ตอนที่แล้วการกลับชาติมาเกิดพร้อมกับระบบพลังงาน บทที่ 15 การต่อสู้ของเฟรย่า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปการกลับชาติมาเกิดพร้อมกับระบบพลังงาน บทที่ 17 การปลดล็อคครั้งถัดไป...

การกลับชาติมาเกิดพร้อมกับระบบพลังงาน บทที่ 16 ปรสิต


เฟรย่าตอบสนองทันทีและแทงดาบของเธอเข้าไประหว่างตัวเธอกับเขี้ยวของสัตว์ประหลาดเพื่อป้องกันการโจมตี เธอเซถอยหลังไปสองสามก้าว สัตว์ประหลาดวิ่งกลับมาอีกครั้ง เฟรย่าไม่ปล่อยให้มันโจมตีเธอในครั้งนี้

เธอใช้เทคนิคแปลก ๆ เพื่อเร่งความเร็วและติดตามสัตว์ประหลาดไป ทันใดนั้นเธอชูสองนิ้วเข้าหากัน และเริ่มมีแสงสีเหลืองสว่าง จากนั้นเธอก็กวาดไปตามด้ามดาบของเธอและดาบก็เปลี่ยนเป็นสีเหลืองทั้งหมด

จากนั้นเธอก็เล็งไปที่สัตว์ประหลาดและเพียงแค่แทงดาบของเธอไปข้างหน้า พลังงานสีเหลืองขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากดาบของเธอและพุ่งไปยังสัตว์ประหลาด อย่างไรก็ตาม สัตว์ประหลาดนั้นตอบสนองอย่างรวดเร็วและสามารถหลบการโจมตีส่วนใหญ่ได้ พลังจากการโจมตีส่วนใหญ่จึงโดนที่หิมะด้านหลังและส่งพวกเขาขึ้นไปในอากาศ

สัตว์ประหลาดใช้โอกาสนี้หายไปอีกครั้ง เฟรย่ารู้สึกวิตกกังวล เธอเริ่มหันหลังกลับมองข้ามไหล่ของเธอเพื่อดูว่าจะมองเห็นสัตว์ประหลาดหรือไม่เธอเข้าไปในป่าลึกเข้าไปอีก และต้นไม้ทั้งหายก็ช่วยอำพรางตัวเธอจากสัตว์ประหลาด

ทันใดนั้น เธอเห็นมันเคลื่อนผ่านมุมตาของเธอ เธอเหวี่ยงดาบของเธอไปทางขวาในขณะที่มันกำลังจะมา และพยายามกรีดบาดแผลขนาดใหญ่ที่คอของมันลงไปถึงที่หน้าอก อย่างไรก็ตามสัตว์ประหลาดไม่ได้หยุดอยู่กับที่แต่มันกลับเหวี่ยงอุ้งเท้าไปที่มือที่ถือดาบของหญิงสาวแทน

เฟรย่าสูญเสียดาบของเธอ ทั้งสองคนที่กำลังดูอยู่ต่างตกตะลึง

'ไม่! เธอกำลังจะตาย เธอได้รับบาดเจ็บมากแล้ว' หนิงเอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย หนิงบีแค่เงียบแต่เขาก็เป็นห่วงเธอมากเช่นกัน

'ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้อีกแล้วหรอ' หนิงเอเริ่มตะโกน

'ไม่. สิ่งที่เราทำได้มากที่สุดคือส่งเสียงอีก แต่ฉันไม่คิดว่านั่นจะช่วยอะไรได้อีกแล้ว' หนิงบีพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย

หนิงทั้งสองไม่ต้องการเห็นหญิงสาวที่พวกเขาอยู่ด้วยมานานจบชีวิตลง บางทีอาจเป็นเพราะอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกอย่างนั้นหรือไม่ก็พวกเขาเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่ไม่ต้องการให้มนุษย์อีกคนหนึ่งตาย ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดพวกเขาต้องการให้เฟรย่าออกจากการต่อสู้ครั้งนี้

อย่างไรก็ตาม โชคดีที่มอนสเตอร์ได้รับบาดเจ็บหนักในตอนนี้ด้วยดังนั้นมันจึงสูดหายใจเข้าหนักมาก และเลือดของมันก็หยดไปทั่วหิมะ และชโลมดาบของหญิงสาวจนเป็นสีแดงทืั้งหมด

สัตว์ประหลาดได้พุ่งเข้าโจมตีเฟรย่าครั้งสุดท้ายในขขณะที่ในมือของเธอไม่มีอาวุธอีกต่อไป ในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง เฟรย่าหยิบฝักที่เธอมีและใช้แทนดาบของเธอ เธอใช้มันเจาะผ่านแผลเปิดที่คอของสัตว์ประหลาดเข้าไปในบาดแผลของมัน

สัตว์ประหลาดส่งเสียงดังอย่างเจ็บปวด ปอดข้างขวาของมันได้รับความเสียหายอย่างหนักและมันหอบเหมือนสุนัข หุ่นน้ำแข็งก็เกิดขึ้นหลายตัวเพื่อต่อสู่กับสัตว์ประหลาดตัวอื่นและกำลังมาทางนี้เพื่องช่วยหญิงสาว

สัตว์ประหลาดที่มีสติปัญญาจำกัด เห็นว่าตัวเองมีจำนวนน้อยกว่าและกำลังจะตาย ดังนั้นมันจึงหันหลังกลับและวิ่งหนีไปทันที มันวิ่งหนีไปพร้อมกับหนิงทั้งสองติดอยู่ที่หน้าอกของมัน

'ไม่ แกจะไปไหนไอ้บ้า? ให้ตายเถอะ' หนิงเอตะโกน

'ขอบคุณพระเจ้าที่เธอปลอดภัย' หนิงบีกล่าวพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่

สัตว์ประหลาดวิ่งออกไปหนึ่งหรือสองกิโลเมตรและในที่สุดก็หยุดลงเมื่อเลือดและออกซิเจนที่สูญเสียไปเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ มันเริ่มง่วงนอนอย่างช้าๆและหมดสติ ในที่สุดร่างของมันก็ตายอย่างช้าๆท่ามกลางหิมะที่หนาวเย็น

หนิงได้ปิดการแจ้งเตือนแล้ว แต่พวกเขายังบอกได้ว่าพวกเขาได้รับพลังงานความร้อนจำนวนมากจากเลือดที่ร้อนอยู่รอบตัวพวกเขา อย่างไรก็ตาม มันก็ค่อยๆเย็นลงเรื่อยๆ

บูม!!!

ทันใดนั้น โซนิคบูมก็ปรากฏขึ้นจากด้านบน เมื่อพวกเขาเห็นเสือบินวิ่งหนีไปด้วยความเร็วที่เร็วมาก ชายกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นใกล้ๆ แต่ไม่ได้ติดตามอีกต่อไป

'เสือตัวนั้นแพ้เหรอ? ผู้คนเหล่านั้นชนะหรือไม่?' หนิงเอสงสัย

'ถูกต้อง. ฉันว่ามันแพ้' หนิงบี ได้ตอบกลับ

'ทำไมมอนสเตอร์เหล่านี้ถึงมาที่นี่เพื่อโจมตี? เสือตัวนั้นวางแผนทั้งหมดนี้หรอ? สัตว์เหล่านี้ทั้งหมดมีสมองหรือเปล่า?' หนิงเอสงสัย

ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าเริ่มปรากฏขึ้นจากบริเวณใกล้เคียง ทั้งสองมองไปในทิศทางของเสียงทันทีและเห็นว่ามีฝูงหมาป่าปรากฏขึ้น พวกเขามองดูสัตว์ประหลาดที่ตายอยู่ข้างหน้าพวกเขาอย่างตะกละตะกลาม

'เดี๋ยวก่อน ถ้าพวกมันกินสัตว์ประหลาดและทิ้งเราไว้ที่นี่ เราจะติดอยู่ที่นี่ตลอดไป' หนิงเอ กล่าว

'ไม่นะ เราสามารถสลับร่างกับอะไรได้บ้างที่นี่' หนิงบี กล่าว

' ฉันไม่คิดอย่างนั้น ที่นี่มีแต่หิมะ ไม่มีอะไรที่เราจะสลับร่างด้วยได้' หนิงเอ กล่าว

ฝูงหมาป่าดูหิวมาก พวกมันออกมาข้างหน้าเพื่อกินมอนสเตอร์ ในตอนแรกพวกเขาค่อย ๆ สะกิดสัตว์ประหลาดเพื่อดูว่ามันเคลื่อนไหวหรือไม่ หลังจากที่รู้ว่ามันตายไปแล้วจริงๆ ฝูงหมาป่าเริ่ม

กัดแล้วก็กัดอีก พวกมันค่อย ๆ ฉีกเนื้อของสัตว์ประหลาดและภายในไม่กี่นาทีก็ไม่มีอะไรเหลือเลยนอกจากกระดูก ทั้งคู่เริ่มตื่นตระหนกกับสิ่งที่พวกมันจะทำตอนนี้เพราะพวกมันไม่มีใครพกวัตถุที่จะสามารถสลับร่างได้

หลังจากอาหารมื้อใหญ่ หมาป่าตัวหนึ่งเริ่มหอนด้วยเสียงอันดัง หมาป่าที่เหลือเดินตามมันและส่งเสียงดัง เสียงดังมากจนทำให้หนิงทั้งสองเวียนหัว แต่ถึงแม้จะส่งเสียงดัง พวกเขาก็ยังได้ยินการแจ้งเตือนที่ปรากฏขึ้นต่อไปอย่างชัดเจน

<ขอแสดงความยินดี คุณได้ปลดล็อคความสามารถปรสิต>

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด