ตอนที่17 เธอจะไม่กังวลเกี่ยวกับประเทศแล้วก็ประชาชนเกินไปหน่อยเหรอ

ด้วยความประหลาดใจ หุ่นยนต์พ่อบ้านที่มีชื่อว่า เอมี่ ได้เรียกเธอว่าศาสตราจารย์ลู่ นั่นมันเป็นเพราะการลงโปรแกรมชื่อเธอไว้โดยเฉพาะหรือเปล่า?

"สวัสดีเอมี่ ฉันชื่อ ซู หาน นะ!" ซู หาน ดูตื่นเต้นมากและเริ่มกล่าวทักทาย เอมี่ ก่อน

เอมี่ หันมามองที่ ซู หาน แล้วพูดว่า "สวัสดี ซู หาน สุดสวย!"

"ทำไมปากหวานอย่างงี้! ฉันชักจะชอบมันแล้วละสิ!" ซู หาน แสดงถึงความหลงรักหลังจากที่ได้รับคำชม

ลู่ เจียเอ๋อร์ เหลือบมองไปที่ เอมี่ และยอมรับว่าการออกแบบภายนอกของเจ้าAI นี้ ที่ผลิตโดยBUA นั้นสุดแสนจะน่ารักจนปฏิเสธไม่ได้เลย โปรแกรมก็ไม่มีข้อยกเว้น! มันเป็นเรื่องที่พิเศษมากของAI ที่ผลิตโดยบริษัทของ จิน เซียงตง ได้กลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีการแข่งขันสูงสุดทั้งในและต่างประเทศในเวลาเพียงแค่ไม่กี่ปีและตอนนี้มันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจได้แล้วว่าทำไม

และตอนนี้ ลู่ เจียเอ๋อร์ เองก็สัญญาแล้วด้วยว่าจะเข้าร่วมทีม เธอจึงเริ่มศึกษาเรื่องเครื่องจักรตั้งแต่ตอนนี้ถึงแม้ว่าเธอจะชินกับการศึกษาพฤติกรรมของมนุษย์ก็ตาม

"เอมี่ นายทำอะไรได้บ้างละ?" ลู่ เจียเอ๋อร์ ถาม

"ศาสตราจารย์ลู่ คุณต้องการให้ฉันทำอะไรให้หรือเปล่า?" เอมี่ กะพริบตาปริบๆ

มันเรียกเธอว่าศาสตราจารย์ลู่อีกครั้ง ลู่ เจียเอ๋อร์ สันนิษฐานว่าหุ่นยนต์ตัวนี้น่าจะโดน จิน เซียงตง ทดสอบมาแล้ว

มีหุ่นยนต์ที่น่ารักๆมาอยู่ตรงหน้าเธอ ลู่ เจียเอ๋อร์ ก็อดไม่ได้ที่จะทดลองใช้งาน "เทน้ำให้ฉันแก้วนึง"

"โอเค! ศาสตราจารย์ลู่! แต่คุณช่วยบอกฉันได้ไหมว่าน้ำกับแก้วอยู่ที่ไหน เพื่อที่ฉันจะได้ช่วยเหลือคุณได้อย่างเหมาะสม" เอมี่ กล่าว

"งั้นฉันจะพาไปเดินดูรอบๆครัวละกัน!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าว

"โอเค ศาสตราจารย์ลู่!" เอมี่ กล่าว

ดังนั้น ลู่ เจียเอ๋อร์ เลยพา เอมี่ ไปเดินดูรอบๆในครัว หลังจากที่ เอมี่ รู้ตำแหน่งของแก้วมันก็หยิบแก้วขึ้นมาวางบนเคาน์เตอร์หินอ่อนแล้วก็ถามว่า "ศาสตราจารย์ลู่ คุณอยากได้น้ำร้อนหรือน้ำเย็น?"

หลังจากที่ ซู หาน ได้ยินคำตอบของ เอมี่ ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายเธอชมมันอีกครั้ง "เอมี่ รอบคอบดีจังเลย!"

"น้ำเย็นจ่ะ!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าว

เอมี่ สแกนร่างกายของ ลู่ เจียเอ๋อร์ ด้วยตาของมันแล้วพูดว่า "อากาศในฤดูนี้ค่อนข้างร้อน ต้องดื่มน้ำเย็นน้อยๆนะ"

ดวงตาของ ลู่ เจียเอ๋อร์ แสดงความประหลาดใจกับไอคิวของหุ่นยนต์ที่ใกล้เคียงกับมนุษย์มากๆ แต่ถ้าเธอไม่ควรดื่มน้ำเย็นแล้วทำไมมันถึงเสนอทางเลือกมาให้ตั้งแต่แรก?"

"งั้นเอาน้ำอุ่นมาให้ฉันหนึ่งแก้ว!" ลู่ เจียเอ๋อร์ กล่าว

"ตกลง! ศาสตราจารย์ลู่ ฉันจะนำน้ำอุ่นมาให้ตามที่คุณบอกภายในสิบห้านาที" เอมี่ กล่าว

ลู่ เจียเอ๋อร์ และ ซู หาน ต่างก็มองหน้ากันเมื่อได้ยินคำตอบของหุ่นยนต์ พวกเขารู้สึกได้ถึงความฉลาดของAI ได้ภายในไม่กี่นาที

ลู่ เจียเอ๋อร์ นั่งลงบนโซฟาโดยให้หลังพิงกับเบาะรอง จากนั้น ซู หาน ก็ค่อยเดินตามมาทีหลัง

"ฉันรู้สึกเหมือนมีอีกคนในบ้านเลย!" ลู่ เจียเอ๋อร์ มองไปบนเพดานแล้วพูดออกมา

"ฉันไม่สนหรอก!" ซู หาน มองเพดานขณะที่เธอตอบกลับ

ลู่ เจียเอ๋อร์ หันมามองเธอ เธอไม่สนใจอยู่แล้วถ้าเรามี เอมี่ มาอยู่ด้วย ภายในหนึ่งปีนี้ความขี้เกียจของเธอก็คงจะเกินเยียวยาแล้วละ!"

"มนุษย์ที่โดนตามใจไปซะทุกอย่างจะเริ่มไม่มีความสามารถในการดูแลตัวเองตั้งแต่นั้นมา!" ลู่ เจียเอ๋อร์ แสดงความกังวลที่เธอมีออกมา

"ศาสตราจารย์ลู่ เธอจะไม่กังวลเกี่ยวกับประเทศแล้วก็ประชาชนเกินไปหน่อยเหรอ!"

ลู่ เจียเอ๋อร์ ไม่ตอบสนอง เพราะมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับการไตร่ตรอง หากAI ถูกพัฒนาจนสมบูรณ์แบบให้เหมือนกับความคิดของมนุษย์ แล้วมันจะเป็นอย่างไรต่อไป?