บทที่ 51 ดูเหมือนว่าฉันจะพบจุดสว่างแล้ว!
หลังจากได้ยิน อาจารย์ในห้องประชุมก็มองไปที่หน้าจอของลู่เจ๋ออีกครั้ง
"หืม?"
“ความเร็วนี้?!”
"เป็นไปไม่ได้!"
บนหน้าจอ ร่างกายของลู่เจ๋อกลายเป็นภาพเบลอ ทุกครั้งที่เขาแตะพื้น เขาจะปรากฏตัวห่างออกไป 2-3 ร้อยเมตร
ความเร็วขนาดนี้…เป็นนักรบป้องกันตัวระดับ 9 จริง ๆ เหรอ?
สมองของพวกเขาสั่น!
แม้แต่ผู้เฒ่าหลิน หลี่กวง และแฮร์รี่ก็เบิกตากว้าง
เป็นเรื่องยากมากที่นักรบป้องกันตัวระดับ 9 จะวิ่งด้วยความเร็วขนาดนี้
หลี่กวงและแฮร์รี่สบตากัน เขาเห็นบางอย่างจากดวงตาของอีกฝ่าย
สถาบันที่พวกเขาทำงานเป็น 2 มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ทั้ง 2 จะไม่ยอมแพ้นักเรียนคนนี้!
ประกายไฟวาบขึ้นในดวงตาของพวกเขา
ลู่เจ๋อหยุดแล้ว
เขามองขึ้นไปที่เสาหินที่อยู่ข้างหน้าซึ่งสูงนับร้อยเมตร
สูงขึ้นไปประมาณ 100 เมตร จะเห็นเถาวัลย์สีเหลืองคล้ายคริสตัลพันรอบเสา
มันส่งกลิ่นหอมจาง ๆ ที่น่าพึงพอใจอย่างยิ่ง
เถาวัลย์คริสตัลเหลือง!
ในที่สุดเขาก็พบมัน!
ลู่เจ๋อกระโดดขึ้นจากพื้น และร่างกายของเขาก็ลอยขึ้นไปราวกับไร้น้ำหนัก
“นักเรียนคนนี้…เขาวิ่งเร็วขนาดนั้นเพื่อเถาวัลย์คริสตัลเหลืองเหรอ?”
ทุกคนในห้องประชุมมีสีหน้าแปลก ๆ
เถาวัลย์คริสตัลเหลืองเป็นสมุนไพรวิญญาณระดับ 2 แต่สรรพคุณทางยามันไม่ดีนัก จุดสว่างเดียวของมันคือ…มันอร่อยมาก
เนื่องจากกลิ่นหอมของมัน จึงมีสัตว์วิญญาณระดับต่ำจำนวนมากวนเวียนอยู่รอบ ๆ
การเก็บสมุนไพรวิญญาณเช่นนี้ไม่คุ้มเลย
เฉพาะนักชิมเท่านั้นที่จะรวบรวมสมุนไพรดังกล่าว
เดี๋ยว!
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะพบความจริงแล้ว!
นักเรียนคนนี้หาแต่สมุนไพรวิญญาณเพื่อกินใช่ไหม!
มาลองคิดดูดี ๆ สมุนไพรวิญญาณทั้งหมดที่เขารวบรวมมีรสชาติที่ค่อนข้างดีใช่ไหม?
พุทโธ่!
นักเรียนคนนี้ต้องมีรูในสมอง!
เหล่าอาจารย์ที่ไม่สนใจลู่เจ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย พวกเขาสงสัยว่ามีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเถาวัลย์คริสตัลเหลือง?
อัฉริยะเช่นเขา ไม่ควรสนใจสิ่งของประเภทนี้
ยิ่งไปกว่านั้น สัตว์วิญญาณที่อยู่ใกล้เคียงก็อันตราย
ดวงตาของทุกคนสั่นไหวขณะดูลูเจ๋อที่มีความสุขบนหน้าจอ
เมื่อเห็นรอยยิ้มมั่นใจของเขา เกรงว่าเขาคงเตรียมใจไว้แล้ว
ด้วยความเร็วของเขา เขาควรจะสามารถวิ่งหนีได้อย่างง่ายดาย
ลู่เจ๋อมาถึงเถาวัลย์แล้ว เขาแทบน้ำตาคลอเมื่อมองดูมัน
เพื่อค้นหามัน เขาได้เปิดประสาทสัมผัสทั้ง 5 และใช้ศาสตร์เทพแห่งลมอย่างเต็มที่
ทันใดนั้น เมื่อลู่เจ๋อกำลังจะคว้ามัน ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งมาจากข้างหลังเขา
ดวงตาของลู่เจ๋อหรี่ลง เขาจับเสาและขยับหลบไปทางซ้าย
กรีดดดด
พลังวิญญาณคล้ายกรงเล็บสีเหลืองจาง ๆ กวาดจุดที่ลู่เจ๋อเคยอยู่
ตูม!
การโจมตีกระทบกับเสาหินและทำฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว ดวงตาของลู่เจ๋อมีแสงสีเขียวส่องประกาย เขาโบกมือและจากนั้นฝุ่นก็หายไป
ลู่เจ๋อยิ้มบาง ๆ
จะซุ่มโจมตีเขาเหรอ?
ไร้เดียงสา!
เขามองสัตว์ร้ายที่ปีนขึ้นมาบนเสาอย่างรวดเร็ว
มันดูเหมือนกอริลลาเล็กน้อย มีกล้ามขนาดใหญ่ กรงเล็บที่แหลมคม สูงประมาณ 4 เมตร และปกคลุมด้วยขนสีเหลืองหนาทึบ
มันจ้องไปที่ลู่เจ๋อและเปิดปากคำราม
ลู่เจ๋อ ‘อืม ไม่ใช่อาหาร’
…
พวกอาจารย์เห็นสัตว์ร้ายตัวนั้น
“สัตว์วิญญาณระดับ 8 กอริลลาดิน…เด็กคนนี้โชคร้ายเกินไป!”
“เขาอาจจะต้องออกจากการสอบก่อนเวลา”
“แต่หากเป็นแบบนั้น คะแนนของเขาจะไม่พอสำหรับการรับโควตาใช่ไหม? เขาคงต้องสอบเข้าเท่านั้น”
“นั่นก็จริง”
ทุกคนพยักหน้า
แม้ว่าพวกเขาจะพูดแบบนั้น แต่พวกเขาก็แอบพยายามหาโควตาพิเศษเพื่อเด็กคนนี้
แม้แต่สายตาของหลี่กวงและแฮร์รี่ก็ยังสั่นไหว
อย่างไรก็ตาม สถาบันของพวกเขาเป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุด 2 อันดับแรกของเผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงกฎได้ง่าย ๆ
ความสามารถด้านความเร็วของลู่เจ๋อนั้นดี แต่เขาไม่ได้แสดงให้เห็นเพียงพอเพื่อให้มหาวิทยาลัยของพวกเขาเปลี่ยนกฎเกณฑ์สำหรับเขา ดังนั้นพวกเขาจึงลังเลใจ
…
ในสำนักงานครูใหญ่ในโรงเรียนมัธยมฉางหยาง ครูและครูใหญ่ดูผิดหวัง
ครูใหญ่ส่ายหัวแล้วถอนหายใจ “เฮ้อ มันไม่ใช่ความผิดของลู่เจ๋อ เขาโชคร้ายเกินไป”
พวกเขาตื่นเต้นมากเพราะลู่เจ๋อติดหนึ่งในสิบอันดับแรกได้อย่างง่ายดาย
ที่อื่น อลิซมองหน้าจออย่างเป็นกังวล “หลี่ รุ่นพี่จะโอเคไหม”
ดวงตาของลู่หลี่มีความกังวลเล็กน้อยและยิ้ม “อย่าห่วงไปเลย ลู่เจ๋อไม่ได้กังวลเลย เขาน่าจะมั่นใจ”
แต่บนหน้าจอ สีหน้าของลู่เจ๋อจู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
เขาพบปัญหาร้ายแรง!
เขาหลบการโจมตี แต่เขาลืมปกป้องเถาวัลย์คริสตัลเหลือง…
ลู่เจ๋อหันกลับมาและเห็นเถาวัลย์คริสตัลเหลืองที่ยาวกว่าสิบเมตร ตอนนี้เหลือไม่ถึงห้าเมตร
ลู่เจ๋อตัวสั่น เขาเปิดปากพูดอย่างชอกช้ำว่า “เถาวัลย์คริสตัลเหลืองของฉัน…”
เขาหันกลับมาและคำรามใส่กอริลลาดิน “ไปให้พ้น!”
สายตาเขาเย็นชาเมื่อเขาเตะ สีที่เหมือนคริสตัลวาบขึ้นและพลังมหาศาลก็ได้โจมตีกอริลลาที่อยู่ต่ำกว่าเขา 5 เมตร
ตูม!
แรงที่น่าสะพรึงกลัวผลักกอริลลาปลิวออกจากเสาทันที มันร่วงลงไปอย่างรวดเร็ว
ลู่เจ๋อไม่สนว่ากอริลลาตายหรือไม่ เขามาถึงเถาวัลย์คริสตัลเหลืองและขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวดเมื่อเห็นว่ามันสั้นลง
เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นอีก เขาได้วางเถาวัลย์คริสตัลเหลืองอย่างระมัดระวังไว้ในแหวนเก็บของ
ผู้ชม "…"
พวกเขาตะลึงเมื่อเห็นว่าลู่เจ๋อระมัดระวังเพียงใด
เมื่อมองเห็นใบหน้าที่สิ้นหวังของเขาก่อนหน้านี้ พวกเขาคิดว่าลู่เจ๋อรู้ว่าเขากำลังจะถูกตัดสิทธิ์!
แต่ไม่ใช่ เขาสิ้นหวังเพราะเถาวัลย์คริสตัลเหลืองขาด?!
แล้วเตะนั่นมันอะไรน่ะ!
กอริลลาดินสัตว์วิญญาณระดับ 8...
ร่วงลงไปด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว?!
-------------------------
