CD บทที่ 16 สี่เพื่อนบ้านสุดวิเศษ
เมื่อรุ่งเช้ามาถึง สิ่งแรกที่จ้าวหยู่ทำหลังตื่นนอนคือการหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ เขาไม่ได้ต้องการจที่ะสูบบุหรี่แต่อย่างใด เขามีเหตุผลที่ต้องทำมัน
หลังจากพบที่มาของระบบปาฏิหาริย์นี้ขึ้นมา จ้าวหยู่รู้สึกขาดความสนใจต่อบุหรี่อีกต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการเริ่มต้นเปิดระบบแล้วล่ะก็ เขาไม่อยากที่จะสูบมันเลย เหมือนว่าเขาได้รับอิทธิพลนี้มาจากในตัวจ้าวหยู่ในโลกนี้
และสิ่งที่ระบบได้สุ่มมาในวันนี้คือ
Kan (น้ำ) Li (ไฟ) น้ำมากไฟมอดม้วย น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ ไฟและน้ำเป็นสรรพสิ่งที่อยู่ตรงข้ามดั่งหยิงและหยาง หากทั้งสองประสานกันเป็นหนึ่งเดียว ทั้งดีร้ายย่อมทุเลา
จ้าวหยู่จดจำคำพูดนั้นได้ ไฟในที่นี้มีที่มาจากธาตุทั้งห้า มันหมายความว่าจะมีเหตุการณ์เกี่ยวกับไฟเกิดขึ้นก่อนหรือเปล่า
แล้ววันนี้เขาจะได้ทำอะไร?
ในชีวิตเก่าของจ้าวหยู่ เขามักจะขบคิดเรื่องบางเรื่องที่ไม่จำเป็นอยู่เสมอ แม้รู้ว่าจะมีการผจญภัยครั้งใหม่ในวันนี้เริ่มต้นขึ้นแล้วแต่จิตใจของเขายังคงจดจ่ออยู่กับคดีมือที่หายไป เขาไม่อยากได้รับความพ่ายแพ้แล้วปล่อยให้กับหลิวชางฮูรวมถึงคนอื่น ๆ มา
หัวเราะเยาะเขาได้ เขายังคงมีความมั่นใจว่าเขาจะไขคดีนี้ให้ได้!
หลังจากที่เมื่อคืนเขาได้ลองศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับคดีเพิ่มเติม เขาก็พบว่า สำนวนคดีเก่าทั้งสองคดีทางตำรวจได้สรุปออกมาอย่างเรียบร้อยแล้ว จึงทำให้ไม่มีประเด็นอะไรให้สืบหาเพิ่มเติม เขาจึงวางแผนไปถามข้อมูลที่หัวหน้าทีมคูปิงว่ามีความคืบหน้าหรือหลักฐานอะไรเพิ่มเติมบ้าง เพราะความรับผิดชอบคดีนี้อยู่ที่เธอ
วันนี้เขาตื่นเร็วมากและยังเหลือเวลาอีกนานกว่าจะถึงเวลาเข้างาน เขารู้สึกมีเวลามากเกินไป เขาเลยจึงไปหยิบเบียร์ขึ้นมาก่อนจะเดินออกไปที่ระเบียง นี่คือนิสัยติดตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ของจ้าวหยู่ เวลาที่เขาต้องการใช้ความคิด เขาชอบคิดไปพร้อมกับการดื่มเบียร์
ระเบียงจากห้องที่มีความกว้างประมาณ 60-70 ตารางเมตร จ้าวหยู่เลือกนั่งบนเก้าอี้ ขณะที่เขากำลังใช้ความคิดพร้อมกับการจิบเบียร์ แสงแดดอุ่น ๆ จากทางทิศตะวันออกเริ่มพาดผ่านตัว จ้าวหยู่กำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศยามเช้า โดยมีแสงอรุณสีทองอาบบนใบหน้า
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังออกมาจากระเบียงบ้านข้าง ๆ แต่เดิมระเบียงทั้งสองเชื่อมต่อกันเอาไว้ แต่ปัจจุบันถูกทำให้แยกออกเพื่อป้องกันการโจรกรรม
จ้าวหยู่เห็นหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ที่ระเบียง เธอยังดูอ่อนวัย น่าจะอายุไม่ถึง 20 เลยด้วยซ้ำ ในมือของเธอกำลังถือไอโฟนรุ่นล่าสุด สวมใส่หูฟังเหมือนกำลังฟังข้อความจากใครบางคน ชุดของเธอชวนมองอย่างมาก เธอสวมใส่ชุดนอนที่ขาวและบางเฉียบ ผ้ากึ่งโปร่งแสงเผยให้เห็นถึงรูปร่างที่สวยงามของเธอ เขาสามารถเห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้สวมใส่ชุดชั้นในแต่อย่างใด
สาวงามที่เจียงต้าเฟิงพูดถึง สมราคาคุยของเขาจริง ๆ จ้าวหยู่เพิ่งย้ายเข้ามาและเห็นเธอเป็นครั้งแรก บ้านตรงข้ามห้องนั้นอาศัยอยู่ด้วยกันสี่คน ทั้งสี่เป็นเด็กสาวที่มีรูปร่างผอม สูงและงดงาม หุ่นพวกเธอเทียบเท่าหุ่นของนางแบบตามนิตยาสารทั่วไป
แต่ตัวตนของพวกเธอ เจียงต้าเฟิงน่าจะเข้าใจผิด จ้าวหยู่เพียงชำเลืองตามองเพื่อนบ้านทั้งสี่คนนั้น เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าพวกเธอไม่ได้เป็นนักศึกษาแต่อย่างใด
เมื่อถึงเวลากลางคืน ทั้งสี่คนมักจะออกไปข้างนอกอยู่เสมอและส่วนใหญ่ก็ไม่ได้กลับเข้าบ้านมา แล้วอย่างนี้พวกเธอจะเป็นนักศึกษากันได้อย่างไร?
อาชีพเก่าของจ้าวหยู่ มักเกี่ยวข้องกับผู้หญิงแบบนี้เหมือนกัน เขาไม่จำเป็นต้องได้ยินเรื่องราวจากใคร แค่ท่วงท่าและการแสดงออกแค่นี้เขาก็สามารถบอกได้ว่าทั้งสี่คนเป็นสาวงามยามราตรีตามย่านไนต์คลับแน่ ๆ
แม้จะขาดการแต่งแต้มสีสันที่ใบหน้า แต่ภาพลักษณ์ที่ไร้เดียวสานั้นก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไรขึ้นมา เขาคงละทิ้งเรื่องพวกนี้ไปนาน จนไม่รู้สึกใจเต้น แม้ความงามของเธอจะแสดงผ่านชุดนอนที่โปร่งใสชวนให้เห็นอะไรต่อมิอะไรแต่ก็ไม่สามารถทำให้ เขารู้สึกมีอารมณ์อย่างว่ากับภาพตรงหน้านี้ได้เลยแม้แต่น้อย
จ้าวหยู่ยกเบียร์ขึ้นดื่มอย่างเงียบ ๆ การเคลื่อนไหวของเขาสร้างความสนใจของเพื่อนบ้านแสนงดงามเอาไว้ได้ เธอวางโทรศัพท์ลงและเริ่มต้นบทสนทนากับจ้าวหยู่ด้วยความสนใจ
“สวัสดีค่ะ คุณดื่มเบียร์แต่เช้าตรู่เลยเหรอคะ คุณคงเป็นผู้เช่าคนใหม่ของตาลุงอ้วนคนนั้นสินะคะ”
จ้าวหยู่เพียงแค่พยักหน้าตอบกลับไปและเอนหลังลงนอน เขาไม่ได้อยากจะพูดอะไรด้วย ท่าทีของเขาทำให้หญิงสาวยิ่งสนใจเขามากขึ้น เธอพิจารณาจ้าวหยู่ก่อนจะเอ่ยถาม
“คุณทำงานอะไรหรือคะ?”
“เจ้าหน้าที่ตำรวจ” คำตอบของจ้าวหยู่เต็มเปี่ยมไปด้วยความภูมิใจ เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมแต่เขารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยขณะเอ่ยอาชีพของตัวเอง
“โอ้ คุณเป็นตำรวจนี่เอง!” ท่าทีของเธอเปลี่ยนไปโดยทันที แม้จะเป็นช่วงที่เช้ามากอยู่ แต่เธอก็ถูกใบหน้าที่หล่อเหลาและรูปลักษณ์ที่กำยำของจ้าวหยู่สะกดใจไว้ได้
“คุณ…” เธอทำท่าลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะนึกได้ว่ายังไม่ได้แนะนำตัวเองให้จ้าวหยู่ได้รู้จัก “สวัสดีค่ะ ฉัน ฮัวฮัว ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณตำรวจคะ ถ้าฉันเกิดมีปัญหาขึ้นมา คุณจะมาช่วยฉันได้ไหมคะ?”
‘ฮัวฮัว?’ จ้าวหยู่ถอนหายใจกับชื่อที่น่าเบื่อของเธอ ‘สาวน้อย อย่าบอกนะว่าชื่อแรกของเธอขึ้นต้นว่าไป่ ที่บ้านเธอไม่เคยเลี้ยงสัตว์รึไงนะ?’
จ้าวหยู่คิดกับตัวเอง เมื่อเห็นหญิงสาวรอการตอบสนองของเขา เขาก็ตอบออกไปโดยไม่ลังเลในทันที
“ไม่!”
ฮัวฮัวประหลาดใจกับคำตอบที่ได้รับมา ผู้ชายที่เธอพบเจอต่างก็หลงใหลในตัวเธอกันทั้งนั้นแต่ชายตรงหน้าเธอคนนี้ไม่เห็นเธออยู่ในสายตาเลยงั้นหรือ
“ทำไมล่ะคะ?” เธอรีบถามกลับไป
“เพราะ…ฉันคืออยู่แผนกสืบสวนไงล่ะ” จ้าวหยู่ลุกขึ้นยืนช้า ๆ พลางยิ้มไปให้ และตอบกลับไป “ทุกคนที่ฉันพบ ล้วนเป็นคนที่ตายแล้วทั้งนั้น”
ฮัวฮัวจ้องมองจ้าวหยู่อย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง เธอส่งยิ้มให้อย่างลำบากใจ ขณะที่จ้าวหยู่เดินกลับเข้าห้องไป เธอก็กอดอกพึมพา
“ฮึ! คนบ้า!”
จ้าวหยู่ใช้มุกตลกแบบฝืด ๆ และจบการสนทนาอย่างรวดเร็ว ที่เขาทำไม่ใช่เพราะว่าเขาไม่อยากเป็นเพื่อนบ้านกับเธอแต่อย่างใด เพียงแต่เขากังวลว่าตอนนี้ตัวเขาเองไม่สมควรจะเป็นเพื่อนกับใครมากกว่า เขารู้จักสังคมแบบที่ฮัวฮัวอยู่เป็นอย่างดี ถ้าเข้าใกล้มากเกินไปก็มีแต่จะเศร้าใจไปเท่าไหน เขาเห็นตัวอย่างมานักต่อนัก ไม่ว่าชายคนนั้นจะเป็นใครก็ตามแต่ถ้าไปตกหลุมรักผู้หญิงแบบนี้เข้า อาการพวกเขาจะเหมือนกับคนติดยาที่ขาดเธอไม่ได้
อย่างดีที่สุดก็อาจทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยก แต่อย่างแย่ที่สุดคือคุณจะล่มจมทางการเงินอย่างสมบูรณ์แบบ
จ้าวหยู่จำคำที่ผู้อาวุโสสอนเตือนใจเขาไว้ว่า
“จำเอาไว้ เราไม่ควรจะเป็นภัยต่อเพื่อนบ้านตัวเองและอย่าออกเดทอีตัวคนไหนก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเธอเป็นลูกน้องของแก ห้ามทำเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด!”
จ้าวหยู่ให้ความสำคัญกับคำสอนของผู้อาวุโสเป็นอย่างดีและเขาเองก็ไม่อยากเข้าใกล้ฮัวฮัวด้วย ในหัวของเขาตอนนี้มีเรื่องการผจญภัยเต็มไปหมด
“ไฟผสมกับน้ำ หยินและหยางอยู่รวมกัน?”
หรือมันจะหมายถึงเขากับฮัวฮัว? บางที ถ้าเขาได้คุยกับฮัวฮัวมากกว่านี้ คนที่จะตกหลุมรักคงไม่ใช่เธอแต่น่าจะเป็นเขาเองมากกว่า
ถ้าฮัวฮัวเป็นเพียงเด็กสาวนักศึกษามหาลัยปกติทั่วไปมีหรือที่เขาจะปล่อยโอกาสนี้ให้ปล่อยผ่าน แต่จ้าวหยู่เพิ่งได้พบกับคนรักเก่า คำสัญญาที่เขาเคยบอกไว้ในวัยเยาว์ เขาอยากกลับไปแก้ไขเรื่องราวระหว่างเขากับเธอ เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาจะสามารถมองดูเธออยู่กับคนอื่นได้อย่างไรกัน?
จ้าวหยู่ตัดสินได้ว่าเขาจะรีบไขคดีมือที่หายไปนี้ให้เสร็จและเมื่อคดีถูกปิดลงเมื่อไหร่ เขาจะเดินหน้าเต็มกำลังเพื่อจีบเหยาเจียและค้นหาความสุขที่แท้จริง
