ตอนที่ 64 คุกเข่าลงและขอโทษซะ ! 

ตอนที่ 64 คุกเข่าลงและขอโทษซะ !

"ดวงตาของเจียงเฉินก็กลายเป็นยะเยือกทันที  "คุกเข่าลงต่อหน้าเธอและขอโทษซะ บางทีข้าอาจจะให้โอกาสเจ้า !"

“ฮึ่ม เจ้ากล้าพูดจาหยาบคายต่อหน้าข้าทั้งๆที่ใกล้ตายแล้วงั้นรึ”

“วันนี้ข้าจะทำให้เจ้ารู้เองว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากกล้ามีปัญหากับข้าในเมืองหินอัศนีแห่งนี้!”

มุมปากของหลู่เซียวเกิดเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย

เขาโบกมือ: "จัดการเจ้าเด็กนี้ซะ ข้าต้องการศพของมันมาอยู่แทบเท้าข้าเพื่อสำนึกผิด  !"

“ขอรับนายน้อย !”

ตามคำสั่งของหลู่เสี่ยว นอกจากชายชราชุดดำที่ยืนอยู่ข้างหลู่เซียวแล้ว นักรบที่เหลืออีกสามคนก็รีบวิ่งเข้าใส่เจียงเฉินและพยายามจะสังหารเขา

“เจ้าหนู  เราจะทำให้เจ้ารู้เองว่าหากกล้ามีปัญหากับนายน้อยแล้วจะตกอยู่ในสภาพน่าสังเวชเพียงใด  !”

นักรบทั้งสามของของกลุ่มพยัคฆ์ทมิฬก็จ้องไปที่เจียงเฉินอย่างดุร้ายและกลิ่นอายจิตสังหารของพวกเขาก็กระจายออกมาในทันที

“นักรบสามคนนี้ต่างก็มีพลังอยู่ในระดับรวมปราณขั้นที่สี่ ”

ใบหน้าที่สวยงามของเย่ชิงซวงก็เปลี่ยนไปทันทีขณะที่สังเกตแรงกดดันที่ออกมาจากทั้งสามคน

เธอมองไปที่เหมิงชิงซู ด้วยท่าทางกังวล: "ชิงซู สหายของเจ้าจะไม่เป็นไรรึ ?   "

เหมิงชิงซู ยิ้มอย่างแผ่วเบา: "อย่ากังวลเลย มีคนระดับรวมปราณไม่มากนักที่สามารถเป็นคู่ต่อสู้กับเขาได้ "

เย่ชิงซวงก็ตกตะลึง ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองเจียงเฉินซึ่งยังคงนิ่งเฉยและสงบ ตอนนี้ดวงตาของเธอดูตกตะลึงอย่างไม่น่าเหลือ

คนที่อยู่ระดับรวมปราณมีไม่กี่คนเท่านั้นที่เป็นคู่ต่อสู้กับเขาได้ !

นี่ไม่ได้หมายความว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเธอซึ่งดูอายุไม่เกินสิบหกปีคนนี้เป็นยอดฝีมือหนุ่มที่อยู่ขั้นเก้าระดับรวมปราณหรอกรึ  !

ในขณะที่หัวใจของเย่ชิงซวงกำลังตกใจเป็นอย่างมากมาก เจียงเฉินก็ทำเพียงยืนอยู่กับที่และเอามือไพล่หลังในขระที่มองดูนักรบทั้งสามวิ่งเข้ามาหาเขา

จนกระทั่งสามคนนี้ปรากฏขึ้นภายในระยะสามฟุตจากเขา เจียงเฉินก็เริ่มเคลื่อนไหว

เธอเห็นร่างกายของเขาเปลี่ยนไป และเสียงเย็นชาก็สาดไปใส่นักรบทั้งสาม: "ไสหัวไปซะ!"

ทันใดนั้น เสียงตะโกนอันเยือกเย็นก็พุ่งเข้าใส่หัวใจของนักรบทั้งสามที่อยู่ตรงหน้า

ทันใดนั้น ร่างของนักรบทั้งสามก็สั่นสะท้านทันที

ต่อมาใบหน้าของพวกเขาก็ซีดลงและเลือดสีแดงก็ไหลออกมาจากรูทวารบนใบหน้าของพวกเขา

แค่ครู่เดียวเท่านั้น

นักรบทั้งสามก็ปกคลุมไปด้วยเลือดและล้มลงกับพื้นเสียงดังตุ้บโดยไร้ซึ่งชีวิตอีกต่อไป

อึก!

เมื่อเห็นฉากที่น่าสยดสยองนี้ ทุกคนจากกลุ่มน้ำแข็งครามรวมถึงเยาชิงซวงก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายก้อนใหญ่

แค่ตะโกนทีเดียวเท่านั้น!

ด้วยการตะโกนเพียงครั้งเดียว นักรบทั้งสามคนที่มีพลังระดับรวมปราณขั้นที่สี่ถึงกลับตกตายไปภายในไม่กี่วินาที

หากพวกเขาไม่ได้เห็นด้วยตาของพวกเขาเอง ก็คงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะเชื่อว่าเด็กอายุไม่เกิน 16ปีสามารถทำเช่นนี้ได้

แค่ตะโกนครั้งเดียวก็สามารถฆ่านักรบระดับรวมปรารขั้นสี่ได้ในไม่กี่วินาที   !

ความแข็งแกร่งเช่นนี้ช่างน่าหวาดกลัวนัก!

“เจ้าหนู เจ้าเป็นใครกัน?”

ในอีกด้านหนึ่ง หลู่เซียวก็ถึงกับหายใจไม่ออกทันทีเมื่อเห็นฉากที่น่าสยดสยองนี้

เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าเด็กที่เขาไม่เคยให้ความสนใจก่อนหน้านี้จะทรงพลังถึงขนาดนี้  !

การที่เขาสามารถฆ่านักรบระดับรวมปราณขั้นสี่ได้ง่ายๆนั้น แสดงให้เห็นว่าอย่างน้อยเขาต้องมีความแข็งแกร่งอยู่ที่ระดับรวมปราณขั้นเจ็ดเป็นอย่างต่ำ

“เห็นแล้วหนิว่าข้าฆ่าเจ้าได้!”

“คุกเข่าลงแล้วขอโทษซะ!”

“ไม่เช่นนั้น พริบตาต่อไปเจ้าจะกลายเป็นศพร่างเย็น !”

เจียงเฉินจ้องไปที่หลู่เซียวโดยตรงด้วยแววตาที่เย็นชาของเขา

“น้องชาย ข้าต้องยอมรัยเลยว่าประเมินเจ้าต่ำไปจริงๆ”

“อย่างไรก็ตาม เจ้าคงไม่คิดหรอกนะว่าเพียงแค่เจ้าสามารถฆ่านักรบขั้น4ระดับรวมปราณได้สามคน เจ้าจะสามารถมาหยิ่งผยองต่อหน้าข้าได้ ”

หลู่เซียวก็ยิ้มอย่างดูถูก: “ผู้เฒ่าหง ถึงตาท่านแล้ว แสดงให้เขาเห็นทีว่าความสิ้นหวังเป็นเช่นไร!”