ตอนที่แล้วตอนที่ 96 วังชั้นในช่างคับแคบนักถึงได้มาพบกับหลินยู่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 98 เจ้าเด็กนี่ …… เขายังเป็นคนอยู่รึเปล่า

ตอนที่ 97 ถ้าเจ้าอยากสู้นัก ข้าก็จะสนองให้ !


ตอนที่ 97 ถ้าเจ้าอยากสู้นัก ข้าก็จะสนองให้ !

“เจียงเฉิน เจ้าอย่าได้มาทำตัวป่าเถื่อนต่อหน้าข้า!”

หลินหยูจ้องเจียงเฉินอย่างเฉียบขาด: “ข้าถามเจ้าหน่อยว่า เจ้าฆ่าพ่อข้าใช่หรือไม่”

“คนชั่วก็ต้องตายเป็นธรรมดา!”

“ตั้งแต่ที่เขากล้าคิดจะฆ่าข้า เขาก็ควรนึกถึงตอนที่ตัวเองถูกฆ่าไว้ด้วยไม่ใช่รึไง”

“การตายด้วยมือข้า ก็เท่ากับว่าเขาได้รับโทษแล้ว   !”

เจียงเฉินพูดอย่างเฉนเมย

“ดี  ดีมาก!”

หลินยู่ยิ้มด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหารที่เย็นชา   : "เจียงเฉิน เจ้าฆ่าพ่อข้า ถ้าไม่ได้แก้แค้นเจ้า ข้าหลินยู่ขอไม่เป็นลูกผู้ชายอีก!"

หลินยู่ไม่คิดเลยว่าเจ้าขยะที่โด่งดังไปทั่วเมืองคังซานจู่ๆก็แข็งแกร่งขึ้นและเติบโตจนน่าเหลือเชื่อ

แม้แต่พ่อของเขาเองก็ตายด้วยน้ำมือของเจีนงเฉิน

นี่ส่งผลให้ตระกูลหลินต้องถอนตัวจากเมืองคังซาน

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะเจียงเฉิน

หลินยู่ปรารถนาที่จะสับเจียงเฉินเป็นหมื่นชิ้นมานานแล้ว!

แต่เพราะกลัวความแข็งแกร่งของเจียงเฉิน หลินยู่จึงต้องเก็บเจตนาฆ่านี้ไว้ในหัวใจและมุ่งมั่นอุทิศความพยายามในการฝึกฝน

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา หลินยู่ได้กระตุ้นศักยภาพของตัวเองจนถึงขีดสูงสุด

ไม่เพียงแต่เขาประสบความสำเร็จในการทะลวงเข้าสู่ขั้นที่ 9 ระดับรวมปราณจากขั้นที่ 8 เท่านั้น แต่เขายังเข้าใจเจตจำนงขั้นต้นที่อยู่ในหอสัญลักษณ์กระบี่อีกด้วย  !

ด้วยความแข็งแกร่งปัจจุบันของเขา แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือระดับก่อกำเนิด เขาก็สามารถรับมือได้  !

ตอนนี้ ในเมื่อเขาได้พบกับเจียงเฉินที่นี่แล้ว มีหรือที่เขาจะปล่อยเจียงเฉินไป  ?

“ถ้าเจ้าอยากแก้แค้น ก็จงทำซะ”

เจียงเฉินยิ้มจาง ๆ: "แต่...นั่นก็ขึ้นอยู่กับเจ้าด้วยว่า เจ้ามีความสามารถพอหรือไม่  !"

“เจียงเฉิน ตอนที่ข้าหลินยู่ก้าวออกจากเมืองคังซานมา ตอนนั้นเจ้าเป็นแค่ขยะด้วยซ้ำ !”

“แม้ว่าเจ้าจะโชคดีและสลัดชื่อขยะไปได้ แต่เจ้าก็ยังไม่มีคุณสมบัติพอมาหยิ่งผยองต่อหน้าข้า  !”

หลินยู่ จ้องไปที่ เจียงเฉิน อย่างดุร้าย: "หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว และจงออกมาต่อสู้แลกชีวิตกับข้าซะ  !"

การเผชิญหน้าระหว่าง เจียงเฉิน และ หลินยู่ ดึงดูดความสนใจของนักเรียนบางคนที่เดินผ่านมายังหอสัญลักษณ์กระบี่อย่างรวดเร็ว

พวกเขาหยุดทีละคนและอดไม่ได้ที่จะหยุดดู

"เฮ้! เด็กคนนั้นเป็นใครกัน ทำไมหลินยู่ที่อยู่อันดับสามในรายชื่ออันดับหลิงหยุนถึงได้ไปสู้กับเขากัน  "

“เขาน่าจะเป็นคนที่รับเหมิงชิงซูเป็นสาวใช้นะ เจ้าไม่เห็นหรอว่าเหมิงชิงซูเองก็ยืนอยู่ข้างๆเขาด้วย  ?”

“ปรากฎว่าเขาคือชายคนนั้นนี่เอง ข้าจำได้ว่าหลินยู่เองก็ดูเหมือนจะมีใจให้เหมิงชิงซูเป็นพิเศษตลอดมา  หึหึ นี่จะต้องน่าสนุกแน่ๆ”

“หลินยู่ ถ้าเจ้าไม่อยากมีจุดจบเหมือนกับพ่อของเจ้าหละก็ เจ้าก็ควรไปซะเดี๋ยวนี้ !”

เหมิงชิงซูขมวดคิ้วและมองไปที่หลินยู่อย่างเฉยเมย

ใบหน้าของหลินยู่ก็ทรุดลง: "เหมิงชิงซู เจ้าหมายความว่าไง  ?"

“ก็ไม่ได้หมายความว่าอะไร นี่เป็นแค่คำแนะนำเล็กๆน้อยๆสำหรับเจ้าเท่านั้น เพราะครั้งหนึ่งเจ้าเองก็เคยช่วยข้าไว้”

เหมิงชิงซูพูดต่ออย่างเย็นชา: "ถ้าเจ้าไม่ไปเสียตั้งแต่ตอนนี้ ทุกอย่างอาจจะสายเกินไป  !"

“เหมิงชิงซู่ เด็กคนนี้ให้ประโยชน์อะไรกับเจ้าได้งั้นรึ?  ทำไมเจ้าถึงได้ยอมทำเช่นนี้ ”

การแสดงออกของหลินยู่เปลี่ยนไปเป็นน่าเกลียดถึงขีดสุด

เขามองขึ้นไปที่เจียงเฉิน และอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างเสียดสี: "เจียงเฉิน เจ้ามีความสามารถแบบไหนกันถึงได้หลบอยู่ข้างหลังผู้หญิงเช่นนี้ ถ้าเจ้าเป็นลูกผู้ชายจริง ก็จงออกมาสู้กับข้า  !"

“อย่างแรกเลยนะ การที่ข้ามีผู้หญิงให้หลบอยู่ข้างหลังได้นั้น มันก็มาจากความสามารถของข้า ”

“ข้อสอง เจ้านั้นประเมินตัวเองสูงเกินไป การจะจัดการกับเศษสวะเช่นเจ้านั้นข้าไม่จำเป็นต้องพึ่งคนอื่นแม้แต่น้อย!”

“ถ้าอยากสู้กับข้าจริงๆ ข้าจะสนองให้ก็ได้ ฉันจะไปด้วย!”

เจียงเฉินยิ้มจาง ๆ และเสียงอันภาคภูมิใจของเขาก้องเข้าไปในหูของหลินยู่โดยตรง!

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด