ตอนที่แล้วตอนที่ 127 เตะจนเป็นคนไร้สมรรถภาพ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 129 โยนแม่ลูกคู่นี้ออกไป

ตอนที่ 128 สามัคคีคือพลัง


กำลังโหลดไฟล์

“หยุด พวกคุณมาทำอะไรที่นี่?” รปภ.ทั้งหกที่ทำงานในโรงพยาบาลแห่งแรกเห็นเย่เทียนและพรรคพวกจึงคิดว่าพวกเขามาแก้แค้นเลยรีบเข้าไปถามทันที

เย่เทียนเดินนำหน้าสุดและมีหลิวหรูเยียนอยู่ด้านข้าง ข้างหลังเขาคือน้องคนรวยรุ่นสองฉินเยี่ยนและผางเหว่ย ข้างหลังน้องชายทั้งสองคนคือทีมทนายความชั้นยอดสิบคนในชุดสูทรองเท้าหนัง

มองแวบแรก นี่มันพวกอันธพาลที่มาแก้แค้นไม่ใช่เหรอ?

เย่เทียนเป็นพี่ใหญ่หลิวหรูเยียนเป็นพี่หญิง ฉินเยี่ยนกับผางเหว่ยเป็นผู้พิทักษ์อ้วนผอม ส่วนที่เหลือก็เป็นมือดีสิบอันดับแรงของแก๊ง

“ฉันมาตรวจโรงบาลของตัวเอง!” เย่เทียนพูดอย่างแข็งกร้าวพร้อมใช้มือผลักรปภ.ทั้งหกที่ยืนขวางพวกเขาอยู่และตรงไปที่ห้องฉุกเฉิน!

รปภ.ทั้งหกมองเย่เทียนซึ่งมีออร่าผู้มีอำนาจจนลืมไล่ตามเพื่อหยุดเขา พวกเขามองหน้ากันและไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

ครอบครัวของคณบดีถานเป็นคนก่อตั้งโรงพยาบาลแห่งแรกไม่ใช่เหรอ ที่นี่เป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ดีที่สุดและใหญ่ที่สุดในไห่จิง แต่ชายหนุ่มเมื่อกี้บอกว่าโรงพยาบาลนี้เป็นของเขา นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

สิ่งที่รปภ.ทั้งหกกังวลมากที่สุดในขณะนี้คือถ้าโรงพยาบาลแห่งแรกเปลี่ยนเจ้าของ พวกเขาจะโดนไล่ออกหรือเปล่า...

“นายซื้อโรงพยาบาลแห่งแรกตั้งแต่เมื่อไหร่ โรงพยาบาลนี้แค่พูดก็ใช่ว่าจะซื้อได้หรอกนะ ตระกูลถานบริหารโรงพยาบาลนี้มามากกว่าร้อยปี คณบดีถานคนปัจจุบันถือว่าโรงพยาบาลนี้เป็นเส้นหล่อเลี้ยงชีวิตของเขา แล้วเขาจะยอมขายมันได้ยังไง?”

หลิวหรูเยียนเหลือบมองเย่เทียนที่อยู่ด้านข้าง เธอเดาไม่ออกจริงๆว่าเขาคิดอะไรอยู่ ถึงจะไม่เคยเอาจริงเอสาจังแต่ก็มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร ไม่ว่าเป้าหมายจะเป็นที่ดินหรือสินทรัพย์ที่แอบซื้อ ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งเจริญรุ่งเรืองชั้นนำของไห่จิง

บริษัทต้าเฟิงไม่เคยเอื้อมมือไปถึงโรงพยาบาลแห่งแรกไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหนก็ตาม จนในที่สุดสวีเทียนจื้อได้ยื่นมาเข้ามายุ่งและการเข้าซื้อโรงพยาบาลแห่งแรกก็สิ้นสุดลง

โรงพยาบาลแห่งนี้เป็นกระดูกแข็งเพียงชิ้นเดียวที่หลิวหรูเยียนเคี้ยวไม่ได้ตลอดหลายปีที่เธออยู่ในวงการธุรกิจ แต่คิดไม่ถึงว่ามันจะมาอยู่ในกระเป๋าเย่เทียนแล้ว

“นายรู้อยู่แล้วใช่ไหมผางเหว่ย บอกหน่อยสิว่าคุณเย่ซื้อโรงพยาบาลแห่งแรกตั้งแต่เมื่อไหร่?”

เรื่องนี้มันสุดยอดมากจนฉินเยี่ยนอยากจะบอกกับเย่เทียนตอนนี้ว่า “ฉันขอมอบหัวใจให้คุณเย่”

ผางเหว่ยหันซ้านหันขวาแล้วลดเสียงลงพูดกับฉินเยี่ยน “อันที่จริงฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนไหนแต่พี่ชายของฉันเป็นพระเจ้า ระหว่างทางมาโรงพยาบาลฉันไม่เห็นว่าเขาทำอะไรนอกจากกดโทรศัพท์ไม่กี่ครั้งพอไม่ได้คุยกันซักพักฉันเลยถามไปว่ามีอะไรรึเปล่าและเขาตอบฉันว่า‘เปล่าหรอก ฉันเพิ่งซื้อโรงพยาบาลแห่งแรกตอนกำลังจะไปนะ!'

โอ้พระเจ้า โลกนี้มันเกิดอะไรขึ้น ฉันมักคิดเสมอถ้าฉันอยู่กับพี่ชายแบบนี้ฉันคงไปลดรัศมีอันเจิดจ้าของเขาแน่ เผลอๆอาจไปลดGDPของไห่จิงด้วย คนรวยรุ่นสองคืออะไร ไซจูเก๋อคืออะไร ต่อหน้าพี่ชายฉันแทบไม่มีคุณสมบัติถือรองเท้าให้ด้วยซ้ำ

เหล่าฉิน ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันเหมือนจะขาดอากาศหายใจทั้งเป็นและเสียที่ฝังตอนตาย ฉันตัดสินใจแล้วว่าหลังเรื่องนี้จบฉันจะไปตามหาสิ่งที่ขาดหายไปนาน เหม่ยเหม่ย แนนซี่ เสี่ยวหลัน ฮวนฮวน...พวกเธออย่าพึ่งนอนนะ พี่ชายคนนี้จะไปหาพวกเธอที่บ้านแล้ว

ให้ตายเถอะเหล่าฉิน อยู่ๆจะหยุดทำไมถึงไม่บอกกันก่อน หรือเพราะว่านายเห็นฉันมีคนสนิทเยอะ อย่าอิจฉาไปเลยน่า ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยที่ฉันจะแบ่งพวกเธอไปให้สองคน แล้วนายค่อย…”

“หุบปากซะ เรามาถึงแล้ว” ฉินเยี่ยนมองผางเหว่ยที่ไม่ต่างจากปีศาจราคะด้วยความโกรธแล้วเตือนเขาว่านี่คือโรงพยาบาลแห่งแรก อย่าทำตัวเหมือนพวกบ้ากามที่คิดแต่เรื่องผู้หญิง

ก๊อกก๊อก

“เข้ามา”

เย่เทียนผลักประตูเข้ามาและนำกลุ่มคนเข้าไปในห้องฉุกเฉินที่มีกลิ่นยาฆ่าเชื้อ ผู้ว่าการหวังอี้ประหลาดใจ คุณนายหวังและหวังเหว่ยไห่มองด้วยความขุ่นเคือง

อยู่ผู้คนก็เข้ามาพร้อมกันจึงทำให้ห้องฉุกเฉินที่เดิมทีค่อนโล่งกว้างแออัดขึ้นมาทันที

ผู้ว่าการหวังอี้คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอเย่เทียนเร็วขนาดนี้ เนื่องจากเขาอยู่ในวงการการเมืองมาหลายปีเขาจึงปรับอารมณ์ได้ทันทีและยิ้มทักทายเย่เทียนเหมือนเดิม “ไม่คิดว่าเราจะได้พบกันเร็วขนาดนี้คุณเย่ เรื่องในคืนนี้เป็นเพราะสุนัขของฉันเมาเลยทำให้เกิดปัญหา ฉันขอพาสุนัขของฉันไปชดใช้ให้คุนได้หรือเปล่า? ถึงหมามันจะผิดแต่คุณเย่ก็ลงมือแบบนั้นไม่ได้ ในเมื่อพวกเราผิดทั้งคู่ทำไมเราไม่มาคุยกันดีๆล่ะ ไม่ต้องผ่านขั้นตอนของตำรวจแล้วทำให้เรื่องนี้เป็นส่วนตัว”

เขาต้องการใช้เงินหนึ่งหรือสองล้านซ่อมแมคลาเรนพี1ที่ลูกชายสุดที่รักของเขาไปทำความเสียหาย ถ้าเขาไปหาพ่อตาแล้วจอให้พ่อตาช่วยเกรงว่าเขาคงโดนเยาะเย้ยดูถูกจากอีกฝ่ายแน่ ดังนั้นคงเป็นเรื่องดีกว่าไม่ใช่เหรอที่จะชดเชยให้เย่เทียนแล้วหาทางจ่ายให้น้อยที่สุด

ที่สำคัญคือเขาเป็นผู้ปกครองของไห่จิง ถ้าเรื่องคืนแพร่งพรายออกไปแล้วเขาจะดำรงตำแหน่งผู้ว่าการต่อไปได้ยังไง?

หวังอี้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตอนท้ายและได้ข้อสรุปว่าทั้งสองฝ่ายไม่ต้องผ่านขั้นตอนของทางการและทำเป็นเรื่องส่วนตัว

เย่เทียนยิ้มออกมาเมื่อเห็นหวังอี้แบ่งแยกชัดเจนระหว่างเรื่องส่วนตัวและส่วนรวม แต่นั่นไม่ใช่ข้อสรุปสุดท้ายเพราะจากการโทรคุยครั้งก่อนจะเห็นได้ว่าผู้ว่าการหวังอี้เป็นแค่รูปลักษณ์ผิวเผิน เขาไม่ใช่นายใหญ่ของที่บ้านที่สามารถตัดสินใจเรื่องต่างๆได้ ไม่ว่าสิ่งที่เขาพูดตอนนี้จะดีแค่ไหนแต่ตราบใดที่คุณนายหวังไม่เห็นด้วยคำพูดของหวังอี้ก็ไม่เป็นผล

วันนี้ผู้ชายที่ไม่เคยย่อท้อได้เข้าสู่สนามที่หน้าเศร้าซะแล้ว

คุณนายหวังมองเย่เทียนที่กำลังมองเธอ เธอทนไม่ไหวอีกต่อไปและตะโกนออกมาทันที “แกคือเย่เทียนที่เตะเป้าลูกฉันนี่เอง แกมันคนนิสัยหมาแถมยังโหดเหี้ยมอีก อาไห่ของเรายังเป็นเด็กน้อยโง่เขลาอยู่เลย แกเป็นถึงผู้ใหญ่มือสกปรก นังผู้หญิงนั่นก็แค่อีตัวหน้าสวยไม่ใช่หรือไง? แค่แกมีเงินก็หาผู้หญิงที่ต้องการได้แล้วทำไมต้องมาทำลายธูปของตระกูลโจวกับตระกูลหวังด้วย เย่เทียน ถ้าแกไม่อธิบายเรื่องนี้ให้ครอบครัวของเราฟังหญิงชราคนนี้จะถลกหนังแกทิ้งซะ”

“คุณนายหวัง คุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการละเมิดกฎหมายและระเบียบต่างๆเช่นการการหมิ่นประมาทและการคุกคาม  นี่คือวิดีโอหลักฐานที่เราจะใช้ หากคุณเย่เทียนเห็นด้วยพวกเราจะฟ้องคดีต่อศาลแทนเขา” หลังจากคุณนายหวังพูดจบ ทนายที่อยู่ด้านหลังเย่เทียนก็ถือโทรศัพท์ออกมาเตือนคุณนายหวังด้วยเสียงที่ดังก้อง

ข้าวสามารถกินได้ตามใจชอบ แต่คำพูดบางคำไม่สามารถพูดได้ตามใจชอบ

ตราบใดที่เย่เทียนออกคำสั่ง พวกเขาจะจับคุณนายหวังส่งไปที่นั่นในไม่กี่นาที!