จอมมารผู้กู้โลก ตอนที่ 28 จำนวน

หลังจากที่ผมถอหายใจ ผมก็พูดออกไป

" หน้าที่ ที่ให้เจ้าทำนั้นมันไม่ใช่หน้าที่ ที่ใครก็สามารถทำได้นะ เจ้าลองคิดดูสิในหมู่บ้านแห่งนี้มีใครที่จะทำหน้าที่ได้ดีกว่าเจ้าอีกมั้ย " ผมพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่เธอด้วยหน้าตาจริงจัง

' อืม!!! ที่จอมมารพูดออกมามันก็จริง ที่ว่า ไม่มีใครเหมาะที่จะเป็นคนตำแหน่งนั้นแล้ว อีกอย่างถ้าเราทำยังสามารถช่วยชาวบ้านพวกนั้นได้อีก ' เอมิเลียยืนคิดหลังจากที่ได้ยินราเดียพูดออกมา

" ฉันจะทำ " เอมิเลียพูดแล้วก็มองมาที่ผมด้วยแววตาจริงจัง

" เยี่ยม!!! งั้นก็ตกลงตามนั้น "

เมื่อผมพูดกับเอมิเลียจบเธอก็เดินไปทางเซบาสที่กำลังเตรียมของอยู่ ' ยัยนี้หรอกง่ายจัง แค่บอกว่าสามารถช่วยชาวบ้านได้ก็ยอมทำเลย ' ผมมองเอมิเลียที่กำลังเดินอยู่แล้วก็คิดในใจ แล้วผมก็เดินขึ้นห้องไปเพื่อไปสอนวิเวียร์เกี่ยวกับวิชาความรู้ต่างๆ ที่เธอต้องจัดการแทนผม

~~~~~~~~•~~•~~~~~~~

3 วันต่อมา

ตัวผมตอนนี้กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงาน กำลังอ่านเอกสารที่เซบาสเอามาให้อยู่ ส่วนด้านหน้าของผมตอนนี้ก็มีเซบาสแล้วก็วิเวียร์ยืนอยู่ เอกสารที่ผมกำลังอ่านตอนนี้ก็เป็นเอกสารเกี่ยวกับจำนวนของผู้ที่มาสมัครทำงานตามที่ผมบอกไปเมื่อ 3 วันก่อน เนื้อหาด้านในเขียนเอาไว้ว่า

-------------------------------------

จำนวนแรงงาน

ผู้ชาย 80 คน

ผู้หญิง 65 นน

ค่าแรงผู้ชายคนละ 3 เหรียญทองแดง / วัน รวมวันละ 240 เหรียญทองแดง/วัน

ค่าแรงผู้หญิงคนละ 2 เหรียญทองแดง / วัน รวมวันละ 130 เหรียญทองแดง / วัน

------------------------------------

' รวมทั้งหมดก็ได้ 145 คนงั้นเหรอ ถือว่าเป็นจำนวนที่เยอะพอสมควร

ไม่สิิ!!!

ต้องเรียกว่าเยอะมากสิถึงจะถูก เพราะถ้าคำนวนจากประชากรในหมู่บ้าน 250 คน คนที่เข้าเกรณ์ที่เรารับสมัครมันก็คงมีอยู่ประมาณ 140 - 160 คน แบบนี้มันก็เหมือนว่าเราได้แรงงานทั้งหมู่บ้านเลย แล้วก็ดูจากค่าแรงที่เราต้องจ่าย เราก็สามารถจ้างพวกนั้นได้จนหมดฤดูหนาวแน่ ' ผมนั่งคิดในขณะที่กำลังอ่านรายงานที่เซบาสให้มา จากนั้นเมื่อผมอ่านสักพักผมก็วางกระดาษลง

แล้วหันหน้าไปหาวิเวียร์ที่กำลังยืนอยู่ แล้วพูดออกไป

" วิเวียร์ เรื่องการบ้านที่ข้าให้เจ้าไปคิดเป็นยังไงบ้าง "

" คะ เสร็จแล้วคะท่านนักปราชญ์ " วิเวียร์ตอบออกมา แล้งเธอก็ใช้มือยื่นกระดาษที่เธอถืออยู่ส่งทางผม

' เร็วเหมือนกันนะเนี่ย ตอนแรกเราคิดว่าเธอจะทำไม่ได้แล้วสะอีก ' ผมคิดในใจ พร้อมกับมองวิเวียร์ ที่กำลังส่งกระดาษมา

จากนั้นผมก็ยื่นมือออกไปเพื่อจับกระดาษของเธอ แล้วผมก็เริ่มอ่านข้อความด้านในทันที

สิ่งที่ผมให้วิเวียร์คิมามันก็คือต้นทุนค่าอาหารของชาวบ้านจำนวน 200 คนว่ามันจะตกวันละเท่าไหร่

' อืม คิดออกมาได้ไม่เลวเลย เราสนไปแค่พวกพื้นฐานเท่านั้นใช่เวลาแค่ 3 วันแต่เธอสามารถจำได้ขนาดนี้สุดยอดจริงๆ คิดไม่ผิดที่เลือกเธอมา ' ผมนั่งคิดในใจขณะที่อ่านกระดาษที่เธอให้มาอยู่ ต้นทุนค่าอาหารที่เธอคำนวนออกมาได้นั้น สำหรับ 200 คนกินคนละมื้อตอนเที่ยงก็อยู่ประมาณ 1 - 3เหรียญเงิน

' รู้สึกว่าค่าอาหารมันจะแพงเกือบๆ เท่าค่าจ้างเลยนะเนี้ย แต่ว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะเธอคำนวนสำหรับ 200 คน แต่คนที่เราจ้างมีอยู่ 145 คนเท่านั้น แล้วก็อย่างเราก็เตรียมวิธีลดค่าอาหารเอาไว้แล้วด้วย '

" เป็นยังไงบ้าง คะ " วิเวียร์ถามออกมา พร้อมกับมองมาที่ผม ที่กำลังอ่านกระดาษที่เธอคำนวนมาอยู่

" อื้ม เธอทำออกมาได้ดีมาก " ผมเงยหน้าขึ้นมองเธอแล้วก็ตอบออกไป

" ค่ะ " วิเวียร์ตอบออกมา และเธก็ยิ้มด้วยท่าทางดีใจ

" จริงสิ !!! " ผมพูดเหมือนกับว่าคิดอะไรออก แล้วก็มองไปที่เซบาสที่กำลังยืนอยู่

หลังจากที่ผมพูดออกไปเซบาสก็พูดออกมา

" ท่านมีอะไรงั้นเหรอครับ??? "

" เจ้าเห็นเอมิเลียบ้างมั้ย วันนี้ข้ายังไม่เห็นยัยนั้นเลย "

" ออ เรื่องนั้นท่านเอมิเลียออกจากคฤหาสน์เข้าไปในป่าตั้งแย่เช้าแล้วครับ เธอบอกกับผมว่าไปทำตามที่ท่านสั่ง "

' ไปแล้วงั้นเหรอ ยัยนั้นขยันจริงๆ แต่ว่ามันก็ดีแบบนี้เราจะได้สบายใจเรื่องข้าอาหารได้ ' ที่ผมคิดแบบนั้นมันก็เป็นเพราะว่า สิ่งที่ผมให้เอมิเลียไปทำเมื่อ 3 วันก่อนนั้นก็คือไปล่ามอนเตอร์เพื่อมาทำเป็นอาหาร

ซึ่งเธอที่เป็นผู้กล้าต้องสามารถล่ามอนเตอร์ ขนาดใหญ่ได้อย่างแน่นอน แถมยังสามารถช่วยเรื่องค่าอาหารได้ด้วย จากการคำนวนของผมถ้ามีอาหารจากมอนเตอร์ที่เอมิเลียล่ามาแต่ละวันละก็ รายจ่ายค่าอาหารของพวกเรามันอาจจะลดไปประมาณ 50 - 70% เลย

' ถึงจะรู้สึกผิดที่เอาความวามารถอย่างผู้กล้ามาใช้หาอาหาร แต่มันก็ชาวยไม่ได้ละนะ '

" เซบาสตอนนี้ชาวบ้านมาพร้อมกับแล้วใช่มั้ย "

" ครับ "

" เอาละงั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ " ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วก็พูดออกไปแล้วก็เดินตรงไปที่ประตูของห้อง

" ครับ "

" ค่ะ "

เสียงของเซบาสกับเอมิเลียตอบออกมา แล้วทั้ง 2 คนก็เดินตามหลังของผมมา