บทที่ 269 เป็นมากกว่าอาวุธ
ฉันขุดส้นเท้าลงไปที่ดินที่แห้งและแตกเป็นเสี่ยงๆขณะเตรียมตัวสำหรับการวิ่ง "เดี๋ยว!" เสียงหวานๆที่คุ้นเคยเรียกฉันจากด้านหลัง ฉันหันหลังกลับไปมอง สบตากับคาสเตอร์ผมสีน้ำตาลที่ต้องการให้ฉันเข้าร่วมทีมของเธอ "มีอะไร?" ดาเรียสะดุ้งภายใต้การจ้องมองของฉัน แต่เธอก็ยืนนิ่งและจ้องกลับมาที่ฉัน “สมมติว่าทุกคนที่...
