ตอนที่ 625+626 สมควรแล้ว

ตอนที่ 625 สมควรแล้ว

ด้วยอิทธิพลของตระกูลเฉิน จึงไม่แปลกที่จะนำทั้งลูกชายและลูกสาวของเขาเข้าสู่กระบวนการคัดเลือก

ไม่ว่าผลลัพธ์ของเฉินเฟยไป่ในการคัดเลือกจะเป็นอย่างไร การกระทำที่กล้าหาญของเขาในช่วงน้ำท่วมจะทำให้อาชีพการงานของเติบโตขึ้นอย่างมาก

นายพลเฉินเข้าใจสิ่งนี้ นั่นคือเหตุผลที่เขายิ้มเมื่อเจียงเหยากล่าวถึงเฉินเฟยไป่ว่าเป็นวีรบุรุษ

สำหรับเจียงเหยา เธอรู้ถึงความแตกต่างระหว่างวีรบุรุษที่ตายแล้วหรือวีรบุรุษที่ยังมีชีวิตอยู่ อดีตแม้จะกล้าหาญและมีเกียรติ แต่ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับตระกูลเฉิน อย่างไรก็ตาม อย่างหลัง หมายความว่าอาชีพของเฉินเฟยไป่นั่นสมบูรณ์แล้ว

แม้ว่านายพลเฉินและนายพลเหลียงจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่พวกเขามีอารมณ์และนิสัยที่ต่างกัน นายพลเหลียงเป็นคนใจดีและเป็นมิตรอย่างแท้จริง ทั้งคุณย่าเหลียงและท่านในฐานะผู้อาวุโส บรรยากาศในครอบครัวเหลียงมีความสามัคคีกลมเกลียวในกลุ่มญาติพี่น้อง

ในขณะที่ความเมตตาของนายพลเฉินขึ้นอยู่กับบุคคลที่เขาโต้ตอบด้วย เขาเป็นนักยุทธศาสตร์ที่รู้วิธีจัดการกับความสัมพันธ์เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการมากกว่า เขายังเป็นคนที่ภาคภูมิใจในตัวเอง ด้วยนิสัยเช่นนี้ เฉินเฟยไป่คล้ายกับปู่ของเขามากทีเดียว

ภายใต้สถานการณ์ปกติ นายพลเฉินไม่ชอบมีปฏิสัมพันธ์กับคนธรรมดาและมักจะปล่อยให้พวกเขาอยู่ตามลำพัง เขามีความสามารถในการแข่งขันที่รุนแรง เช่นเดียวกับเฉินเฟยไป่ เหตุผลสำคัญประการหนึ่งที่ปู่ชอบเขา คือพวกเขามีนิสัยคล้ายกันอย่างมาก

ความแตกต่างระหว่างปู่และหลานชายคือความไม่มีประสบการณ์ของเฉินเฟยไป่ เขาไม่สุภาพและเป็นคนตรงไปตรงมากจนเกินไป จนบางครั้งเผยให้เห็นสิ่งต่าง ๆ ที่นายพลเฉินมักจะเก็บไว้กับตัว

ดังที่กล่าวไว้ เจียงเหยาสามารถสัมผัสได้ถึงความเป็นมิตรของนายพลเฉินที่มีต่อเธอ

บางทีเธออาจเพราะเธอเป็นภรรยาของลู่ชิงสี หรือบางทีอาจเป็นเพราะนายพลเหลียงและครอบครัวของท่านปฏิบัติต่อเธออย่างดี ราวกับเธอเป็นญาติของพวกเขา นั่นคือเหตุผลที่นายพลเฉินเห็นเธอเป็นครอบครัวด้วยเช่นกัน

เจียงเหยาและนายพลเฉินกำลังพูดคุยกันอยู่ เขาต้องการจะฟังเรื่องราวสัพเพเหระจากเธอ มันเป็นปฏิสัมพันธ์ที่จริงใจ หลอกให้คนนอกคิดว่าพวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกัน เฉกเช่นปู่กำลังคุยกับหลานสาว

ในขณะที่หลานสาวที่แท้จริงของนายพลเฉิน เฉินเฟยถัง ยืนเคียงข้างด้วยความรู้สึกผสมปนเป

เธอต้องการพูดอะไรสักอย่างเพื่อขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา ไม่อย่างนั้นนายพลเฉินอาจจะลืมไปแล้วถึงการมีตัวตนของหลานทั้งสองของเขา คนหนึ่งอยู่ในเต็นท์ คนหนึ่งยืนอยู่ข้างนอก

“เจียงเหยา เธอช่วยเฉินเฟยไป่ที่ไหน? ทำได้ยังไง?” เฉินเฟยถังถามขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

นายพลเฉินก็อยากรู้เช่นกัน เขาคิดว่าเรื่องบังเอิญนั้นยากที่จะเชื่อ

เฮลิคอปเตอร์กู้ภัยใช้เวลาทั้งคืนในการค้นหาแต่ไม่เป็นผล แล้วเจียงเหยากลับมาพร้อมกับข่าวดี

“ระหว่างรอยต่อของเมืองรงและเมืองแม่น้ำหยกค่ะ ฉันเห็นเขาอยู่ในแม่น้ำตะวันตก” เจียงเหยายิ้ม

ถ้าเธอเลือกที่จะไม่อธิบาย เฉินเฟยไป่ก็จะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเขาอยู่ดี เธอไม่จำเป็นต้องปกปิดข้อเท็จจริงนี้ “ฉันนำอุปกรณ์ต่าง ๆ สำหรับการช่วยเหลือมาด้วย อย่างพวก ห่วงยางเป่าลมและเชือกที่เหนียว ออกจะเสี่ยงไปหน่อย แต่โชคดีที่เขากลับมาอย่างปลอดภัย พูดกันตามตรง ตอนแรกฉันเองก็รู้สึกประหลาดใจที่รู้ว่านั่นคือเฉินเฟยไป่ค่ะ แต่อย่างไร เขาเป็นหลานชายของท่านและคู่ควรที่มีชีวิตอยู่ค่ะ”

__

ตอนที่ 626 คำถาม

มันไม่ใช่การเยินยอ แต่เป็นการแสดงความตกใจที่ต่างออกไปเมื่อได้เห็นจิตวิญญาณการต่อสู้ของเฉินเฟยไป่

มันเป็นความจริง แม้จะพูดได้ไม่ชัดเจนนัก

นายพลเฉินหัวเราะ “ฉันเลี้ยงเด็กคนนั้นมาด้วยตัวเอง ไม่แปลกหรอกที่เขาจะคล้ายกับฉัน!”

เฉินเฟยถังไม่คิดว่าคำถามของเธอจะทำให้เจียงเหยามีโอกาสสร้างเสน่ห์ให้กับนายพลเฉิน เธอไม่ชอบเจียงเหยามากขึ้นในทันที อย่างไรก็ตาม สำหรับเฉินเฟยถัง หญิงสาวคนนั้นไม่ได้มีความสามารถอะไรจริง ๆ หรอกนอกจากคำพูดป้อยอ

อาจเป็นเพราะความสามารถในการพูดจาไพเราะของเธอที่ทำให้เธอได้รับบทบาทเป็นครูฝึกในกองทัพเมืองจิน!”

“ทำไมเธอถึงมีสิ่งเหล่านั้นได้เล่า? เธอไม่ได้เรียนที่เมืองหนานเจียงหรอกหรือ เธอรู้ได้ยังไงว่าเฉินเฟยไป่อยู่ที่ไหน” เฉินเฟยถังอดไม่ได้ที่จะตั้งคำถามเจียงเหยาเพิ่มอีก

เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังมองหาปัญหา แม้แต่นายพลเฉินก็มองเธอด้วยการขมวดคิ้ว

“คุณเฉิน คุณนี่มีคำถามเสียเยอะเลยนะคะ? ยังกับสอบปากคำแหนะ” เจียงเหยายิ้ม เธอไม่ชอบเฉินเฟยถัง โดยเฉพาะเมื่อเธอรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้า ชื่นชอบลู่ชิงสี ความเกลียดชังรุนแรงขึ้นหลังจากเหตุการณ์ที่เฉินเฟยถังเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตในรั้ววิทยาลัยของลู่ชิงสีให้เธอฟัง ตอนนี้เธอไม่อยากแม้แต่จะมองหน้าอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ

ดังนั้น น้ำเสียงที่หยาบคายของเฉิยเฟยถังจึงได้รับการตอบแทนจากเจียงเหยาให้สาสมเสียบ้าง

ในฐานะลูกสาวของตระกูลเฉิน เฉินเฟยถังได้กระทำการบางอย่างในกลุ่มสังคมชั้นสูงได้ แต่เธอในฐานะภรรยาของลู่ชิงสี เธอจะไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกรังแกอย่างแน่นอน

แล้วถ้าปู่ของเฉินเฟยถังที่อยู่ตรงนี้ เข้าข้างเธอเล่า? ท้ายที่สุดเธอมีความผิดและเจียงเหยาไม่มีอะไรต้องกลัว

นอกจากนี้ ครอบครัวเฉินยังติดหนี้เธอหลังจากที่เธอช่วยชีวิตเฉินเฟยไป่ เธอไม่ได้ต้องการค่าตอบแทนใด ๆ แต่เธอก็มีบุญคุณต่อครอบครัวเฉิน และนั่นคือความจริง เฉินเฟยถังกลับพูดเสียดูถูกเธอเช่นได้ ช่างเกินไปแล้ว!

“ฉันเอาของพวกนั้นมาด้วย หลังจากได้ยินข่าวทางวิทยุค่ะ หลังจากนั้นก็รีบออกจากเมืองหนานเจียงเพื่อออกค้นหาทหารนายนั้น ตอนนั้นไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นเฉินเฟยไป่” เจียงเหยายักไหล่ “ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือการทำอะไรให้เป็นประโยชน์บ้างโดยคาดการณ์จากความเข้าใจของตัวเองเกี่ยวกับภูมิศาสตร์ของเมืองรงและแม่น้ำสายต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ ฉันขับรถไป มองไป และโชคดีที่ฉันพบเขา หรือหากไม่พบ ฉันก็ได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้วค่ะ”

เจียงเหยายิ้ม “ตอนที่ฉันออกจากเมืองหนานเจียง เป็นเวลาเที่ยงกว่า ๆ แล้ว ฉันใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายและทั้งคืนในการค้นหา พอเช้าวันรุ่งถึงเจอเฉิยเฟยไป่นอนอยู่บนโขดหินกลางแม่น้ำที่ชายแดนเมืองรงและแม่น้ำหยก บางทีพระเจ้าอาจไม่อยากพรากชีวิตของวีรบุรุษไปเร็วนักก็ได้ค่ะ ถึงทำให้ฉันหาเขาจนพบ พูดกันตามตรง ฉันเองก็รู้สึกประหลาดใจเหมือนกันที่พบว่าเป็นเฉินเฟยไป่”