บทที่ 123 โศกนาฏกรรมของสวีเสี่ยวตง
บทที่ 123 โศกนาฏกรรมของสวีเสี่ยวตง เฉินฉีและหลินถงซูวางตะเกียบลงแล้วเช็ดปากหลังจากจางจินเล่ยอ้อนวอนพวกเขา เฉินฉีพูดว่า “สารภาพมา!” “ขอกินข้าวก่อนได้ไหม? ผมหิวมาก ๆ รู้สึกได้เลยว่าในท้องเหมือนมีภูเขาไฟระเบิดอยู่ข้างใน” จางจินเล่ยพูดอ้อนวอนขณะที่น้ำลายไหล “ไม่... คุยกันก่อน” “แค่กินสักคำก็ไม่ได้เหรอ?...
