ตอนที่ 641+642 ขอปฏิเสธ

ตอนที่ 641 ขอปฏิเสธ

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทหารนายนั้นก็ไม่พูดอะไรอีก เขาคิดว่าการกระทำของเขาในการไปตามตัวเจียงเหยามาเป็นเรื่องโง่เขลา โชคดีที่เธอฉลาดมาก

เธอเลือกที่จะไม่รอลู่ชิงสีและกลับไปยังเต็นท์บรรเทาทุกข์ของฉางกังกรุ๊ปทันที หลังจากบอกลาทหารนายนั้น

เจียงเหยาเห็นหวงเฉิงจิ้งอยู่ที่นั่นด้วย ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ว่าลู่ชิงสีออกไปจากเต็นท์ล่ะสิท่า

“เจียงเหยา” เขายิ้มให้เธอ “ผมต้องขอโทษสำหรับปัญหาที่เกิดจากจูเฉียวหลานด้วยนะครับ”

“คุณรู้?” เจียงเหยามองไปที่ลู่อี้ชิง เธอไม่ได้มองไปทางนี้ด้วยซ้ำ หวงเฉิงจิ้งไม่รู้สึกอึดอัดที่ยืนอยู่ตรงนั้นคนเดียวบ้างหรือไร?

“เธอมาบอกผมครับว่าคุณแต่งงานแล้ว” หวงเฉิงจิ้งขมวดคิ้วเมื่อกล่าวถึงจูเฉียวหลาน แต่เขาก็ยิ้มออกมาได้อย่างรวดเร็ว “ผมได้ยินมาว่าเธอกำลังจะไปจากเมืองหนานเจียงเร็ว ๆ นี้ ก่อนหน้านี้ งานแสดงสินค้าของตระกูลจู ไม่มีหินดี ๆ แม้แต่ชิ้นเดียว คนในวงการต่างพูดถึงโชคชะตาที่ย่ำแย่ของตนเองในการเลือกหิน หินที่พวกเขาซื้อไป มีมูลค่าน้อยมาก”

เจียงเหยารู้สึกตื่นเต้นที่ได้ยินเช่นนี้ “ไม่มีแม้แต่ชิ้นเดียวเหรอคะ?” เธอและหวงเฉิงจิ้งได้ของดีมาจากเธอเสียหมด

“เธอมาที่เมืองรง เพื่อต้องการพบผม และต้องการให้ผมผ่าหินที่ได้จากงานนั้น” หวงเฉิงจิ้งกล่าว “เธอคงไม่พอใจและคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่ที่หินจำนวนมากจะมีแต่หินคุณภาพแย่ ๆ”

เขาหยุดชั่วครู่และกล่าวต่อ “เจ้าตระกูลคนปัจจุบันใช่คนโง่เสียที่ไหน เขาคงเดาได้ว่าเธอไปทำให้คนในเมืองหนานเจียงขุ่นเคืองเข้าให้แล้ว และถูกจัดการ แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้เรื่องนี้มากนัก แต่เจ้าตระกูลก็ตั้งใจเปลี่ยนให้คนอื่นมาดูแลที่เมืองหนานเจียงแทนจูเฉียวหลาน”

เจียงเหยาเข้าใจในทันทีว่าเหตุผลที่จูเฉียวหลานเดินทางมายังเมืองรง เพื่อหินที่อยู่ในความครอบครองของหวงเฉิงจิ้ง

เจ้าตระกูลจูต้องการเปลี่ยนคนอื่นมาดูแลการตลาดที่เมืองหนานเจียงแทนเธอ เพียงเพราะเชื่อว่าเธอได้สร้างเรื่องเข้าให้แล้ว สุดท้ายเธอไม่ต้องการจากไป เธอไม่เต็มใจที่จะต้องแยกจากธุรกิจที่เธอสร้างในเมืองหนานเจียงและห่างจากหวงเฉิงจิ้ง นั่นคงเป็นเหตุผลที่เธอมาที่นี่เพื่อความขอความช่วยเหลือจากหวงเฉิงจิ้ง

ไม่สำคัญว่าหินที่หวงเฉิงจิ้งซื้อมาจะมีคุณภาพต่ำหรือไม่ ทุกคนเห็นเขาได้รับหินมากมายในวันนั้นที่งานแสดงสินค้า ตราบใดที่เขาออกแถลงการณ์ว่าการซื้อของเขาล้วนแต่เป็นหินคุณภาพดี นั่นก็คือชัยชนะของจูเฉียวหลาน และช่วยกู้ชื่อเสียงของตระกูลจูในเมืองหนานเจียงได้ แต่หากเป็นเช่นนั้น จุดสนใจจะหันไปที่หวงเฉิงจิ้ง โดยกล่าวถึงความโชคดีของเขา

“แล้วคุณตกลงไหมล่ะคะ” เจียงเหยาเลิกคิ้วของเธอ

หวงเฉิงจิ้งส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ผมปฏิเสธไป ผมจำที่รับปากกับคุณได้น่า ผมเลยบอกเธอไปว่าหินทั้งหมดเป็นคนที่มีคุณภาพไม่ดีและ ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้”

__

ตอนที่ 642 ทำไมถึงมีความสุขล่ะ?

หวงเฉิงจิ้งรู้ดีว่า ตอนที่เธอให้ความช่วยเหลือเขาในการเลือกหิน ก็เพราะเธอกำลังรอบทลงโทษของจูเฉียวหลาน นอกจากนี้การจากไปของจูเฉียวหลานถือเป็นเรื่องดีสำหรับเขามาก เพราะเขาเองก็เบื่อเต็มทนแล้วที่จะต้องจัดการกับผู้หญิงอย่างเธอ

เจียงเหยายกนิ้วให้หวงเฉิงจิ้ง หลังจากได้ยินคำตอบของเขา

จูเฉียวหลานอาจไม่ได้คาดหวังว่าหวงเฉิงจิ้งจะปฏิเสธที่จะช่วยเหลือ เจียงเหยาคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะเสียใจที่หล่อนมาทำให้เธอต้องขุ่นเคือง

ท้ายที่สุด เจียงเหยาและหวงเฉิงจิ้งเป็นคนเดียวในงานแสดงสินค้าที่เลือกไม่เปิดหินทันทีที่พวกเขาซื้อ หากปราศจากความช่วยเหลือจากหวงเฉิงจิ้ง ความหวังเดียวของจูเฉียวหลานก็อยู่ที่เจียงเหยา

แต่เธอกลับพยายามทำให้เจียงเหยาโกรธก่อนที่จะมาพบกับหวงเฉิงจิ้ง เพราะอย่างนี้ เธอคงไม่มาหาเจียงเหยาเพื่อขอความช่วยเหลือในตอนนี้

“อ้อ เกือบลืมไปเลยค่ะ” เจียงเหยาตบหน้าผากของเธอและมองไปทางลู่อี้ชิง ด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า “สามีของฉันขอให้คุณปล่อยให้พี่สาวเขาอยู่ตามลำพัง”

หวงเฉิงจิ้งไม่แปลกใจเลย เขารู้แล้วจากการแสดงออกของลู่ชิงสี เป็นข้อความที่ชัดเจนที่บอกให้เขาอยู่ห่าง ๆ พี่สาวของเขา

“อี้ชิงเป็นคนรักอิสระ และมีความคิดเป็นของตัวเอง” หวงเฉิงจิ้งไม่คิดว่าลู่อี้ชิงจะเป็นคนที่ยึดมั่นในความคิดของผู้อื่น การที่เธอมายังเมืองหนานเจียงเพียงลำพังหมายความว่าเธอเป็นคนรักอิสระ

ตราบใดที่เขาสามารถสร้างความประทับใจให้กับลู่อี้ชิงได้ ก็ไม่มีอะไรที่ลู่ชิงสีจะทำได้เช่นกัน

“มองโลกในแง่ดีจังนะคะ” เจียงเหยาหัวเราะเยาะ “ขอให้โชคดีค่ะ” เจียงเหยาคิดว่า หวงเฉิงจิ้งมีความหวังน้อยเกินไป แม้ว่าลู่อี้ชิงจะเป็นคนรักอิสระ แต่เธอก็ให้ความสำคัญกับครอบครัวของเธอมาก หากลู่ชิงสียืนกรานต่อต้านความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ประกอบกับความคิดในปัจจุบันของลู่อี้ชิงที่คิดว่าการอยู่คนเดียวก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร มันจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับหวงเฉิงจิ้งที่จะได้สิ่งที่เขาต้องการ

อย่างไรก็ตาม เจียงเหยาไม่ต้องการมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ เธอจะไม่ช่วยทั้งสองฝ่ายในการแสวงหาความรัก

ลู่ชิงสีกลับมาหลังจากอาหารกลางวันด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

เจียงเหยาคิดว่าลู่ชิงสีคงจะกำลังมีความสุขไม่น้อยเลย เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เขาเพิ่งจะทะเลาะกับหัวหน้ามาไม่ใช่เหรอ

“ทำไมถึงดูมีความสุขมากขนาดนี้ล่ะ?” ลู่อี้ชิงคิดว่ามันน่าขบขันเพราะไม่ใช่ทุกวันที่เธอจะได้เห็นท่าทางแบบนี้ของลู่ชิงสี

“ทีมกู้ภัยจะออกจากเมืองรงในวันพรุ่งนี้” ลู่ชิงสีหยิบขวดน้ำขึ้นมาและดื่มไปครึ่งหนึ่งก่อนจะพูดว่า “ฉันขอลาหยุดได้ห้าวัน”

ลู่อี้ชิงพยักหน้าและมองไปที่เจียงเหยา นั่นคงเป็นเหตุผลสินะ

“ไหนคุณบอกว่าต้องเข้าร่วมกระบวนการคัดเลือกอีกไม่ใช่เหรอคะ” เจียงเหยาถาม

“การคัดเลือกที่เมืองหยิงสิ้นสุดก่อนกำหนดน่ะ คนที่ผ่านและได้คะแนนสามอันดับแรก จะเข้าสู่การคัดเลือกรอบที่สาม ที่เหลือยังไม่ตกรอบแต่จะเข้าสู่การคัดเลือกรอบที่สอง สำหรับคนที่ตกรอบ พวกเขาจะกลับไปที่กองทัพของตนเอง”

ลู่ชิงสียิ้ม เขาพอใจกับตัวเอง “ผมกำลังจะเข้าสู่การคัดเลือกรอบที่สามในฐานะผู้เข้าร่วมอันดับหนึ่ง”

การบอกว่ากระบวนการคัดเลือกที่เมืองหยิงนั้นทรหดไม่ใช่การพูดเกินจริงเลย ไม่มีใครได้หลับสบายทั้งกลางวันและกลางคืนบนภูเขา