529 - ศีรษะของสิ่งมีชีวิตอมตะ 

529 - ศีรษะของสิ่งมีชีวิตอมตะ

เย่ฟานเปิดหินอย่างรวดเร็ว หยาดฝนของดอกไม้หินร่วงหล่นลงมาทุกทิศทุกทาง ดวงวิญญาณแห่งเต๋าก็พุ่งออกไปแข่งกับดวงอาทิตย์

ต้นกำเนิดสวรรค์ของเขามีสีเหลืองอำพัน แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็กกว่าต้นกำเนิดสวรรค์ของหนานกงจี้ แต่มันไม่ใช่ต้นกำเนิดสวรรค์ธรรมดาแต่เป็นต้นกำเนิดสวรรค์ที่ปิดผนึกสิ่งมีชีวิตบางอย่าง

“ต้นกำเนิดแมลงศักดิ์สิทธิ์!”

“ใช่มันคือยาจิตวิญญาณแมลงโบราณ ต้นกำเนิดแมลงศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่”

ในต้นกำเนิดสวรรค์อันยิ่งใหญ่ที่มีหมัดตัวเล็กๆกว่าสี่สิบตัว แม้ว่าพวกมันจะมีขนาดเล็กแต่ก็ส่องแสงเจิดจ้าดูล้ำค่าเป็นอย่างมาก

"แมลงพวกนี้ใช้ต้นกำเนิดสวรรค์เป็นอาหาร มันเป็นวัสดุยาระดับสัมบูรณ์ที่สามารถกลั่นเป็นยาล้ำค่าอย่างไม่มีอะไรเทียบได้"

“สวรรค์! สิ่งที่พวกมันกินคือต้นกำเนิดสวรรค์ สิ่งเหล่านี้เป็นราชาแมลงโบราณและคุณค่าของมันประเมินค่าไม่ได้”

“ต้นกำเนิดแมลงศักดิ์สิทธิ์นี้จะกลายเป็นราชาแมลง ซึ่งเกือบจะแทนที่วัสดุยาโบราณอันล้ำค่า ไม่ว่าจะอย่างไรข้าต้องซื้อมันให้ได้” ชายชราคนหนึ่งอุทานด้วยความตื่นเต้น

อยู่ไม่ไกลนักหนอนไหมสวรรค์ดิ้นรนอย่างหนักและต้องการแย่งชิงต้นกำเนิดสวรรค์ชั้นนี้ จี้จื่อเยว่คว้าหางรูปมังกรของมันแล้วดึงกลับมาเพื่อให้แม่ชีน้อยปลอบโยนมันอีกครั้ง

“เสี่ยวไฉอย่าขยับ มันไม่ใช่ของเรา”

พวกนางไม่กล้าปล่อยหนอนไหมสวรรค์ให้ทำเลอะเทอะได้ หากต้นกำเนิดบริสุทธิ์ที่มีมูลค่าหลายแสนจินถูกทำลายไปเช่นนี้ แม้แต่จักรพรรดิเซี่ยก็อาจจะไม่สามารถชดเชยให้เย่ฟาน

อสูรน้อยสีทองรู้สึกเสียใจมาก น้ำตาของมันไหลออกมาไม่หยุด มันชี้ไปที่ต้นกำเนิดสวรรค์ทองเย่ฟานจากนั้นจึงชี้มาที่ตัวเอง และบ่นกับแม่ชีน้อยถึงเรื่องต้นกำเนิดสวรรค์ที่เย่ฟานเอาของมันไป

“แม้ว่าต้นกำเนิดสวรรค์นี้จะใหญ่เพียงกำปั้น แต่ก็มีราชาแมลงโบราณหลายสิบตัวซึ่งมีมูลค่าเทียบเท่าต้นกำเนิดบริสุทธิ์อย่างน้อยหกแสนจิน!” ผู้อาวุโสสูงสุดจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์กล่าว

สวนหินเดือดพล่านอีกครั้ง เพียงเริ่มการประลองมาพวกเขาทั้งสองก็สามารถเปิดสมบัติที่มีมูลค่ามากมายมหาศาลจนยากที่จะเชื่อ

เดิมทีหลายคนไม่ได้มองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับเย่ฟาน ท้ายที่สุด เทพธิดาอมตะอาจซ่อนอยู่ในแท่นบูชาโลหิตและเกือบทุกคนคิดว่าเขาจะแพ้

แต่ตอนนี้ผู้คนเปลี่ยนใจแล้ว ทุกอย่างอาจเกิดการพลิกผันครั้งใหญ่! ศิลปะต้นกำเนิดของเย่ฟ่านนั้นยอดเยี่ยมมาก หินก้อนแรกของเขาก็ยังมีสมบัติล้ำค่าที่แทบไม่มีอะไรเทียบได้

บางทีสุสานเซียนของเขาอาจมีสมบัติอมตะที่น่าทึ่ง ซึ่งเทียบได้กับเทพธิดาอมตะ

แต่คนที่ไม่รู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องนี้เลยเห็นจะเป็นผู้คนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วง เพียงเริ่มการประลองมาเท่าไหร่พวกเขาก็ขาดทุนเป็นที่เรียบร้อย

หลังสิ้นสุดการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ทราบว่าพวกเขาจะประสบความเสียหายมากแค่ไหน

“ต้นกำเนิดแมลงศักดิ์สิทธิ์โบราณชิ้นนี้มีค่าเกินไป เจ้าสามารถทำยาเติมชีวิตตามสูตรยาโบราณได้!”

ชายชรากลุ่มหนึ่งพุ่งไปข้างหน้าด้วยดวงตาสีแดงก่ำ หลายคนแก่นแท้ของชีวิตของพวกเขาแห้งไปแล้ว วัตถุวิญญาณชนิดนี้เป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการมากที่สุด

“ท่านผู้อาวุโสไม่ต้องห่วง แมลงโบราณเหล่านี้ข้าจะแบ่งขายเป็นชิ้นให้พวกท่านได้รับกันทุกคน” เย่ฟานยิ้ม

“ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาประมูลจริงๆ พวกเรารอมาหลายร้อยปีแล้วรออีกไม่กี่วันจะเป็นไรไป”

"เราไม่ต้องการที่จะทำร้ายความสงบสุข หลังจากสิ้นสุดการประลองพวกเราค่อยพูดกันอีกที"

ชายชรากลุ่มนั้นในที่สุดก็ถอยกลับออกไปเพื่อให้การประลองสามารถดำเนินต่อไปอย่างราบรื่น

“กู่เฟิงเจ้าสามารถเปรียบเทียบตัวละครระดับปรมาจารย์ตั้งแต่อายุยังน้อย และเจ้าจะกลายเป็นยอดฝีมือต้นกำเนิดสวรรค์ในอนาคตอย่างแน่นอน” อันเหมียวอี้ส่งเสียงมาอย่างลับๆ

สตรีศักดิ์สิทธิ์หลายคนที่อยู่ตรงหน้าเขาต่างก็จ้องมองไปยังต้นกำเนิดสวรรค์แมลงศักดิ์สิทธิ์ด้วยความปรารถนา

หากพวกนางได้รับสมบัติชิ้นนี้มันจะทำให้อาณาจักรบ่มเพาะของพวกนางทะลวงขึ้นอีกขั้นอย่างง่ายดาย

รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยมิตรไมตรีของบุตรศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย เย่ฟ่านยังสามารถยอมรับ แต่รอยยิ้มของสตรีศักดิ์สิทธิ์นั้นทำให้ใจเขาเต้นแรงอยากที่จะสงบจิตสงบใจไว้ได้

ในตอนนี้เย่ฟานบังเอิญค้นพบว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก นั้นมองเขาด้วยสายตาที่แปลกประหลาดมากกว่าคนอื่น

เมื่อเขามองกลับไปที่ใบหน้าของนางซึ่งสวมผ้าคลุมหน้าไว้ เขาก็อดใจไม่ได้ที่จะสำรวจใบหน้าอันงดงามอีกครั้ง

เฮอะ!

เสียงเย็นชาดังก้องอยู่ในหูของเขา การกระทำของเขาทำให้นางไม่พอใจเล็กน้อยเหมือนเช่นเมื่อสามวันก่อน

เย่ฟานหันกลับมาและเผชิญหน้ากับหนานกงจี้และคนอื่นๆอีกครั้งโดยไม่ให้สิ่งรอบข้างมากวนใจเขาได้

“ต่อให้ต้นกำเนิดแมลงโบราณศักดิ์สิทธิ์นั้นมีค่าเพียงใด มันก็จะตกเป็นของผู้ชนะเท่านั้น” เด็กน้อยของตระกูลขุนนางโบราณ ศิลปะต้นกำเนิดเยาะเย้ย

"ถูกต้อง ก็แค่การตัดชุดวิวาห์ให้กับคนอื่นสุดท้ายมันก็จะช่วยเพิ่มระดับการบ่มเพาะให้พวกเรา"

“เมื่อเจ้าชนะแล้วเจ้าค่อยพูดเรื่องนี้ก็ยังไม่สาย”

หลี่เหอซุยหัวเราะเยาะ แต่ในความเป็นจริงหัวใจของเขาไม่ได้มีความสงบแม้แต่น้อย เทพธิดาที่อยู่ในต้นกำเนิดนั้นแม้แต่เขาก็ยังรู้ว่าเย่ฟานแทบจะเอาชนะไม่ได้

“พ่นน้ำลายไปก็ไร้ประโยชน์ มาตัดหินต่อกันเถอะ” เย่ฟานกล่าว

"ใช่ รีบไปตัดหินเพื่อหาผู้ชนะ"

"เราต้องดูว่ามีอะไรอยู่ในสุสานเซียน!"

ผู้ชมทั้งหมดตะโกนแบบนี้ พวกเขาคาดหวังว่าสมบัติอมตะที่จะเข้าสู่โลก

หนานกงจี้ได้แสดงทักษะกระบี่ที่ยอดเยี่ยม กระบี่สีเงินโบยบินเหมือนมังกรและร่ายรำเหมือนหงส์เพลิง อย่างไรก็ตามภายในเวลาไม่กี่อึดใจเขาก็ตัดหินก้อนใหญ่ก้อนที่สองออก

เขาสะบัดแขนเสื้อ เศษหินที่ปลิวไปทั่วท้องฟ้าและสิ่งที่มีลักษณะคล้ายกับศีรษะมนุษย์ก็ถูกเปิดเผยขึ้นมาอีกครั้ง

“สวรรค์ มีศีรษะมนุษย์อยู่ข้างใน!” ทุกคนอุทาน

“มันไม่ใช่มนุษย์ ต้องเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะระดับราชวงศ์” หลายคนสูญเสียเสียงและใบหน้าเปลี่ยนสีไปอย่างสิ้นเชิง

มีข่าวลือเรื่องศพในต้นกำเนิดสวรรค์มาบ้าง แต่นอกเหนือจากเย่ฟ่านที่เห็นพวกมันในภูเขาสีม่วงและรังมังกรไร้สิ้นสุด คนในโลกนี้ที่เคยเห็นพวกมันก็มีน้อยยิ่งกว่าน้อย

“หัวของสิ่งมีชีวิตอมตะระดับราชวงศ์ประเมินค่าไม่ได้”

ผู้อาวุโสสูงสุดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์หลายคนอุทาน แม้แต่มหาโจรคนที่สามสวีเทียนเซี่ยง และจักรพรรดิเซี่ยก็ยังหยุดความเคลื่อนไหวและก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“มันเป็นหัวสิ่งมีชีวิตอมตะจริงๆ!”

ศีรษะนี้เป็นชายวัยกลางคนที่มีผมสีม่วงยาวหนาและผิวของเขาเป็นสีทองแดง ใบหน้าของเขาถูกผ่าครึ่ง ตาของเขาปิด และคอของเขาถูกตัดด้วยคมมีด มันไม่ใช่ความตายตามธรรมชาติอย่างแน่นอน

"ของสิ่งนี้มีประโยชน์ในการศึกษาจุดอ่อนของสิ่งมีชีวิตอมตะเป็นอย่างมาก"

"นี่มันหายากมากเกินไป ตั้งแต่ยุคโบราณเป็นต้นมาก็แทบจะไม่เคยปรากฏซากศพที่สมบูรณ์แบบถึงขนาดนี้"

เมื่อตัวตนระดับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์กล่าวแบบนี้ คนอื่นๆต่างก็สั่นสะท้าน เห็นได้ชัดว่าหัวนี้มีค่ามากจริงๆ

“คชา!”

ในขณะนั้นเย่ฟานก็เปิดหินประหลาดก้อนที่สองออกมา และสิ่งที่ปรากฏขึ้นคือปราณอสูรที่หนาแน่น

ก้อนหินที่เขาเปิดคือ "ตัวอ่อนอสูร" ว่ากันว่ามันมีวิญญาณศักดิ์สิทธิ์สิงสถิตอยู่ด้านใน ซึ่งหากปล่อยให้มันดูดกลืนแสงจากดวงอาทิตย์เพียงพอมันอาจจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะที่ทรงพลัง