บทที่ 910 ลึกลงไปหนึ่งพันไมล์

บทที่ 910 ลึกลงไปหนึ่งพันไมล์

บทที่ 910 ลึกลงไปหนึ่งพันไมล์ พวกยักษ์กล้ามโตทั้งสอง เดินเร็วราวกับว่าพวกเขากำลังบิน ต้นไม้เล็ก ๆ สั่นไปตามทางส่งใบทุกหนทุกแห่ง กลุ่มของ ฉื่อหยานนั่งอยู่บนไหล่ของยักษ์ เมื่อมองดูต้นไม้ที่ร่วงหล่นราวกับหญ้าอยู่ใต้ฝ่าเท้าพวกเขาก็รู้สึกมหัศจรรย์ ชายชราคนนี้มีนามว่าลี่เสี่ยว เขาอยู่เพียงระดับหายนะ ภายใต...