ตอนที่ 23 น้ำหยดลงหินทุกวัน หินยังกร่อน

ซูชิงเกออดยิมรับไม่ได้ว่านางสับสน ตอนนี้ แม้กระทั่งหัวใจนางก็ยังเต้นกระหน่ำ การได้ยินคำพูดอ่อนโยนเช่นนี้จากปากคนอย่างกู่ฉางเกอทำให้หัวใจนางหวั่นไหว และนางก็ยังรู้สึกหน้าแดง

แต่..นางเข้าใจว่าเก้าในสิบของคำพูดที่ออกจากปากของกู่ฉางเกอยากจะเป็นจริง

การอยู่ร่วมกับราชาก็ไม่ต่างอะไรจากการอยู่ร่วมกับเสือ(ทั้งสองสามารถฉีกเราให้เป็นชิ้นๆ ได้)

นางยังอยู่ห่างไกลจากการพิชิตใจของกู่ฉางเกอ

“ชิงเกอประทับใจที่รู้ว่าคุณชายไว้ใจชิงเกอขนาดนี้!”

ซูชิงเกอตอบ ใบหน้างามไร้ที่ติของนางฉีกยิ้มหวานขณะที่โน้มตัวเข้าหากู่ฉางเกอ

‘เจ้าประทับใจจริง หรือเจ้าไม่กล้าไม่ประทับใจ?’

กู่ฉางเกอถามด้วยรอยยิ้ม

ผู้หญิงฉลาดอย่างซูชิงเกอไม่มีทางยอมจำนนแค่เพราะที่เขาพูดหวานใส่ แต่นั่นไม่สำคัญ เหนือสิ่งอื่นใด มีคำพูดที่ว่า’น้ำหยดลงหินทุกวัน หินยังกร่อน’

[ติ้ง!ท่านกระตุ้นเหตุการณ์โดยบังเอิญ!ค่าโชคของท่านเพิ่มขึ้น 60 แต้ม และค่าโชคชะตาท่านเพิ่มขึ้น 300 แต้ม!]

เสียงแจ้งเตือนระบบในครั้งนี้ทำให้กู่ฉางเกอแปลกใจ

โดยไม่รู้ตัว ค่าโชคเขาพุ่งทะลุ100ไปแล้ว แต่สีก็ยังไม่เปลี่ยน มันเป็นสีดำ

กู่ฉางเกออดสงสัยไม่ได้ว่ามันจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนหากเทียบกับโชคเดิมที่ 30 ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกว่าเรื่องราวชักน่าสนใจ

พูดง่ายๆ คือ ถ้าเขาสามารถเพิ่มค่าโชคลาภได้ งั้นถึงแม้เขาจะพบกับบุตรฟ้าประทานคนอื่น เขาก็จะไม่ต้องมีปัญหาในการจัดการมากเท่ากับเย่เฉิน

เหนือสิ่งอื่นใด ถ้าไม่ใช่เพราะโชคลาภที่คอยปกป้องเขาไว้ กู่ฉางเกอคงตบเย่เฉินให้ตายนานไปแล้ว เขาจะไม่ต้องอ้อมค้อมแบบนี้

‘ดูเหมือนว่าข้าจะสามารถเพิ่มค่าโชคข้าได้แม้จะไม่ต้องไปยุ่งกับบุตรฟ้าประทานเหล่านั้น ตราบเท่าที่ข้าเจอกับคนที่มีโชตลาภสูง’

‘แม้มันจะดูเหมือนว่าคำพูดข้าไม่มีผลต่อชิงเกอ แต่นั่นแค่ผิวเผิน ลึกๆ ลงไป นางเริ่มยอมจำนนต่อข้าแล้ว!’

‘มันเพราะเหตุนี้ที่ทำให้ข้าโชคของข้าเพิ่มขึ้น...’

กู่ฉางเกอไม่จำเป็นต้องถามระบบในเรื่องนี้ และเขาก็เดาถูก นอกจากการปราบบุตรฟ้าประทาน ตอนนี้เขามีอีกวิธีในการรับค่าโชคและค่าโชคชะตา’การพิชิตใจพวกที่มีโชคลาภสูง!’

..

คนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนพบว่าเย่เฉินหายตัวไปจากคุกใต้ดินอย่างรวดเร็ว การหลบหนีของเขาทำให้ศิษย์กับผู้อาวุโสหลายคนโกรธ แต่ไม่ช้า ความกระวนกระวายก็เติมเต็มหัวใจพวกเขา

เหนือสิ่งอื่นใด เย่เฉินได้ยั่วยุคุณชายกู่!

แต่เนื่องจากการเฝ้าระวังที่ไม่ดีของพวกเขา เย่เฉินจึงหนีไปได้

หากคุณชายกู่ต้องโทษตัดหัวพวกเขา งั้นแม้กระทั่งการตัดหมื่นหัวในดินแดนไท่เสวียนก็อาจไม่พอ

ประมุขไท่เสวียนที่ก่อนหน้าเป็นอันธพาลและเชิดต่อหน้าคนอื่นกลับตื่นตระหนกหลังรู้เรื่องนี้ ความคิดเกี่ยวกับชะตากรรพมกเวขารบกวนจิตใจเขา

“ท่านพ่อ ไม่ต้องกังวล!คุณชายกู่ไม่ตำหนิท่านหรอก”

ต่างจากเขา ซูชิงเกอนั่งโดยไม่กังวลใดๆ

ประมุขไท่เสวียนผ่อนคลายหลังได้ยินคำพูดของนาง เขาจำได้ว่าลูกสาวแสนรักของเขาได้รับความสนใจและความรักจากคุณชายกู่มากขึ้นเรื่อยๆ

“ชิงเกอ เจ้าต้องพูดถึงพ่อของเจ้าในทางที่ดีบ้างนะถ้าคุณชายกู่จะตำหนิข้าจริงๆ !”

ประมุขไท่เสวียนพูด

สีหน้าของชิงเกอไม่เปลี่ยน แต่นางกลับอยากมองบนให้พ่อนาง นางรู้สึกหมดหนทางในหัวใจ นางจะไปเปลี่ยนความคิดของคุณชายกู่ได้อย่างไรหากเขาตั้งใจจะทำอะไรจริงๆ ?

“ท่านพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วง”

ถึงกระนั้น นางก็ยังตอบปากรับคำ

ซูชิงเกอบอกได้ว่ากู่ฉางเกอตั้งใจจะปล่อยเย่เฉินไป สำหรับเหตุผล นางเองก็คาดเดาไม่ได้

...

[ในโถงประมุขศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน]

คนหลายคนยืนนิ่งไม่ขยับด้วยใบหน้าเคร่งรึมและบรรยากาศเงียบสงบรอบตัว ที่หัวแถวของฝูงชนเป็นผู้นำอย่างจ้าวเทียน ผู้อาวุโสสูงสุดหยางสวี่ ฉู่อู่จื่อ จักรพรรดิสุริยัน และเซียวฮ่าว ปรมาจารย์แห่งตระกูลเซียวโบราณ

ขุมอำนาจทั้งหมดที่มาบุกดินแดนไท่เสวียนต่างอยู่กันครบหน้า ท่ามกลางพวกเขามีชายและหญิง คนหนุ่ม คนสาว และคนชรา แต่ตอนนี้ ทั้งหมดกลับยืนนิ่งด้วยท่าทีเคารพโดยไม่ส่งเสียง

อย่าว่าแต่ส่งเสียงเลย..แค่หายใจดังพวกเขายังไม่กล้า

ขุมอำนาจเหล่านี้ผนึกกำลังกันจะเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่สุดในแดนบูรพา แต่พวกเขากลับเป็นเช่นนี้ไปแล้ว

ภายใต้การจัดเตรียมของประมุขไท่เสวียน ทุกคนมายังโถงด้วยความหวังจะพบกู่ฉางเกอ เฉพาะตอนมาถึงพวกเขาจึงได้รับข่าวว่าคุณชายกู่คือคนจากอาณาจักรเบื้องบนในตำนาน!

ข่าวนี้สะเทือนถึงหัวใจพวกเขา!

เหมือนอุกกาบาตที่บดขยี้ใส่ทะเลลึก คลื่นพายุก่อตัวในหัวใจของทุกคนและพวกเขาก็ไม่สามารถสงบอารมณ์ได้เลย

อาณาจักรเบื้องบน!

มันคือสถานที่ลึกลับและยากจะเข้าถึงสำหรับคนของแดนบูรพา แต่มันยังเป็นตัวแทนของอำนาจ

พวกเขาไม่เคยได้ยินว่ามีใครจะทะยานขึ้นาอณาจักรเบื้องบนได้มาห้าหมื่นปีแล้ว สำหรับพวกเขา คนจากอาณาจักรเบื้องบนไม่ต่างอะไรจากตำนาน

แต่ตอนนี้ พวกเขาถูกบอกว่าคุณชายจากอาณาจักรเบื้องบนลงมาอาณาจักรเบื้องล่างเพื่อหาประสบการณ์!

มันราวกับพวกเขาได้เห็นถึงการเกิดของตำนาน มันจะไม่สั่นคลอนหัวใจพวกเขาได้ไง?

มันเป็นอะไรที่ชัดเจน

‘ไม่น่าแปลกที่ประมุขไท่เสวียนจะสงบและหยิ่งขนาดนี้แม้จะเจอกับพวกเรา!ถ้านิกายเราโชคดีพอได้เจอกับคุณชาย เราก็อาจหยิ่งได้แบบเขา..’

จ้าวเทียน ฉู่อู่จื่อ เซียวฮ่าวกับคนอื่นมีความคิดแบบเดียวกันในหัว

พวกเขาอิจฉา ริษยาและเกลียดประมุขไท่เสวียน แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็ดีใจที่ไม่ได้โจมตีทันที

การขึ้นสวรรค์ก็ยากแล้ว การลงมาจากสวรรค์ถือว่ายากยิ่งกว่า!

ทุกคนสามารถบอกได้ว่าต้นกำเนิดของคุณชายผู้นี้ไม่ธรรมดา เขาต้องเป็นตัวตนที่ไม่อาจยั่วยุได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!

ตอนนี้ ทุกคนต่างอยากรู้เกี่ยวกับคุณชายผู้นี้มาก และอยากเห็นหน้าตาอันสูงส่งของเขา