บทที่ 305: ข้าจะให้โอกาสเจ้าแก้ตัวอีกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ค่ำคืนนี้แสนมืดมิด สายลมฤดูใบไม้ร่วงพัดโชย เจียงเหอยืนรับลมเย็น ๆ อยู่บนฟ้าและรู้สึกว่า… ‘ตูนี่เท่ห์โคตร ๆ เลยว่ะ’ แต่แล้วเขาก็สงบจิตสงบใจลงก่อนที่จะบินออกไปประมาณสามร้อยลี้และแอบซ่อนตัวอยู่ในกลีบเมฆ... เมื่อกี๊หลินเทียนเจิ้งก็โทรมาบอกแล้วนี่นาว่าไอ้จิ่วหลงเจิ้นเหรินอะไรนั่นมันมาหาเขาพร้อมกับจิตสังห...
