ตอนที่40 เจอกับความพ่ายแพ้ตั้งแต่เริ่มต้น

ลิฟต์เลื่อนขึ้นมาหนึ่งชั้นจากชั้นแรก ลู่ เจียเอ๋อร์ ยืนข้างๆผู้ชายร่างสูงที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัย แต่ในขณะนั้นภายในใจของเธอก็ดันกำลังคิดกับปัญหาบางอย่างอยู่

จิน เซียงตง มองเห็นการแสดงออกของเธอผ่านเงาสะท้อนบนกระจกหน้ารถตั้งแต่วินาทีที่เธอลงจากรถ ตอนนั้นเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก สุดท้ายตรงทางออกเขาก็เลือกกลับไปจอดรถ

เมื่อเขาหยุดรถเขาก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งออกมาจากมุมทางด้านขวา เขาอดไม่ได้ที่จะกังวลเกี่ยวกับ ลู่ เจียเอ๋อร์

"บอกหน่อยได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น?" เสียงอันเย็นชาของ จิน เซียงตง ทำลายความเงียบในลิฟต์

"ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าวด้วยเสียงขี้เล่นขณะที่เธอหยุดฟุ้งซ่านและมองมาที่เขา

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ จิน เซียงตง ก็หันหน้ามาพร้อมกับยกปากขึ้นเล็กน้อย "คุณยังอยากปล่อยให้ผมจมอยู่กับความสงสัยอีกนานเท่าไหร่?"

"เปล่าเลย!"ลู่ เจียเอ๋อร์ ปฏิเสธ

จิน เซียงตง จ้องตรงๆ ไปที่เธอ ถ้าจะให้พูดตามจริง ลู่ เจียเอ๋อร์ ก็เหมือนความลึกลับที่อยู่ไม่ไกลต่อให้อยู่ใกล้ๆ เขาก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อยู่ดี

ลู่ เจียเอ๋อร์ รู้สึกเขินที่ถูกเขาจ้องมองแบบนี้ ด้วยความเขินอายที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ เธอเลยพูดออกมาว่า "เอซ ฉันขอถามอะไรคุณอย่างได้ไหม?"

"ได้สิ!" แม้ว่าเธอจะเก็บความลับไว้กับเขา จิน เซียงตง ก็พร้อมที่จะซื่อสัตย์ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

"บริษัทไม่ให้มีความรักในที่ทำงานเหรอคะ?" ลู่ เจียเอ๋อร์ เอ่ยถาม

"มันไม่ได้กำหนดไว้แต่แรกหรอกนะแต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นที่ยอมรับไปโดยปริยายแล้ว!" จิน เซียงตง กล่าว

การมีความรักในที่ทำงานไม่ใช่เรื่องอะไรแปลกใหม่ ในสังคมสมัยใหม่ที่วุ่นวายนี้เหล่าพนักงานออฟฟิศที่ทำงานล่วงเวลาเป็นประจำทุกวัน ไม่มีเวลามากพอที่จะไปพัฒนาความรักจากข้างนอกบริษัท เลยทำให้มีผู้คนจำนวนมากมองหาความรักในที่ทำงาน ก็คือการมีความรักในสายงานของตัวเอง แต่ก็มีผู้คนที่สนับสนุนมากพอๆ กับที่ขัดแย้งในเรื่องการมีความรักในที่ทำงานในหลายๆบริษัท จากมุมมองทางจิตวิทยา คุณภาพของความรักในที่ทำงานมักจะแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล

"เพิกเฉยเหรอ? งั้นฉันก็ต้องมาเจอกับความทุกข์ในตอนแรกๆ ที่จะตามจีบคุณอ่ะดิ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าว

เมื่อเห็นว่า ลู่ เจียเอ๋อร์ พูดเบาๆ เกี่ยวกับการตามจีบเขา เขาก็เริ่มมีความรู้สึกเพิ่มมากขึ้น "ผมไม่เชื่อว่าคุณจะเป็นคนที่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ หรอกนะ ศาสตราจารย์ลู่!"

"แล้วถ้าฉันเลือกที่จะทำตามกฎละ คุณจะเสียใจไหม?" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"พ่อของผมเคยบอกผมว่า เมื่อตั้งเป้าหมายแล้ว คุณควรพากเพียรและเดินหน้าต่อไป!" จิน เซียงตง ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

"ฉันเข้าใจแล้ว นี่คือกำลังใจของคุณที่ให้ฉันใช่ไหม?" ภายในของ ลู่ เจียเอ๋อร์ เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและรอยยิ้ม

"ผมเชื่อว่าความสามารถของคุณในการรับรู้นั้นเป็นที่หนึ่ง!" จิน เซียงตง กล่าว

สนทนากับคนที่มีสติปัญญาสูงอย่าง จิน เซียงตง มันดูเหมือนจะไม่ค่อยตรงและถูกเท่าไหร่ แต่สิ่งที่ต้องรู้คือความหมายแฝงของมัน

"อันที่จริงการทำตามกฎของฉันก็ดีนะ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ ตัดสินใจที่จะก้าวต่อไปตามคำพูดของเขา และเธอก็เขย่งขาเพื่อที่จะจุ๊บแก้มของ จิน เซียงตง เล็กน้อย

ริมฝีปากแดงสัมผัสกับใบหน้าของเขาราวกับผีเสื้อแสนสวยเกาะอยู่บนแจกันดอกไม้ที่จูบอย่างอ่อนโยนแล้วก็บินหนีไปอย่างรวดเร็ว จิน เซียงตง ตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ ดูเหมือนว่าเวลาจะหยุดลง แต่หัวใจของเขากลับเต้นแรงขึ้น

นี่เป็นการกระทำที่กล้าหาญที่สุดสำหรับ ลู่ เจียเอ๋อร์ ที่เคยทำกับเพศตรงข้ามตั้งแต่เด็ก แม้ว่าจะไม่มีการหักห้ามใจโดยธรรมชาติของผู้หญิง แต่สุดท้ายแล้ว เธอก็ยังคงจำวิธีการประกาศอย่างเอาจริงเอาจังต่อ จิน เซียงตง ได้ "จองแล้วนะ!"