ตอนที่ 621+622 แม่คนใหม่

ตอนที่ 621 แม่คนใหม่

เฉพาะตอนนี้เท่านั้นที่ใบหน้าที่เย็นชาราวกับหินของเขาแสดงสัญญาณของการผ่อนคลาย หากมีเพียงเล็กน้อย เมื่อมองดูคิ้วที่ถักทอของเขา เจียงเหยารู้ว่าเขาจะต้องตื่นตัวอย่างมากในระหว่างกระบวนการคัดเลือกในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา แม้ว่าในขณะที่เขาหลับ เขาก็ยังรับรู้ถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว เพราะไม่ต้องการรบกวนการนอนของเขา เจียงเหยาจึงไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว

กลิ่นและลมหายใจที่คุ้นเคยของเขาช่วยกล่อมให้เธอนอนหลับฝันดีไปด้วยอีกคน

เมื่อถึงเวลาที่ตื่นขึ้นในตอนเช้า ลู่ชิงสีก็จากไปแล้ว ทว่าข้าวของ ของเขายังอยู่ที่เดิม นั่นหมายความว่าเขาจะกลับมาในตอนค่ำ

“พี่คะ ตื่นเช้าจัง” เจียงเหยาสังเกตเห็นลู่อี้ชิงเดินเข้ามาในเต็นท์พร้อมกับอ่างล้างหน้าที่บรรจุน้ำอยู่ในมือของเธอ

“ชิงสี ตื่นก่อนฉันเสียด้วยซ้ำ เขาไปร่วมแนวหน้าตั้งแต่รุ่งสาง” ลู่อี้ชิงถอนหายใจ “ฉันไม่อยากเห็นเขาอยู่ในสภาพนี้เลย”

เจียงเหยาเข้าใจคำพูดระหว่างบรรทัดของลู่อี้ชิง

“อ้อ ทหารที่เธอช่วยชีวิตไว้เมื่อวาน ฟื้นแล้วนะ” ลู่อี้ชิงกล่าว

“ไปเยี่ยมหน่อยไหม”

“เขาเป็นยังไงบ้างคะ” เจียงเหยาถาม

“ไม่รู้สิ ฉันไม่ใช่หมอนะ” ลู่อี้ชิงยักไหล่แล้วยื่นน้ำให้กับเจียงเหยา

“ล้างหน้าล้างตา แล้วกินข้าวก่อนเถอะ”

เจียงเหยารีบแปรงฟันและเช็ดหน้าให้สะอาดด้วยผ้าขนหนู หลังจากอาบน้ำแต่งตัวแล้ว เธอเริ่มทานอาหารเช้า แบบง่าย ๆ จำพวกขนมปังและนม สำหรับที่นี่นั่นคืออาหารที่หรูแล้วล่ะ เฉพาะคนของฉางกังกรุ๊ปเท่านั้นที่จะได้กิน ส่วนคนอื่น ๆ จะได้เพียงบิสกิตกับนม หรือบิสกิตกับน้ำเปล่าเท่านั้น

ขณะที่เจียงเหยาใช้เวลาไปกับการกิน ลู่อี้ชิงกำลังทำความสะอาดข้าวของของเธอเหมือนกับที่แม่ทำ

“ขอบคุณค่ะพี่! ตอนนี้พี่เหมือนแม่คนที่สองของฉันเลย!” เจียงเหยาเรียกออกมา

“ฉันยอมรับความกตัญญูนะ แต่อย่างหลังไม่เอาดีกว่า!” ลู่อี้ชิงโต้กลับ

เจียงเหยายิ้ม เหตุใดพระเจ้าจึงประทานชีวิตที่ท้าทายและอุปสรรคแก่หญิงสาวที่อ่อนหวานเช่นนี้

เธอยังคงคิดว่า หวงเฉิงจิ้งจริงใจต่อลู่อี้ชิงหรือไม่ แต่สายตาเจ้ากรรมกับเลื่อนลงไปมองผ้าขนหนูในมือของลู่อี้ชิง ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกแย่ลง

บ้าเอ๊ย! เธอลืมเปลี่ยนผ้าขนหนู!

นั่นมันผืนเดียวกับที่ลู่ชิงสีใช้เมื่อวานนี้นี่น่า!

โอ้พระเจ้า! เขาไม่ได้ใช้มันเช็ด....หรอกหรือ

ทันใดนั้น นมที่อยู่ในปากของเธอก็ได้รสชาติแปลก ๆ เล็กน้อย!

“มีอะไรผิดปกติอย่างนั้นเหรอ?” ลู่อี้ชิงสังเกตเห็นการแสดงออกที่แปลกประหลาดของเจียงเหยา

“ไม่มีอะไรค่ะ” เจียงเหยาส่ายหน้าและกลืนอาหารเช้าของเธออย่างรวดเร็ว “พี่คะ ฉันขอไปที่เต็นท์ของโรงพยาบาลเฉิงอ้ายนะคะ ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรทำ ไปที่นู่นอาจได้ช่วยคนอื่นได้บ้าง”

__

ตอนที่ 622 รู้อะไร?

“ได้ ฉันจะรอผู้จัดการซุนอยู่ที่นี่” สายตาของลู่อี้ชิงมองตามเจียงเหยาขณะที่เธอวิ่งออกจากเต็นท์ไป จากนั้นเธอก็มองไปที่จุดที่เจียงเหยาจับตามอง และเห็นผ้าขนหนูที่เธอใช้เช็ดหน้า

ลู่อี้ชิงระเบิดเสียงหัวเราะออกมา หลังจากนั้นไม่กี่วินาที และกล่าวว่า “โอ้ น้องชาย ผู้ชายเงอะงะกับหมอหญิง อย่าโทษฉันที่ไม่ทำอะไรเลย ถ้าคืนนี้ภรรยาของนายจะฆ่านายล่ะ”

เธอได้ยินมาว่าคนส่วนใหญ่ในวงการแพทย์จะกังวลกับพวกความสะอาด อีกครั้งแม้แต่ผู้หญิงธรรมดาอย่างเธอยังไม่สามารถทนต่อสิ่งที่เจียงเหยาเพิ่งประสบมาได้เลย

ลู่อี้ชิงตื่นเต้น เมื่อคิดว่าน้องชายที่หยิ่งผยองของเธอ คืนนี้จะต้องถูกดุ!

เจียงเหยากลัวว่าลู่อี้ชิงจะสังเกตเห็นการสูญเสียความสงบและวิ่งออกจากเต็นท์ด้วยความเร็วเต็มที่ เธอชะลอตัวลงเมื่อออกห่างจากเต็นท์แล้ว

ฝนหยุดตก พระอาทิตย์สาดส่องแสงลงมา ทำให้วันนี้เป็นวันที่ดี เป็นสัญญาณของสิ่งดี ๆ ที่จะมาสู่เมืองรง

เจียงเหยารู้สึกประหลาดใจที่เห็นหวงเฉิงจิ้ง เมื่อเธอมาถึงเต็นท์ของโรงพยาบาลเฉิงอ้าย

“คุณหวง!” เจียงเหยาเข้ามาหาหวงเฉิงจิ้ง ที่กำลังพูดคุยกับหมอท่านหนึ่งอยู่ “ยินดีที่ได้เจอคุณที่นี่”

“พวกเรา ไห่หรุนกรุ๊ปอยากจะมีส่วนร่วมในการช่วยบรรเทาทุกข์ที่นี่ด้วยเช่นกันครับ” หวงเฉิงจิ้งอธิบายด้วยรอยยิ้ม “ผมรู้ว่าเราไม่ได้รวดเร็วเท่ากับฉางกังกรุ๊ป แต่ผมก็มาดูแลเรื่องการส่งเสบียงด้วยตัวเองเลยครับ”

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดเสริมขึ้น “โอ้ ผมได้ยินมาว่า พี่สาวของคุณก็มาที่นี่ด้วย”

“ใช่ค่ะ เธออยู่ที่นี่” เจียงเหยาบุกเข้าไปด้วยรอยยิ้ม “สามีของฉันเองก็ด้วย!”

“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ” เขาฟังดูประหลาดใจ แต่การแสดงออกของเขาไม่แยแส เขารู้ว่าเจียงเหยากำลังพูดทวงเขา เพราะเธอรู้เจตนาของเขาที่มีต่อลู่อี้ชิง

“คุณนายลู่! คุณรู้จักกับคุณหวงแห่งไห่หรุนกรุ๊ปด้วยเหรอครับ” หมอแปลกใจที่พบว่าทั้งสองคนคุยกันราวกับเพื่อนเก่าของกันและกัน

สำหรับคนธรรมดาอย่างเขา คุณหวงแห่งไห่หรุนกรุ๊ปเป็นคนที่มาจากชนชั้นสูงของสังคม เขาคิดว่าเขาโชคดีมากที่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับหวงเฉิงจิ้งที่นี่

สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ หมอหญิงที่ช่วยทหารผู้กล้า ซึ่งเป็นภรรยาของร้อยเอกลู่ มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณหวงด้วย!

“คุณไม่รู้จักเธอ...” หวงเฉิงจิ้งรู้สึกประหลาดใจ ดูเหมือนว่าหมอจะไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเจียงเหยา

“ว่าไงนะครับ?” หมอถามอย่างไร้เดียงสา

“ฉันมาจากเมืองหนานเจียง” เจียงเหยากล่าวเสริมว่า “ไม่เห็นแปลกเลยนี่ค่ะที่เราจะรู้จักกัน”

เมื่อเห็นว่าเจียงเหยาละเว้นที่จะเปิดเผยตำแหน่งของเธอในฐานะเจ้าของโรงพยาบาลเฉิงอ้าย หวงเฉิงจิ้งเลือกที่จะไม่ทำลายความต้องการของเธอ บางทีเธออาจจะมีเหตุผลส่วนตัว มีเพียงไม่กี่คนในโรงพยาบาลเฉิงอ้าย ผู้บริหารระดับสูงบางคน บุคลากรบางส่วนเท่านั้นที่เคยเจอเจียงเหยาและรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเธอ หมอ พยาบาลจำนวนมากไม่มีใครรู้เรื่องนี้ บวกกับบุคลิกที่ดูต่ำต้อยของเจียงเหยา จึงเป็นเรื่องปกติที่เธอมาที่เมืองรงจะไม่มีใครจำเธอได้

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเบา ๆ มาจากด้านในเต็นท์

“เข้ามาสิ เจียงเหยา”