528 - ตาต่อตาฟันต่อฟัน 

528 - ตาต่อตาฟันต่อฟัน

เมื่อกงล้อเทพตัดลงอย่างแผ่วเบา แสงสีทองก็สว่างจ้าบนแท่นบูชาโลหิต และการปรากฏตัวของเด็กสาวที่อยู่ภายในหินก้อนนี้ทำให้ผู้คนมากมายคาดไม่ถึง

หลังจากนั้นผู้อาวุโสของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงก็หยุดการเคลื่อนไหว แสงสีทองที่ส่องออกมาจากแท่นบูชาโลหิตก็หายไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน

“ทำไมกงล้อศักดิ์สิทธิ์ถึงถูกถอนออกไป ข้ายังไม่เห็นรายละเอียดข้างในเลย”

“ใช่มันลึกลับมาก แค่ชำเลืองมองมันก็หายไปแล้ว...”

หนานกงจี้ส่ายหัวและพูดว่า "ชายชราสี่คนนี้ไม่ใช่ยอดฝีมือต้นกำเนิดสวรรค์ พวกเขาสามารถปิดผนึกสถานที่ได้ชั่วคราวเท่านั้น"

สวนหินเดือดพล่านทั้งภายในและภายนอก สายตาทุกคู่ต่างก็จับจ้องไปยังแท่นบูชาโลหิตไม่เว้นแม้แต่เย่ฟ่าน

“เมื่อหลายแสนปีที่แล้วมีใครบางคนเคยตัดก้อนหินแล้วพบเจอกับหญิงงามที่ไม่มีใครเทียบได้เช่นกัน แต่สุดท้ายนางก็ยังสามารถหนีออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์โดยไม่มีผู้ใดควบคุมการกระทำของนาง”

เรื่องราวในครั้งนั้นผ่านมานานมากเกินไป แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงแต่ก็ไม่มีใครสามารถบอกรายละเอียดได้มากนัก

ในตอนนี้ไม่มีใครที่ลานพนันหินสามารถหัวเราะได้ หากว่าหญิงงามที่อยู่ในต้นกำเนิดนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะ การปรากฏตัวของนางมันไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องดี

ผู้คนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงมีใบหน้าบิดเบี้ยวอย่างถึงที่สุด แม้แต่ชายชราที่เป็นผู้พิทักษ์ของสวนหินแห่งนี้ก็ยังไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้

หลังจากเหตุการณ์ใหญ่เช่นนี้เมืองศักดิ์สิทธิ์จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสทั้งหมดที่อยู่ในเมืองต่างก็เริ่มบินเข้ามาในสวนหินเพื่อป้องกันเหตุสุดวิสัย

ในตอนนี้จักรพรรดิเซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ได้ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับปราณมังกรที่น่ากลัว ดวงตาของเขาเปล่งประกายอย่างลึกลับ บางทีในบรรดาทุกคนที่อยู่ที่นี่เขาอาจจะเป็นคนที่มีความกระตือรือร้นมากที่สุดก็ได้

หลังจากนั้นตัวตนระดับผู้สูงสุดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์และตระกูลขุนนางโบราณอื่นก็เริ่มปรากฏตัวมากขึ้น

“ชัว!”

แสงสว่างวาบในสวนหินระดับสวรรค์ บุคคลที่น่ากลัวที่สุดคือคนของดินแดนรกร้างตะวันออก มหาโจรคนที่สามสวีเทียนเซี่ยง ซึ่งมีความแข็งแกร่งเหนือราชามังกรเขียวก็มาที่นี่เช่นกัน

สักพักเงาร่างสูงก็ปรากฎขึ้นในสวนหิน นั่นคือชายชราที่เป็นผู้พิทักษ์สวนหินตระกูลจี้อย่างแม่นยำ

ตอนนี้ยอดฝีมือจากมหาอำนาจต่างๆของดินแดนรกร้างตะวันออกล้วนรวมตัวกันอยู่ที่ภูเขาสีม่วง ภายในเมืองศักดิ์สิทธิ์นี้จึงมียอดฝีมือระดับสูงสุดเพียงไม่กี่คน

“นักพรตมังกรแดงก็อยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน จะให้ใครไปเชิญเขามาหรือไม่” ชายชราบางคนให้คำแนะนำ

อย่างไรก็ตามทันทีที่คำพูดนี้ถูกกล่าวขึ้นทั่วทั้งลานหินก็เงียบสนิท นักพรตมังกรแดงไม่ใช่ตัวตนระดับธรรมดา ไม่มีผู้ใดในเมืองศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้สามารถต่อสู้กับเขาตัวต่อตัวได้

“นักพรตเฒ่าอยู่ที่นี่นานแล้วไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเชิญข้า!”

ทันใดนั้นเสียงที่สงบนิ่งและเย็นชาก็ปรากฏขึ้น มันดังมาจากยอดไผ่สีแดงแห่งหนึ่งซึ่งทำให้แม้แต่ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ก็ยังตกใจ

หลายคนสั่นสะท้านไม่คิดว่านักพรตมังกรแดงจะอยู่ที่นี่โดยที่พวกเขาไม่สามารถสัมผัสได้ถึงรัศมีของฝ่ายตรงข้ามได้

แม้แต่จักรพรรดิของเซี่ย ผู้สูงสุดของตระกูลจี้และโจรผู้ยิ่งใหญ่สวีเทียนเซี่ยงก็ยังแสดงความตกใจอย่างไม่อาจปิดบัง ความแข็งแกร่งของนักพรตมังกรแดงทำให้พวกเขารู้สึกหวั่นใจจริงๆ

เย่ฟ่านและหลี่เหอซุยมองหน้ากันด้วยความตกใจ นักพรตมังกรแดงน่ากลัวกว่าที่พวกเขาคิด การปรากฏตัวของเขาทำให้ยอดฝีมือของเมืองศักดิ์สิทธิ์เกิดความไม่มั่นคงในทันที

อย่างไรก็ตามหลังจากคิดดูแล้วพวกเขาก็พอจะเข้าใจเหตุผลนี้ได้ ชายชราคนนี้มีอายุมากกว่าสี่พันปี แม้แต่ประมาจารย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่บางคนก็ยังอายุไม่ถึงหนึ่งในสามของเขาด้วยซ้ำ

“พวกเรามองเห็นเพียงใบหน้าของนางเท่านั้นไม่สามารถฟันธงได้ว่านางจะเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์หรือไม่ หากหญิงคนนี้เป็นสิ่งมีชีวิตอมตะระดับราชวงศ์นั่นคงเป็นหายนะครั้งใหญ่ของพวกเรา!”

จักรพรรดิเซี่ยกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม โจรผู้ยิ่งใหญ่คนที่สามสวีเทียนเซี่ยงก็กล่าวว่า

"พี่เซี่ยกล่าวได้ถูกต้องแล้ว พวกเรายังไม่สามารถฟันธงได้ว่านางคืออะไรกันแน่ บางทีนางอาจจะเป็นวิญญาณบริสุทธิ์และไม่มีตัวตนก็ได้"

สิ่งมีชีวิตสูงสุดของตระกูลจี้กล่าวว่า "ทุกอย่างต้องระวังไว้ก่อน ข้าจะเป็นคนเปิดก้อนหินก้อนนี้เอง หากนางเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะระดับราชวงศ์ ข้าจะส่งนางไปที่เรือนจำสวรรค์ของเมืองเมืองศักดิ์สิทธิ์"

"ดี!"

ในสวนหินมีเพียงนักพรตมังกรแดงเท่านั้นที่ไม่ได้พูดอะไร เขายังคงยืนอยู่บนยอดไผ่ด้วยท่าทางสงบราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้านล่างไม่เกี่ยวข้องกับเขา

ผู้สูงสุดตระกูลจี้ สวีเทียนเซี่ยงและจักรพรรดิเซี่ยเริ่มเคลื่อนไหวพวกเขาต่างหยิบเครื่องมือที่มีลักษณะแปลกๆออกมาก่อนจะเริ่มสร้างค่ายกลโดยไม่หยุดพัก

มีเรือนจำสวรรค์ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ หลายคนเพิ่งเคยได้ยินเรื่องนี้เป็นครั้งแรก แต่เมื่อได้เห็นยอดฝีมืออาวุโสมีท่าทีจริงจังขนาดนี้พวกเขาก็ไม่กล้าประมาทเช่นกัน

แม้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น การพนันหินก็ไม่ได้ถูกขัดจังหวะ เย่ฟ่าน และหนานกงจี้ยังคงเฝ้าติดตามการกระทำของเหล่าผู้อาวุโสต่อไป

“ในตอนที่ไม่มีอะไรทำก็ตัดหินก้อนอื่นรอดีกว่า”

“ถูกต้องแล้วอย่าให้การเดิมพันครั้งใหญ่ต้องหยุดชะงัก”

“คาชา!”

หนานกงจี้ไม่ปฏิเสธคำขอนี้ เขาถือมีดสีเงินและเคลื่อนไหวอย่างชำนาญเหมือนมังกร

การกระทำของร่างระดับปรมาจารย์นั้นไม่ธรรมดา มีดในมือของเขามีจิตวิญญาณและความรู้สึกของความงาม ราวกับจิตรกรที่เคลื่อนไหวอย่างมีพลัง

“ปัง!”

กระบี่นั้นฟังดูเหมือนเสียงคำรามของมังกร และกระบี่สีเงินก็ถูกเริ่มตัดลงไปในก้อนหินอย่างช้าๆ

เปลือกของต้นกำเนิดปลิวไสวราวกับผงธุลี และดวงตะวันดวงเล็กๆดวงหนึ่งก็พุ่งออกไปลอยอยู่กลางอากาศ ส่องแสงเจิดจ้า สว่างไปทั่วสวนหิน ยากที่ทุกคนจะเผชิญหน้าได้

ต้นกำเนิดสวรรค์ที่มีขนาดเท่าศีรษะมนุษย์!

เมื่อหินก้อนแรกถูกตัดออกก็เป็นต้นกำเนิดสวรรค์ที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร มันทำให้ผู้คนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ

เพียงหินก้อนเดียวก็แทบจะสามารถจ่ายต้นกำเนิด 560,000 จินที่หนานกงจี้คัดเลือกมาได้แล้ว

"เหลือเชื่อจริงๆ เพียงการเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆก็สามารถทำได้ถึงขนาดนี้"

“น่าเสียดายที่ข้าเดินไปในเส้นทางแห่งการฝึกฝนโดยไม่คิดจะศึกษาในด้านต้นกำเนิด นี่เป็นวิธีทางที่ทำให้คนร่ำรวยอย่างแท้จริง”

ไม่มีใครไม่กระตือรือร้น ต้นกำเนิดสวรรค์อันน่าทึ่งถูกเปิดเผยท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาของผู้คนมากมาย

เย่ฟานเพียงมองด้วยความสงบและเริ่มตัดหินของตัวเองอย่างช้าๆ

ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็สั่นเพราะปราณต้นกำเนิดที่อยู่ภายในก้อนหินปั่นป่วนขึ้นอย่างรุนแรง

หนานกงจี้และคนอื่นๆยิ้มและหัวเราะเบาๆ การก่อกวนของพวกเขาประสบผลสำเร็จอย่างสวยงาม

เย่ฟานเยาะเย้ยในใจและยังคงฟันหินต่อไป แต่จากนั้นก็มีปราณมังกรหลายตัวพุ่งออกมาจากพื้นมันพยายามที่จะทำร้ายเขาอย่างรุนแรง

“ผู้อาวุโสทั้งหลายให้เกียรติข้าจริงๆ!”

เขากระทืบเท้าเบาๆและปราณมังกรขนาดใหญ่ก็พุ่งเข้าหาต้นกำเนิดสวรรค์ของหนานกงจี้

ผู้คนมากมายมีใบหน้าตื่นตระหนกไม่เว้นแม้แต่ผู้สูงสุดที่ทำหน้าที่ปิดผนึกสถานที่ หากต้นกำเนิดสวรรค์ที่มีมูลค่าห้าแสนจินระเบิดขึ้นมา ทุกๆคนที่อยู่ในลานหินแห่งนี้จะต้องตายอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

“เด็กน้อยเจ้าอยากจะฆ่าพวกเราทุกคน?”

หนานกงจี้ตะโกนด้วยความโกรธ

"แล้วจะทำไม ในเมื่อพวกเจ้าทุกคนแอบก่อกวนได้ ข้าก็สามารถทำตรงๆได้เช่นกัน " เย่ฟานไม่ได้อ่อนข้อแม้แต่น้อย

"การเผชิญหน้าของศิลปะต้นกำเนิดมีชีวิตและความตายเป็นเดิมพัน นี่คือกฎของบรรพบุรุษ หากทักษะของเจ้าสู้คนอื่นไม่ได้เจ้าก็เพียงแค่ตายเท่านั้น!" หนานกงจี้เยาะเย้ย

“ก็ในเมื่อข้าตอบโต้กลับไปตรงๆ แล้วเจ้าจะเรียกร้องหาอะไร…” เย่ฟานเยาะเย้ยกลับ

“เจ้า”

ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสหลายคนไม่สามารถทำอะไรกับคำพูดของเย่ฟานได้จริงๆ