ตอนที่ 663+664 เรียกผมว่ากู้ฮ่าวอวี้

ตอนที่ 663 เรียกผมว่ากู้ฮ่าวอวี้

ลู่ชิงสีจองห้องส่วนตัวในร้านอาหารหรูไว้ นอกจากเวินเสวี่ยฮุ่ย สาว ๆ คนอื่นไม่คุ้นเคยกับร้านแบบนี้นัก

สำหรับเวินเสวี่ยฮุ่ย เธอคงไม่มีแรงพอที่จะใส่ใจกับสภาพแวดล้อม เจียงเหยาสังเกตว่าหญิงสาวดูจะแอบมองกู้ฮ่าวอวี้อยู่บ่อยครั้ง

ไม่จำเป็นต้องพูดหลังจากคิดเรื่องนี้ เจียงเหยารู้ดีว่า กู้ฮ่าวอวี้ดูเหมือนจะเป็นคนประเภทที่เวินเสวี่ยฮุ่ยชอบ เขาดูสุภาพเรียบร้อย สวมแว่น และพูดจากสุภาพสง่างาม

เจียงเหยาคิดว่าเวินเสวี่ยฮุ่ยอาจจะมีสายตาจับจ้องไปที่รูปลักษณ์ประณีตและสง่างามของกู้ฮ่าวอวี้

คราวนี้เจียงเหยาสามารถเชื่อได้อย่างสมบูรณ์ว่าเวินเสวี่ยฮุ่ยไม่มีสายตาที่ดีพอที่จะมองดูผู้ชาย

ย้อนกลับไปเมื่อเธอชอบรุ่นพี่คนนั้น เขาดูเป็นเด็กที่เรียบร้อย สะอาดสะอ้าน น่าเสียดายที่ภายในสกปรกมาก เขาเป็นคนที่ร้ายกาจโดยสมบูรณ์

แม้ว่ากู้ฮ่าวอวี้จะไม่ใช่คนไม่ดี แต่กู้ฮ่าวอวี้ก็ไม่ใช่คนที่สง่างามอย่างที่รูปลักษณ์ผิวเผินที่มองเห็น

ไม่มีพี่น้องคนไหนของลู่ชิงสีที่จะเป็นกระต่ายขาวตัวน้อยสักคนหรอก

เจียงเหยามั่นใจอย่างแน่นอนกับเรื่องนี้

“เอ่อ พี่รองไปทำอะไรที่ต่างประเทศคะ” อยู่ ๆ เวินเสวี่ยฮุ่ยก็ถามขึ้นอย่างกะทันหัน

เธอไม่ถามเจียงเหยา แต่ถามกู้ฮ่าวอวี้

กู้ฮ่าวอวี้ตกตะลึงและยิ้ม “เรียกผมว่ากู้ฮ่าวอวี้ก็ได้ครับ” จากนั้นเขาก็ตอบเธอ “ทำงานวิชาการครับ”

เมื่อเห็นการแสดงออกของเวินเสวี่ยฮุ่ยที่หยุดนิ่ง เจียงเหยาก็เตะเท้าของเธอใต้โต๊ะอย่างช่วยไม่ได้ เธอคิดในใจ ว่าเธอบอกแล้วไงว่ากู้ฮ่าวอวี้ไม่ใช่ผู้ชายที่อ่อนโยนและสง่างามอย่างรูปลักษณ์ของเขาที่ทุกคนเห็น

ดังนั้น เวินเสวี่ยฮุ่ยที่เรียกเขาว่าพี่รอง จึงถูกผลักกลับด้วยรอยยิ้ม เขายังแก้ไขเธอและให้เรียกเขาด้วยชื่อ เป็นการบอกเป็นนัยว่าอย่าพยายามเข้าใกล้เขา

เวินเสวี่ยฮุ่ยไม่ต้องการคำเตือนของเจียงเหยา เพื่อให้รู้สึกว่าชายที่อยู่ข้างหน้าเธอที่ชื่อกู้ฮ่าวอวี้ซ่อนภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่ไว้ในหัวใจของเขา

เธอตอบ “โอ้” อย่างแนบเนียนและไม่ได้ถามเขาต่อว่างานวิชาการของเขาเป็นอย่างไร จากนั้นเธอก็ก้มศีรษะลงและดื่มน้ำในถ้วยชาของเธอ

ลู่ชิงสีขมวดคิ้ว เขาเตะกู้ฮ่าวอวี้และมองดูเขา ส่งสัญญาณบอกให้เขาทำดีกับเพื่อนร่วมห้องของภรรยาของเขาหน่อย

ไม่อย่างนั้น หากเพื่อนร่วมห้องของเจียงเหยาไม่มีความสุข เจียงเหยาโกรธขึ้นมา อย่าโทษที่เขาเป็นน้องคนที่สามนะ

ลู่ชิงสีไม่เข้าใจผู้หญิงเหล่านี้เลย แต่ละคนสายตาไม่ดีกันหรือไง ทำไมพวกเขาถึงคิดว่ากู้ฮ่าวอวี้เป็นผู้ชายบริสุทธิ์ราวกับเทวดา?

ใช่ ๆ สาว ๆ ในเมืองหลวงก็ใช้คำว่า ‘เหมือนเทวดา’ คำนี้เพื่ออธิบายถึงตัวตนกู้ฮ่าวอวี้ด้วยเช่นกัน

ลู่ชิงสีรู้สึกว่าไม่เพียงแต่ดวงตาของหญิงสาวเหล่านี้ไม่ดีเท่านั้น แต่ยังคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสมองของพวกเขาด้วย

โจวเสี่ยวเซียและคนอื่น ๆ คิดว่ากู้ฮ่าวอวี้ดูเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนเป็นพิเศษ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะพูดคุยกับชายหนุ่มสองสามประโยค

ในตอนนี้ ระหว่างทางจากมหาวิทยาลัย กู้ฮ่าวอวี้ไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แค่คำเดียว ในเวลานั้นโจวเสี่ยวเซียและคนอื่น ๆ คิดว่าเขาเป็นคนที่จริงจัง แม้ว่าขับรถ เขาก็ยังดูจริงจัง

ทว่าตอนนี้โจวเสี่ยวเซียและคนอื่น ๆ เข้าใจได้จากการสนทนาระหว่างเวินเสวี่ยฮุ่ยกับชายหนุ่ม ว่าชายคนนี้ไม่ใช่คนอ่อนโยน บางทีระหว่างมาที่นี่ แม้พวกเธอจะอยากคุยกับเขา แต่เขาก็ไม่พูดอะไรมากนัก

โชคดีที่เวินเสวี่ยฮุ่ยไม่ใช่ผู้หญิงใจคอคับแคบ หลังจากถูกตำหนิอย่างเย็นชาจากกู้ฮ่าวอวี้ เธอก็ไม่มีท่าทีรังเกียจ เธอหันกลับมาและพูดคุยกับเจียงเหยา เกี่ยวกับเรื่องเมืองรงก่อนหน้านี้

สำหรับลู่ชิงสีนั้น เวินเสวี่ยฮุ่ยสามารถบอกได้ทันทีว่าเขาไม่ใช่คนที่จะคุยด้วยได้

__

ตอนที่ 664 ความขัดแย้ง

กู้ฮ่าวอวี้เป็นคนสูบบุหรี่จัด ระหว่างทางอาหาร เขาหยิบกล่องบุหรี่ออกมาหลายต่อหลายครั้ง ราวกับว่าเขาอยากจะสูบบุหรี่ ในที่สุดเมื่อเห็นว่าสาว ๆ อยู่ในห้องด้วย เขาก็อดทนไว้

เมื่อใกล้ถึงเวลากลับ เจียงเหยาและเวินเสวี่ยฮุ่ยเดินไปเข้าห้องน้ำด้วยกัน

กู้ฮ่าวอวี้ถือโอกาสนี้ลงไปรอข้างล่างเพื่อจ่ายเงินแล้วยืนสูบบุหรี่รอพวกเขาอยู่ข้างรถ

“เจียงเหยา พี่รองของเธอนี่ จริง ๆ แล้วเป็นภูเขาน้ำแข็งขนาดมหึมาเลยนะเนี้ย” เวินเสวี่ยฮุ่ยล้างมือและพูดกับเจียงเหยา

“ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีคนบุคลิกขัดแย้งกับนิสัยแบบนี้อยู่ในโลกด้วย เขาดูอ่อนโยนมาก เวลาเขายิ้มราวกับพระอาทิตย์ในเดือนมีนา แต่หัวใจเขาเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็งที่เคลื่อนที่ได้”

“ครั้งแรกที่ฉันเจอกับพี่รอง ฉันเองก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ใจดีมากเช่นกัน หลังจากได้รู้จักเขาระยะหนึ่ง เลยเข้าใจว่าความใจดีของเขาเป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น แต่ถ้าเป็นคนของเขา เขาก็ถือว่าเป็นคนใจดีมากคนหนึ่งนะ” เจียงเหยาถอนหายใจ “ถ้าเธอมีโอกาสได้ทำความรู้จักกับเขาในอนาคต เธอก็จะเข้าใจเอง”

เจียงเหยาไม่ต้องการให้เวินเสวี่ยฮุ่ยเข้าใจกู้ฮ่าวอวี้ผิด ด้านหนึ่งเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีของเธอ อีกด้านหนึ่งเขาก็เป็นพี่ชายที่ดีของลู่ชิงสี อีกอย่างกู้ฮ่าวอวี้ก็ดีกับเธอจริง ๆ

พี่น้องของลู่ชิงสีต่างก็ปกป้องตัวมากเกินไป ในแวดวงของพวกเขา ทุกคนล้วนเหมือนกัน

เจียงเหยาได้เห็นด้านที่อ่อนโยนที่แท้จริงของกู้ฮ่าวอวี้ อย่างเช่นตอนที่เธอคุยกับหลัวเหลาหรุน กู้ฮ่าวอวี้ก็อบอุ่นราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ

ตามที่ได้น้องชายคนที่สี่และคนที่ห้าของลู่ชิงสีพูด กู้ฮ่าวอวี้และหลัวเหลาหรุนรู้จักกันมานานแล้ว ก่อนที่หลัวเหลาหรุนจะรู้จักกับทุกคนเสียอีก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนบ้านกัน

กู้ฮ่าวอวี้ปฏิบัติต่อหลัวเหลาหรุนแตกต่างจากคนอื่น แม้กระทั่งแม่ลู่ยังเข้าใจผิดคิดว่ากู้ฮ่าวอวี้เป็นแฟนกับหลัวเหลาหรุน

ในช่วงเวลานั้นที่เมืองจินโด เจียงเหยายังรู้สึกเลยว่ากู้ฮ่าวอวี้ปฏิบัติต่อหลัวเหลาหรุนแตกต่างจากคนอื่น

“เสวี่ยฮุ่ย อย่าบอกนะว่าเธอตกหลุมรัก กู้ฮ่าวอวี้ตั้งแต่แรกเจอ?” เจียงเหยาตระหนักในทันที “เขาไม่ใช่คนแบบที่เรามองเห็นจากภายนอกหรอกนะ”

“แน่นอน ฉันรู้แล้ว!” เวินเสวี่ยฮุ่ยรีบอธิบาย “เขาเป็นผู้ชายแบบที่ฉันชอบก็จริง แต่ระหว่างที่ทานข้าวด้วยกันคืนนี้ ฉันเข้าใจแล้วว่าเขาไม่ใช่คนที่ฉัน เวินเสวี่ยฮุ่ยจะเอาอยู่”

หลังจากพูดจบ เวินเสวี่ยฮุ่ยก็ถอนหายใจ ไม่มีใครรู้ว่าเธอกำลังถอนหายใจเรื่องอะไร หรือรู้สึกเสียใจกับเรื่องอะไร

การได้เจอกันครั้งแรกของคนคนหนึ่งนั้นสำคัญมาก

แม้ว่าเวินเสวี่ยฮุ่ยจะไม่ได้ตกหลุมรักกู้ฮ่าวอวี้ตั้งแต่แรกเห็น ทว่าผู้ชายอย่างกู้ฮ่าวอวี้ก็ได้ก่อให้เกิดระลอกคลื่นในหัวใจของเธอ

โชคดีที่เธอยังมีเหตุผลของตัวเอง

ผู้ชายประเภทนี้เหมาะสำหรับการชื่นชมเท่านั้น ไม่ควรเข้าใกล้ ไม่ควรที่จะมีความรู้สึกที่เรียกว่าแอบชอบ

หลังอาหาร ลู่ชิงสีและกู้ฮ่าวอวี้ได้ส่งกลุ่มสาว ๆ กลับห้องพัก ก่อนที่จะกลับโรงแรม

หลังจากกลับถึงโรงแรม กู้ฮ่าวอวี้ก็กลับไปที่ห้องของเขาเพื่อนำเอกสารไปที่ห้องของลู่ชิงสีและเจียงเหยา

“นี่คือข้อมูลของทีมวิจัยทั้งหมดและโครงการบางโครงการที่พวกเขาทำมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เกิดปัญหาด้านเงินทุนและปัญหาอื่น ๆ ทีมของพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสลายตัว บริษัทของเราเคยร่วมงานกับพวกเขามาระยะหนึ่ง คนเหล่านี้ค่อนข้างใช้ได้ทีเดียว”