บทที่ 13 : ลู่ม่าน เป็นบ้าไปแล้วหรอ!

บทที่ 13 : ลู่ม่าน เป็นบ้าไปแล้วหรอ!

ใบหน้าที่แดงก่ำจากการโดนกระเป๋าของลู่ม่านปาใส่ ยังไม่เท่าใบหน้าของลู่ฉีหยวน เขาหันกลับมามองด้วยความโกรธและเห็นลู่ม่านเขา

ลู่ฉีหยวนตกใจ ทำไมลู่ม่านถึงอยู่ที่นี่?

เขาลืมไปเสียสนิทว่าลู่ม่านถูกปล่อยตัวออกจากคุกวันนี้ และเข้าใจว่าลู่ม่านกำลังเดินมาหาเขา เขายืนขึ้นทันที

แต่ผิดคาด ไม่มีใครคาดคิดว่าลู่ม่านนั้นจะเดินมุ่งไปทางลู่ฉี และยกมือขึ้นตบหน้าลู่ฉีอย่างแรง

การกระทำของลู่ม่านนั้นกะทันหันเสียจนไม่มีใครตั้งตัวทัน แม้แต่เหอเจิ้งไป๋ที่ยืนอยู่ข้างลู่ฉีก็ยังไม่ทันตั้งตัว

ทุกคนต่างคิดว่าเป้าหมายของลู่ม่านคือลู่ฉีหยวน แต่ความจริงกลับเป็นลู่ฉีแทน

ลู่ฉีถูกตบอย่างรุนแรงเสียจนแทบล้มลงกับพื้น เหอเจิ้งไป๋มองไปยังใบหน้าของคู่มั่นและรีบประคองลู่ฉีทันที

“ลู่ม่าน คุณเป็นบ้าไปแล้วหรอ!”

แต่ลู่ม่านกลับไม่แม้จะสนใจมองเขาด้วยซ้ำ เธอกระชากผมยาวสลวยที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีของลู่ฉี ดึงเข้าหาตัว

หากจะถามถึงสิ่งที่ลู่ม่านได้เรียนรู้มาตลอดเวลาที่อยู่ในคุกนั้น ก็คือการต่อสู้

ในคุก เมื่อผู้หญิงสู้กัน แม้มันอาจจะดูไม่ดีนัก แต่ทุกการลงมือจะเป็นจุดที่ทำให้เจ็บปวดได้มากที่สุดเสมอ

เพราะว่าในคุกนั้นเต็มไปด้วยผู้หญิง พวกเธอจึงรู้ลึกเป็นพิเศษเกี่ยวกับการจัดการผู้หญิงด้วยกันเองรวมถึงวิธีการที่จะทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดแทบทนไม่ไหว

เสียงกรีดร้องปนร้องไห้ของลู่ฉีดังขึ้น ทำให้เหอเจิ้งไป๋และลู่ฉีหยวนสาปแช่งลู่ม่าน

ทันใดนั้น ผมของลู่ม่านก็ถูกกระชากโดยใครบางคนจากด้านหลัง ทำให้เธอเจ็บหนังศีรษะเป็นอย่างมาก เหมือนกับทั้งผมและหนังศีรษะถูกกระชากออก

“ปล่อยน้องสาวของแกซะ!” ลู่ฉีหยวนสั่งลู่ม่านขณะที่กำลังกระชากผมของเธอ

ลู่ม่านพบว่า คนที่กระชากผมของเธออยู่นั้นก็คือลู่ฉีหยวน เขากระชากอย่างรุนแรงคล้ายต้องการให้หนังศีรษะของเธอหลุดออกมาด้วย

ลู่ม่านหัวเราะอย่างควบคุมไม่ได้ ยิ่งหัวเราะ น้ำเสียงก็ยิ่งบ้าคลั่งยิ่งขึ้น

นี่คือพ่อของเธอ!

เธอยังเป็นลูกสาวในสายเลือดของเขาด้วย เขาไม่แม้จะสนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะอยู่หรือตาย

ถ้าการฆาตกรรมไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมายหละก็ เขาคงฆ่าเธอเพื่อลู่ฉีได้โดยไม่กระพริบตาด้วยซ้ำ

ก่อนหน้านี้ เธอมักรู้สึกคับข้องใจกับเหตุการณ์ที่ไม่เป็นธรรมหลายๆอย่าง เพราะถึงแม้เธอจะเป็นลูกสาวแท้ๆของพ่อ แต่เขาก็ยังคงทำผิดกับเธออย่างต่อเนื่อง ราวกับว่าเธอคือคนนอกตระกูลลู่

ครั้งหนึ่งเธอเคยคิดว่ามันเป็นเพราะเซี่ยชิงหยาง

ลู่ฉีหยวนรักที่อย่างที่เซี่ยชิงหยางเป็น และเพราะเซี่ยชิงหยางทำให้พ่อของเธอให้ความสำคัญลู่ฉีมากกว่าลู่ม่าน

แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่า ลู่ฉีและเธอ เป็นลู่สาวแท้ๆของลู่ฉีหยวน และเขาก็รักลูกแค่คนเดียว

ณ ตอนนี้ หนังศีรษะของเธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก ราวกับมันจะแตกเป็นเสี่ยงๆได้ทุกวินาที

ผู้ชายคนนี้คือพ่อของเธอ หัวใจของเธอเย็นเฉียบไปหมด และเธอก็ไม่ขัดขืนอีกต่อไป ปล่อยให้ลู่ฉีหยวนกระชาเธอออกไป ไม่สนใจว่าจะได้รับบาดเจ็บมากแค่ไหน

ฮ่าฮ่า!

ลู่ฉีหยวนทำให้เธอเจ็บ เธอก็จะทำลู่ฉีมากกว่านั้น!

“ลู่ฉี ถ้าแกมีอะไรไม่พอใจฉัน ก็มาลงที่ฉันนี่ ทำไมต้องไปหาแม่ของฉัน! ทำไมถึงทำให้แม่ของฉันโกรธจนตาย! ฉันไม่สนว่าแกจะขโมยแฟนของฉัน ไอสารเลวพันธุ์นี้ ถ้าแกชอบเขา ฉันยกให้แกได้ เพราะถ้าไม่ใช่เพราะแกฉันก็คงไม่เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขาเลย!”

เหอเจิ้งไป๋ที่ยืนอยู่ข้างๆอยากจะเข้าไปช่วยลู่ฉี พลันใบหน้าบิดเบี้ยวเมื่อได้ยินคำพูดของลู่ม่าน

“แกทำให้ฉันต้องติดคุก แม้ว่าจะเป็นแกเองที่ทำร้ายผู้กำกับ แต่แกทำให้ฉันต้องเป็นแพะรับบาป ทำลายชีวิตฉัน แล้วทำไมยังต้องทำร้ายแม่ฉันอีก! แม่ฉันไปทำอะไรให้แก ฉันเป็นหนี้อะไรแกงั้นเหรอ บังคับเราครั้งแล้วครั้งเล่า แกมีสิทธิ์อะไร! แกรู้ดีแก่ใจว่าแม่ฉันป่วยอยู่ แล้วทำไมยังต้องไปยั่วยุอะไรแม่อีก! นังเดรัจฉาน! เธอเป็นป้าของแก ป้าแท้ๆของแก!”