464 - การเดิมพันครั้งสุดท้ายของต่างมิติ
1775 - การเดิมพันครั้งสุดท้ายของต่างมิติ
ภายในเมืองจักรพรรดิ์ทุกคนตกตะลึง
อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องที่น่าเสียใจ หากแกนศักดิ์สิทธิ์ภายในธนูใหญ่ไม่ได้รับความเสียหายผลไม้เต๋าไม่ได้รับอันตรายเขาก็จะไม่มุ่งหน้าไปสู่จุดจบของเขาอย่างกล้าหาญและจะบรรลุความเป็นอมตะโดยธรรมชาติ!
หงหลง!
เมิ่งเทียนเจิ้งกำลังเคลื่อนไหวโดยใช้วิธีการที่ไม่มีใครเคยทำมาก่อน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงหลากสีที่เป็นมงคลทำให้สถานที่แห่งนี้ดูลึกลับและยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ลักษณะของเมิ่งเทียนเจิ้งราวกับว่าเทพสงครามที่แท้จริงฟื้นขึ้นมาจากความตาย!
ตอนนี้แม้ว่าเมิ่งเทียนเจิ้งจะมุ่งหน้าไปยังจุดสิ้นสุดของถนนอย่างกล้าหาญ แต่กลิ่นอายของเขายังคงกลืนกินภูเขาและแม่น้ำ เขาส่งเสียงคำรามลั่นสั่นสะท้านทั่วทั้งแดนรกร้าง
หงหลง!
เมิ่งเทียนเจิ้งยกมือขึ้นคว้าดวงดาวที่ยิ่งใหญ่จากนอกโลกทีละดวงรวมทั้งปรับแต่งพวกมันด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่มีรัศมีเซียน เขาทำการสร้างกำแพงเมืองจักรพรรดิ์ขึ้นใหม่อย่างรวดเร็ว
“เขาก้าวข้ามระดับผู้สูงสุดไปแล้วเขาจะทำสำเร็จหรือไม่” ผู้สูงสุดของเก้าสวรรค์ตกใจเสียงสั่นเล็กน้อย
เมื่อไม่นานมานี้เมิ่งเทียนเจิ้งก้าวขาข้างหนึ่งเข้าไปในอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะแล้ว ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเหนือล้ำไปกว่าผู้สูงสุดจากทั้งสองฝั่ง
ตอนนี้เขาประสบความสำเร็จอย่างแท้จริงหรือไม่? เขาจะเข้าสู่อาณาจักรนั้นอย่างสมบูรณ์หรือไม่!
อย่างไรก็ตามความตายยังคงมาถึง
ผลไม้เต๋าของเขายังคงลุกโชนอยู่ในเปลวไฟอันร้อนระอุ
หงหลง!
ทันใดนั้นทิศทางของสวรรค์อเวจีก็สั่นสะเทือนอย่างมาก ฉากนั้นยิ่งใหญ่ทำให้ทะเลแห่งกฎธรรมชาติปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้ง
กฎธรรมชาติหลั่งไหลลงมาจากสวรรค์อเวจีโซ่แห่งคำสั่งของเทพเจ้าถูกปลดปล่อยออกมานับล้านเส้นเป็นฉากที่น่าสยดสยองอย่างยิ่ง
โฮ่ว!
ในเวลาเดียวกันเสียงคำรามก็ดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่ง มีผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้ที่กำลังเคลื่อนไหว
สามารถมองเห็นหอกสีทองของอันหลานและง้าวอันยิ่งใหญ่ของปราศจากความตายทั้งคู่ปรากฏในสวรรค์อเวจีครั้ง
ก่อนหน้านี้ง้าวอันยิ่งใหญ่ของปราศจากความตายอยู่ที่นี่แล้วโดยต้องการเปิดเส้นทางเพื่อส่งสิ่งมีชีวิตอมตะให้มากวาดล้างเก้าสวรรค์สิบพิภพ
ตอนนี้มันไม่ใช่แค่อาวุธชิ้นเดียว แต่เป็นสองหรือสามอย่างพวกเขากำลังต่อต้านคำสาปของสวรรค์อเวจีเพื่อส่งสิ่งมีชีวิตอมตะข้ามมาให้ได้
นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ที่น่าตกใจ!
คชา!
ในที่สุดมีอาวุธเซียนทั้งสองชิ้นก็ถูกทำลายอย่างรวดเร็ว
พวกเขาดึงมือกลับไม่สามารถดำเนินการต่อไปได้อีกต่อไป หากอาวุธที่ไม่มีใครเทียบได้ถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์มันจะส่งผลกระทบต่อพวกเขารุนแรงมากเกินไป
สิ่งประดิษฐ์วิเศษที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขาไม่อาจรับความเสียหายได้ พวกเขายังมีการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่รออยู่อีก
เป็นเพราะพวกเขาตระหนักอย่างลึกซึ้งถึงการดำรงอยู่ของอาณาจักรเซียน ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถทนต่อการสูญเสียที่หนักเกินไปได้
บนกำแพงเมืองจักรพรรดิทุกคนต่างสั่นสะท้าน พวกเขาไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นในช่วงสุดท้าย แต่ในที่สุดอีกด้านก็ยังล้มเหลว!
“เฮอะฮ่าฮ่า…”
ทันใดนั้นเสียงหัวเราะดังขึ้นดังมาจากห้วงสวรรค์อเวจี
เมื่อทุกคนคิดว่าสิ่งต่างๆจะจบลงแล้วแต่กลับมีสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งสามารถเดินข้ามมาจริงๆ เขาเดินโซซัดโซเซร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลแม้กระทั่งกระดูกก็ยังมองเห็นได้
ส่วนต่างๆของร่างกายของบุคคลนี้บิดเบี้ยวผิดซึ่งเป็นผลมาจากการอดทนอดกลั้นต่อพลังที่ไม่มีใครเทียบได้
ฮ่อง!
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาสามารถข้ามมาได้สำเร็จ แผ่นหลังของเขาก็ตั้งตรงขึ้นพลังโลหิตปกคลุมท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวทำให้พรมแดนรกร้างไร้เต็มไปด้วยรัศมีพลังที่อันตราย
แสงศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ปะทุขึ้นอย่างรุนแรง ราวกับวันโลกาวินาศได้มาถึงแล้ว
นี่เป็นสิ่งมีชีวิตอมตะในที่สุดเขาก็สามารถข้ามมาได้สำเร็จ
การโจมตีของอาวุธเหล่านั้นก็เพื่อเปิดโอกาสให้เขาสามารถข้ามมาได้นั่นเอง
ไอสังหารของเขาแทบจะบดขยี้โลกใบนี้ให้พังทลาย ทั้งหมดเป็นเพราะเขายืนอยู่ที่นั่นและมองเข้ามาอย่างเย็นชา
เป็นไปได้อย่างไร? ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาตกลงไปในหล่มน้ำแข็งหนาวสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้ารู้สึกหวาดกลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
พวกเขาทุกคนคิดว่าการต่อสู้ครั้งใหญ่สิ้นสุดลงแล้วและจะสามารถมีสันติภาพได้หลายร้อยปี อย่างไรก็ตามใครจะคิดว่าในช่วงเวลาสุดท้ายการดำรงอยู่ที่ไม่มีวันตายจะข้ามผ่านมาได้
ในสวรรค์อเวจีกฎธรรมชาติตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างต่อเนื่องโซ่แห่งคำสั่งของพระเจ้าปิดผนึกสถานที่นั้นอย่างเต็มที่ กฎระเบียบทุกอย่างเจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพกว่าก่อนหน้านี้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าไม่มีทางที่อีกฝ่ายจะบุกทะลวงได้อีกต่อไป
อย่างไรก็ตามในหมู่พวกเขามีหนึ่งคนสามารถข้ามมาแล้ว! ใครจะหยุดเขาได้? ใครจะต่อต้านเขาได้!
การดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์มองไปที่เมิ่งเทียนเจิ้งเผยให้เห็นการแสดงออกที่แปลกประหลาด เป็นเพราะคนๆนั้นกำลังปลดปล่อยแสงหลากสีที่เป็นอมตะซึ่งกำลังเข้าสู่อาณาจักรบ่มเพาะที่สูงขึ้น
“น่าสนใจ! ข้าจะเริ่มจากเจ้าก่อน!” ผู้ไม่ดับสูญจากต่างมิติปลดปล่อยรอยยิ้มที่โหดร้ายก่อนจะเดินเข้าหาเมิ่งเทียนเจิ้ง
เมื่อทุกคนจากเมืองจักรพรรดิมองเห็นสิ่งมีชีวิตอมตะตนนี้ ดวงตาของทุกคนก็เผยให้เห็นถึงความสิ้นหวังอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตามเมื่อเมิ่งเทียนเจิ้งเห็นคนผู้นี้เขาไม่รู้สึกถึงความหดหู่ใจเลยแม้แต่น้อยแต่ใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มสดใสแทน
เขามีกลิ่นอายของสงครามที่พุ่งเข้าสู่สวรรค์เช่นเดียวกับความยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้ เขาเดินเข้าหาผู้ไม่ดับสูญคนนั้นพร้อมกับกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“การไม่สามารถบรรลุความเป็นอมตะถือเป็นความเสียใจของข้า การสังหารเจ้าจะถือว่าสวรรค์ได้ชดเชยให้ข้าหรือไม่?”
เขาหัวเราะเสียงดังชุดเกราะสงครามสีทองของเขาเปล่งประกายแวววาวราวกับดวงอาทิตย์ปลดปล่อยแสงอมตะอย่างไม่สิ้นสุด การตายในสนามรบ ย่อมดีกว่าการจากไปเงียบๆในการทำสมาธิอย่างแน่นอน
เมิ่งเทียนเจิ้งมีจิตใจผ่องใสเส้นผมสีดำกระจัดกระจายมีความมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเอง เขากำลังจะเผชิญกับผู้ไม่ดับสูญอย่างแท้จริง
“นิ้วเดียวจากข้าก็ฆ่าเจ้าได้!”
ผู้ไม่ดับสูญกล่าวอย่างเย็นชา ยิ่งไปกว่านั้นเขาชี้นิ้วออกไปจริงๆ มันขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วและมุ่งไปตามทิศทางของเมิ่งเทียนเจิ้ง
เมิ่งเทียนเจิ้งปลดคันธนูที่หักออก ยังคงมีเลือดไหลออกมาจากข้างในตอนนี้สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กตัวหนึ่งมุดออกมาจากคันธนูเข้าสู่ร่างกายของเมิ่งเทียนเจิ้ง
นั่นคือแก่นแท้ของผลไม้เซียนของเขา?
ฮ่อง!
หลังจากนั้นคลื่นของรัศมีที่น่ากลัวก็ได้กลืนกินสวรรค์และปฐพีแสงสีดำกระจายออกปกคลุมสนามรบไว้ทั้งหมด
บางทีการเรียกมันว่าแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่เพียงพอมันเหมือนกับร่างปีศาจที่ปลดปล่อยพลังงานที่น่ากลัวออกมา แสงมืดปกคลุมไปทั่วทั้งจักรวาล
ยิ่งไปกว่านั้นเมิ่งเทียนเจิ้งเองก็เริ่มเปล่งประกายเหมือนเปลวไฟสวรรค์เขากลายเป็นดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ล่องลอยอยู่ในท้องฟ้า
เมื่อเขารวมเข้ากับแก่นแท้ผลไม้เซียนมันทำให้ความแข็งแรงของเขาที่ถูกปลดปล่อยออกมาไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าผู้อมตะแม้แต่น้อย
เจีย!
ร่างของเขาถูกแยกออกจากกันเป็นสองร่าง ร่างหนึ่งคือเมิ่งเทียนเจิ้ง อีกร่างนั้นก็เป็นเมิ่งเทียนเจิ้งเช่นกัน เพียงแต่เขาปลดปล่อยรัศมีสีดำสนิทออกมาอย่างต่อเนื่อง
คัมภีร์ที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้แสดงญาณวิเศษขั้นสูงสุดออกมา!
ตง!
ความเจิดจรัสของหยินหยางส่องสว่างทั้งในอดีตปัจจุบันและอนาคต เมิ่งเทียนเจิ้งและร่างอสูรพุ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้ของพวกเขาก่อนที่จะทำลายนิ้วนั้นทิ้งทันที
ผู้ไม่ดับสูญคนนั้นดึงมือกลับมา พร้อมกับมองไปที่นิ้วของเขาที่ถูกตัดออกครึ่งนึงด้วยสีหน้าตกตะลึง
เขามองไปที่เมิ่งเทียนเจิ้งอย่างเย็นชาแลกล่าวว่า
“เจ้ามีความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง!”
“จะสังหารข้าด้วยนิ้วเดียวอย่างนั้นหรือ? เจ้าคนเดียวไม่พอ!” เมิ่งเทียนเจิ้งกล่าว
บนกำแพงเมืองจักรพรรดิทุกคนตกตะลึง เมิ่งเทียนเจิ้งกำลังเผชิญกับสิ่งมีชีวิตอมตะ?
