จอมมารผู้กู้โลก ตอนที่ 30 แจกจ่าย

" ท่านนักปราชญ์ อาหารเที่ยงพร้มแล้วครับ "

เสียงที่พูดออกมาเป็นเสียงของแม๊กที่เป็น 1 ในทาสทั้ง 5 คนที่อายุมากที่สุด แม๊ก นั้นได้รับหน้าที่ให้ตามเอมิเลียเพื่อไปหาล่ามอนเตอร์ในป่า แล้วยังได้เอมิเลียเป็นคนฝึกสอนการต่อสู้อีก

" อื้ม เข้าใจแล้ว " ผมมองไปทางแม๊กที่พูดออกมา แล้วก็ตอบออกไป

จากนั้นผมก็หันหน้ากลับไปทางหััวหน้าหมู่บ้าน ที่กำลังยืนอยู่แล้วพูดว่า

" ห้วหน้าหมู่บ้าน บอกให้ทุกคนพักได้เลย อาหารเที่ยงพร้อมแล้ว "

" ครับ " หัวหน้าหมู่บ้านตอบออกมา แล้วก็เดินตรงไปยังเหล่าชาวบ้านที่กำลังทำงานอยู่

" เอาละพวกเราพักได้แล้ว ถึงเวลากินอาหารเที่ยงกันแล้ว " หัวหน้าหมู่บ้านตะโกนออกไปใส่พวกชาวบ้านที่ทำงานกันอยู่

หลังจากที่หัวหน้าหมู่บ้านพูดออกไป เสียงของชาวบ้านที่กำลังทำงานกันอยู่ ต่างก็พากันร้องออกมาด้วยความดีใจ

" โอววว "

" โอววววว "

" โอวววววว!!!! "

แล้วทุกคนก็เริ่มเดินออกมา เพื่อไปยังจุกแจกจ่ายอาหาร จากนั้นผมก็หันหน้าไปหาแม๊กที่ยืนอยู่ แล้วถามออกไป

" วันนี้ได้อาหารอะไรมา "

" วันนี้ท่านเอมิเลียล่ามอนเตอร์์มาได้ 3 ตัวครับ " แม๊กตอบออกมาแล้วก็ชูนิ้วขึ้นมา 3 นิ้วด้วยใบหน้ากำลังยิ้ม

' 3 ตัวงั้นเหรอ เยอะเหมือนกันนะเนี่ย ยัยนั้นก็พึ่งพาได้ดีเหมือนกัน ' ผมยืนคิดในใจขณะที่กำลังมองแม๊กอยู่

" 3 ตัวที่เจ้าว่า มันมีมอนเตอร์อะไรบ้างพอจำชื่อพวกมันได้มั้ย "

" ครับ!!! ตัวที่ 1 หมู่ป่ายักษ์ ตัวที่ 2 นกย์กษ์และตัวที่ 3 ก็วัวคลั่งครับ " แม๊กพูดออกมาแล้วก็ค่อยๆ เอานิ้วที่กำลังชูอยู่หุบลงไปจนครบ

' 3 ตัวที่เอามา มันมีแต่พวกมอนเตอร์ระดับสูงทั้งนั้นเลยไม่ใช้เหรอ '

" งั้นเราก็ไปกันเถอะ "

" ครับ "

~~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~

" นี่เป็นไงจอมมารฉันทำหน้าที่ได้ดีมั้ย ฉันจัดการพวกมัน 3 ตัวเพื่อชาวบ้านพวกนี้เลยนะ "

เอมิเลียที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าของผมพูดออกมา แล้วเธอก็ชี้นิ้วไปที่มอนเตอร์ทั้ง 3 ตัวที่กำลังถูกย่างไฟอยู่ จร้า จร้า คุณผู้กล้าคนเก่งเธอทำได้ดีมากเลย ผมละอยากจะพูดออกไปแบบนั้นจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้พูดออกไป

" เธอจัดการได้เร็วมันก็ดีอยู่หรอก แต่ว่า... รอบหน้าขอให้เป็นแค่จำนวนที่พอดีกับคนกินได้มั้ย เธอเล่นเอามาสะเยอะแบบนี้ต่อให้คนเป็นร้อยก็กินไม่หมดหรอก "

ผมตอบเอมิเลียที่กำลังยืนทำท่าภูมิใจอยู่กลับไป จากนั้นเธอก็มองไปทางมอนเตอร์ทั้ง 3 ที่กำลังถูกย่างอยู่ ' นี่ฉันเอามามากเกินไปอย่างงั้นเหรอ พอมาลองดูดีๆแล้วมันก็จริงแหะ ' เอมิเลียคิดในใจขณะที่กำลังมองพวกมอนเตอร์ที่โดนย่างอยู่

" เอาเถอะๆ มีเยอะมันก็ดีกว่าไม่มีละนะ งั้นรีบไปแจกอาหารกันดีกว่าพวกเรามีงานต้องทำกันอีกเยอะ " ผมพูดออกไปแล้วก็เดินตรงไปด้านหน้า

หลังจากที่ผมพูดจบ ผมก็เดินตรงไปยังจุดที่กำลังทำอาหารอยู่ทันที

" อื้ม "

เอมิเลียตอยออกมา จากนั้นเธอก็เดินตามหลังผมตรงไปยังจุดแจกอาหาร

~~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~

ณ คฤหาสน์

ตอนนี้การบุกเบิกป่าก็ดำเนินการมาได้ 5 วันแล้ว และกำลังในการทำของชาวบ้านทั้ง 145 คนก็ได้อยู่ประมาณวันละ 5 - 7 ไร่่ต่่อวันตอนนี้ก็มีพื้นที่ใช้ได้อยู่ประมาณ 30 ไร่

' อืมมม ตอนนี้เรื่องการบุกเบิกพื้นที่ของป่าเองก็เป็นไปได้ด้วยดี งั้นมันก็คงถึงเวลาที่เราต้องคุยกับหัวหน้าหมู่บ้านเรื่องเงิน ทุนแล้ว '

หลังจากที่ผมตัดสินใจได้ ผมก็เดินออกมาจากห้องทำงาน เพื่อเตรียมตัวไปหาหัวหน้าหมู่บ้านที่กำลังคุมงานอยู่

แต่ว่า...

ในระหว่างที่ผมกำลังเดินอยู่บนทางเดินในคฤหาสน์อยู่ เซบาสก็เดินเข้ามาหาผมและพูดออกมา

" ท่านจอมมารครับ มีคนมาขอพบกับท่านครับ "

' คนมาขอพบงั้นเหรอ มากันแล้วสินะ ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าพวกนั้นมันจะมากันเร็วขนาดนี้ ' ผมยืนคิดหลังจากที่ได้ยินเซบาสพูดออกมา จากนั้นผมก็ตอบออกไป

" พาไปที่ห้องรับแขกเลย เดี๋ยวข้าจะตามไป ข้าจะไปเตรียมตัวก่อน "

" ครับ " เซบาสตอบออกมา แล้วก็เดินกลับไป

' พวกมันนี้รู้อะไรไวจริงๆ ไม่คิดเลยว่าจะมาเร็วกันขนาดนี้ ขนาดเราพึ่งเริ่มแผนการบุกเบิกป่าไปได้ไม่กี่วันเองนะเนี้ย ' ผมยืนคิดหลังจากที่เซบาสเดินออกไป และพวกที่มาหาผมตอนนี้มันก็เป็นใครอื่นไม่ได้ พวกมันก็คือ