ตอนที่แล้วบทที่ 557 เสี่ยวจิ่วเด็กดี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 561 เป็นสุนัข

บทที่ 559 ลูกสาวของฉันถูกลักพาตัวไป 2 (ฟรี ฟรี ฟรี)


กำลังโหลดไฟล์

ซูเชิ่งจิ่งหัวเราะ "คนที่ป๊ะป๋าชอบคือลูกไม่ใช่เหรอ❓ป๊าป๋าชอบลูกที่สุด ลูกไม่รู้เหรอ❓"

"ไม่ใช่แบบนั้น มันเป็นความรักอีกแบบที่จะอยากแต่งงาน❗️"

ฮึ❗️ อย่าพยายามหลอกเธอเลย

"..." ซูเชิ่งจิ่งสําลักอีกครั้ง เกี๊ยวน้อยเริ่มหลอกยากขึ้นเรื่อยๆ เด็กคนนี้ฉลาดเกินไป ฉันควรจะทำยังไงดี ทั้งทางออนไลน์และอื่นๆ ฉันกังวลมาก❗️

สิ่งที่ซูเชิ่งจิ่งคิดก็คือ เมื่อเด็กสาวโตขึ้นแล้วมีเด็กชายตัวน้อยที่เธอชอบ และฝากฝังความลับเล็กๆ นี้ไว้ จึงไม่ได้บอกเขา เมื่อเขารู้ แล้วพบว่าเด็กเหลือขอได้ลักพาตัวลูกสาวไปแล้ว เขาคงจะโกรธมากจนอยากที่จะแขวนคอเด็กคนนั้น และทุบตีเขา

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ซูเชิ่งจิ่งพาซูจิ่วไปที่สถานีโทรทัศน์เพื่อเข้าร่วมงานปาร์ตี้ และได้มีการซ้อมก่อนเริ่มอย่างเป็นทางการ แล้วทั้งสองก็มาถึงสถานีโทรทัศน์เร็วกว่าเวลามากทีเดียว

สถานีโทรทัศน์แคปิตอลเป็นสถานีที่มาแรง และในครั้งนี้ได้รับเชิญดารามามายมายหลายท่าน เพื่อที่จะมีโอกาสได้เห็นไอดอลของตัวเอง แฟนๆ หลายคนก็มาที่นี่ตั้งแต่เนิ่นๆ ทำให้เกิดเหตุแออัดและวุ่นวายเล็กน้อย ทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่เพียงพอและสถานีโทรทัศน์ต้องระดมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนมาทำหน้าที่ชั่วคราว เพื่อรักษาความสงบและความเรียบร้อย

เมื่อซูเชิ่งจิ่งเดินลงจากรถพร้อมกับซูจิ่วที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา แม้ว่าแฟนๆ ทั้งสองฝั่งจะถูกหยุดโดยรั้วและแยกออกจากพวกเขาในระยะทางไกล แต่ก็ไม่สามารถหยุดเสียงกรีดร้องของความตื่นเต้นไว้ได้

"อ๊ะ พี่ชาย❗️พี่ชายฉันรักคุณ❗️"

"เสี่ยวจิ่ว ฉันก็รักเธอ❗️"

"ห่านตัวเมียน่ารักจังเลย❗️ตัวจริงน่ารักกว่าในทีวีอีก❗️ฉันอยากขโมยเด็กคนนี้จัง…"

เมื่อมองไปที่หัวดําเหล่านั้น ทำให้รู้สึกถึงความกระตือรือร้นของพวกเขา เหมือนว่าซูเชิ่งจิ่งจะกลับมาสู่จุดสูงสุดด้วยความมึนงง แต่ตอนนี้ไม่ใช่จุดสุดยอดแต่มันดีกว่าสุดยอดซะอีก

นั่นก็เพราะเขามีเกี๊ยวน้อยอยู่ข้างๆ

ซูเชิ่งจิ่งก้มหัวอย่างสุภาพและโบกมือให้กับแฟนๆ ซูจิ่วก็ไม่น้อยหน้า ส่งรอยยิ้มและหัวเราะด้วยรอยยิ้มหวานๆ ทําให้บรรดาแฟนๆ และแม่ๆ ต่างพากันอ่อนยวบกันเป็นแถบๆ พวกเขารอแทบไม่ไหวแล้วที่จะรีบวิ่งออกมาจากรั้วและแย่งห่านตัวเมียกลับบ้าน❗

หลังจากนั้นไม่นาน อันย่วนก็มาถึงแล้วเช่นกัน วันนี้เธอสวมชุดเดรสยาวสีนู้ด เพื่ออวดร่างกายที่ผอมเพรียว รูปร่างของเธอดีมากพอที่จะสามารถเป็นซุปเปอร์โมเดลระดับนานาชาติได้เลย

มือข้างหนึ่งของอันย่วนจับกระโปรง และเดินขึ้นบันไดอย่างสง่างาม ที่หน้าสถานีโทรทัศน์ด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก แล้วเธอก็โบกมือให้กับแฟนๆ ที่กรีดร้องชื่อของเธอทั้งสองฝั่ง

แฟนๆ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นจนเสียงกรีดร้องแทบจะระเบิดผ่านท้องฟ้า แต่แฟนๆ ที่เอาใจใส่บางคนพบว่าการแต่งหน้าของสาวงามในวันนี้ดูเหมือนจะหนากว่าปกติ

แต่เดิมใบหน้าของอันย่วนมีความสดใสโดยธรรมชาติ เป็นสาวงามผู้ยิ่งใหญ่ที่แพรวพราวที่ยืนอยู่ในฝูงชน และส่องแสงสดใสจนผู้คนไม่สามารถมองข้ามได้ อันย่วนมักจะแต่งหน้าเบาๆ อย่างละเอียดอ่อน และการแต่งหน้าที่เบาบาง สามารถแสดงให้เห็นถึงความงามของเธอได้แล้ว แต่ทำไมวันนี้เธอถึงแต่งหน้าจัดล่ะ❓

นี่เป็นการเปลี่ยนลุคงั้นเหรอ❓

โอ๊ย อย่างไรก็ตาม สาวงามก็ยังคงสวยมาก❗️

แม้ว่าแฟนๆ จะประหลาดใจ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ และมองดูอันย่วนที่ค่อยๆ เดินเข้าไปในสถานีโทรทัศน์ ด้วยความช่วยเหลือจากผู้ช่วยตัวน้อย

เมื่อเธอเดินมาถึงหลังเวที อันย่วนก็เห็นคนหลายสิบคนในแวดวง และในบรรดาผู้คนเหล่านั้น เธอก็เห็นซูเชิ่งจิ่งและซูจิ่วได้อย่างรวดเร็ว

ซูเชิ่งจิ่งอุ้มเด็กหญิงตัวน้อย แล้วตรงหน้าเขาก็มีเด็กสาวคนหนึ่ง เป็นดาราตัวน้อยที่เพิ่งเดบิวต์ได้ไม่นาน อันย่วนมองไปที่ซูจิ่วอย่างตื่นเต้น และดวงตาของเกี๊ยวน้อยดูเหมือนจะเป็นประกาย

อันย่วนอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือออกไปบีบใบหน้าเล็กๆ ของซูจิ่วเบาๆ และถามซูเชิ่งจิ่งว่าฉันกอดเด็กหญิงตัวน้อยได้ไหม?

บทที่ 560 ลูกสาวของฉันถูกลักพาตัวไป 3

และเมื่อดาราตัวน้อยกำลังพูดคุยกับซูเชิ่งจิ่ง ใบหน้าของอันย่วนก็เป็นสีแดงอย่างควบคุมไม่ได้ ราวกับว่าเธอกำลังเขินอายอยู่เล็กน้อย

ซูเชิ่งจิ่งกำลังยิ้ม แม้ว่าความโค้งของริมฝีปากจะตื้นมาก และค่อนข้างเหินห่าง แต่เขากำลังยิ้มอยู่จริงๆ

เมื่อพบว่าเขากำลังยิ้มให้กับผู้หญิงคนอื่น อันย่วนก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

ณ ตอนนี้ เด็กหญิงตัวน้อยเห็นเธออย่างรวดเร็ว และโบกมือให้กับเธออย่างมีความสุขในทันที "พี่สาว❗️"

อันย่วนกลับมามีสติอย่างรวดเร็ว ตอบกลับการทักทายด้วยรอยยิ้มและเดินเข้าไปหาเกี๊ยวน้อย

เด็กหญิงตัวน้อยยื่นมือทั้งสองออกมาทางอันย่วนโดยไม่ได้พูดอะไร เพื่อขอให้เธอกอด

ภายใต้สายตาอิจฉาของดาราตัวน้อย อันย่วนกอดเกี๊ยวน้อย และซูจิ่วก็โอบกอดคอเธออย่างรักใคร่ ดวงตาโตราวกับองุ่นดํา และมองด้วยความคับข้องใจ "พี่สาว เสี่ยวจิ่วไม่ได้เจอพี่สาวมาหกวันแล้ว หนูคิดถึงคุณมาก"

ช่วงนี้อันย่วนยุ่งมาก เซวียเจินรับงานให้เธอเยอะมาก เธอเหนื่อยมากและอยากพักผ่อนให้เพียงพอ แม้จะเพียงแค่วันเดียวก็ตาม เดิมทีอันย่วนไม่อยากมางานปาร์ตี้นี้ แต่เมื่อได้ยินมาว่าซูเชิ่งจิ่งและซูจิ่วจะเข้าร่วมด้วย เธอจึงจะเข้าร่วมเช่นกัน

ไม่รู้ว่าทําไม อันย่วนคิดถึงสาวน้อยคนนี้เป็นพิเศษ ในขณะที่เธอกำลังกอดเด็กหญิงตัวน้อย เมื่อเธอได้กลิ่นหอมของนมจางๆ บนร่างกายของซูจิ่ว อันย่วนก็รู้สึกว่าตัวเองได้รับการปลอบโยนหลังจากการทํางานหนักเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้

ดูเหมือนว่าอันย่วนจะสามารถอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้ได้ และเธอก็พอใจมาก

อันย่วนมองลงมาที่ใบหน้าขาวเนียนของเด็กหญิงตัวน้อย และกล่าวขอโทษว่า "พี่สาวก็คิดถึงหนูเหมือนกัน แต่ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก ทำให้ไม่มีเวลาไปหาหนู ฉันขอโทษนะ"

"ไม่เป็นไร งานสําคัญกว่าเลยต้องไปทําก่อน และเสี่ยวจิ่วก็อยู่ที่นั่นเสมอ มาเจอกันได้ทุกเมื่อเลยนะ~" สาวน้อยกล่าวอย่างจริงจัง

เสี่ยวจิ่วอยู่ที่นั่นเสมอหรอ

ถึงจะเป็นประโยคง่ายๆ แต่กลับทำให้อันย่วนรู้สึกอบอุ่นหัวใจ และอ่อนนุ่มเหลือเกิน ราวกับว่ามันถูกห่อด้วยผ้าฝ้าย

อันย่วนอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยไม่ได้แล้ว ทีมงานของสถานีมาบอกให้เธอไปซ้อม เธอทำได้เพียงต้องคืนเด็กหญิงตัวน้อยให้ซูเชิ่งจิ่ง หลังจากมองดูเขาแล้ว เธอก็เม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไร แล้วเดินตามหลังพนักงานไป

ซูจิ่วมองไปที่ด้านหลังของอันย่วน และอดไม่ได้ที่จะแปลกใจเล็กน้อย

ช่วงนี้สาวงามคงจะยุ่งและงานหนักมาก เธอสามารถมองเห็นรอยคล้ำของอันย่วนได้ แม้ว่าจะลงแป้งและคอนซีลเลอร์ค่อนข้างมากก็ตาม แต่ก็ปกปิดรอยคล้ำได้ไม่หมด และใบหน้าของเธอก็ดูซีดเซียวเล็กน้อย

นั้นทำให้เกี๊ยวน้อยสังเกตเห็นได้ว่า การแต่งหน้าของอันย่วนในวันนี้หนากว่าปกติ เป็นเพราะใบหน้าไม่สวย ดังนั้นเลยปรับเมคอัพเป็นพิเศษงั้นเหรอ❓

ซูจิ่วคิดว่าอันย่วนน่าจะร้องเพลงในคืนนี้ เธอไม่เคยได้เห็นการซ้อมของสาวงามมาก่อนเลย ดังนั้นเธอจึงดึงข้อมือของซูเชิ่งจิ่ง และทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจใส่เขาว่า "ป๊ะป๋า เราไปดูพี่สาวซ้อมกันไหม❓"

เด็กหญิงตัวน้อยทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจ และแน่นอนว่าซูเชิ่งจิ่งตอบสนองความต้องการของเธอโดยทำตามคำขอ และเดินไปพร้อมกับซูจิ่วที่อยู่ในอ้อมแขน

ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่การซ้อม แต่เวทีและแสงก็ถูกจัดวางมาอย่างดีเช่นเดียวกัน ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นฉาก มีสต๊าฟหลายคนที่อยู่รอบๆ เวที ทุกคนต่างยุ่งกับการเตรียมตัวสําหรับงานเลี้ยงปาร์ตี้คืนนี้

หลังจากอันย่วนเดินขึ้นไปบนเวที แสงสีขาวนวลก็ตกลงมาที่กลางเวที ทำให้พื้นที่เล็กๆ นั้นส่องสว่างขึ้นและอันย่วนก็กำลังยืนอยู่ในนั้น

พนักงานเอาใจใส่ดีมาก และในไม่ช้าเพลงโหมโรงที่ผ่อนคลายและน่ารื่นรมย์ก็ได้ดังขึ้นรอบๆ บริเวณ

ซูเชิ่งจิ่งเข้าไปไม่ใกล้มาก แต่ยืนอยู่ข้างหลังพนักงานแทน ซึ่งมีคนมากขึ้นจนกลัวว่าซูจิ่วจะมองไม่เห็นอันย่วน จึงทำได้เพียงปล่อยให้เกี๊ยวน้อยขี่บนไหล่เขา ด้วยวิธีนี้ทำให้ซูจิ่วนั้นอยู่สูงกว่าคนอื่นมาก และสามารถมองเห็นได้อย่างแน่นอน

ซูจิ่ว: โห ป๊ะป๋าเยี่ยมมาก❗️

ในตอนแรก การซ้อมผ่านไปได้ด้วยดี

ทุกคนที่อยู่ที่นั่น รวมถึงซูเชิ่งจิ่งและซูจิ่วต่างเพลิดเพลินกับเสียงร้องเพลงที่ไพเราะของอันย่วน แต่กลับมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด