฟ่าน การปรากฏตัวของมันทำให้ความเคลื่อนไหวของเย่ฟ่านหยุดชะงักในทันที!

  

พื้นที่ถูกระงับ เวลาถูกแช่แข็ง เย่ฟ่านถูกตรึงอยู่ในความว่างเปล่าโดยไม่สามารถขยับตัวได้และหม้อขนาดใหญ่ที่กั้นอยู่ระหว่างตัวเขากับฮั่วอวิ๋นเฟยก็ปลดปล่อยพลังอันชั่วร้ายออกมามากขึ้นเรื่อยๆ

  

"โหลว! “

  

ถึงแม้ฮั่วอวิ๋นเฟยจะได้รับการช่วยเหลือจากหม้ออสูรกลืนสวรรค์จำลอง แต่สุดท้ายเขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีของเย่ฟ่านได้สำเร็จ

มันทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นและต้องใช้ญาณวิเศษของเฟิ่งหวงเพื่อรวบรวมร่างกายที่แตกสลายกลับเข้ามาอีกครั้ง!

  

ทุกคนต่างก็หวาดกลัว ฮั่วอวิ๋นเฟยคือใคร หม้อโบราณที่ปรากฏขึ้นนั้นทำให้ผู้คนหวาดกลัวถึงขีดสุด ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่าเหตุไฉนเย่ฟ่านจึงต้องต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย

  

“ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะใช้มันได้อีกครั้ง!”

เย่ฟ่านส่งเสียงคำรามในขณะที่มือของเขาขีดเขียนอะไรบางอย่างลงในความว่างเปล่า

  

ก่อนที่ฮั่วอวิ๋นเฟยจะรู้ตัว อักขระโบราณเก้าตัวก็กดทับเข้าหาเขา

อักขระเหล่านี้เป็นตัวอักษรโบราณที่ถูกสร้างขึ้นจากจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ มันมีคุณสมบัติในการปราบปรามพลังงานชั่วร้ายซึ่งพลังศักดิ์สิทธิ์ของฮั่วอวิ๋นเฟยก็อยู่ในจำนวนนั้นด้วย!

  

“เจ้า…”

ฮั่วอวิ๋นเฟยหน้าเปลี่ยนสี เขามองดูตัวอักขระโบราณทั้งเก้ากดทับลงมาเรื่อยๆโดยไม่มีโอกาสดิ้นรนหลบหลีก!

  

"บูม"

  

รอบๆตัวเขาความว่างเปล่าเกือบจะพังทลาย และอักขระทั้งเก้าตัวก็ทำลายร่างกายของเขาก่อนจะดึงวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาไว้กลางอากาศ!

ฮั่วอวิ๋นเฟยส่งเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวด เขาใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้หลบหนีจากสถานการณ์อันเลวร้ายนี้ แต่สุดท้ายพลังการบ่มเพาะของเขายังคงอ่อนด้อยมากเกินไป

มันไม่มีทางที่เขาจะทำลายตัวอักขระที่สร้างขึ้นจากจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด