431- ฆ่าได้หยามไม่ได้

1742 - ฆ่าได้หยามไม่ได้

หงหลง!

สวรรค์และปฐพีพังทลาย เขาต้องการจำกัดชายที่สวมชุดสีเงินคนนี้โดยเร็วที่สุด

ตอนนี้จินซานน่ากลัวมากอักขระเซียนโบราณบินออกมาจากหน้าผากของเขาขยายใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทุกๆชิ้นเหมือนขุนเขาอันยิ่งใหญ่ก่อนจะพุ่งไปข้างหน้า

เขากำลังสร้างกฎธรรมชาติมันเป็นอาณาจักรเต๋าบนท้องฟ้า นี่คือขอบเขตของกฎธรรมชาติรอบทิศทางสามารถปราบศัตรูที่แข็งแกร่งได้!

นี่เป็นสิ่งที่ทรงพลังอย่างยิ่ง ขอบเขตกฎนั้นดังกึกก้องควบคุมชายหนุ่มสวมชุดสีเงินทำให้ผู้คนมากมายจากเมืองจักรพรรดิ์โห่ร้องให้การสนับสนุนเขา

น่าเสียดายที่เมื่อกำปั้นของเขากำลังจะกระแทกศัตรู ชายหนุ่มชุดสีเงินก็ปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ออกมาคุ้มกันร่างกายของตัวเอง

นั่นคือโลหิตของจักรพรรดิ์แม้ว่ามันจะเบาบาง แต่ก็สามารถทำลายทุกสิ่งที่ขวางทางได้

หงหลง!

ชายหนุ่มที่สวมชุดสีเงินกระแทกหมัดของเขามุ่งหน้าไปยังจินซาน โดยทำลายอำนาจศักดิ์สิทธิ์และกฏเต๋าที่จินซานแสดงออกมา

ทั้งสองต่อสู้กันไปกันมาอย่างรวดเร็วสถานที่แห่งนี้ดูราวกับจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เสียงคลื่นดังกึกก้องดังมาจากความว่างเปล่าแสงแห่งสวรรค์สุกสกาวสว่างไสวไปทั่วทะเลทรายอันยิ่งใหญ่

ต้องบอกว่าจินซานมีพลังที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก

อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องโชคร้าย เมื่อการต่อสู้ของพวกเขาดำเนินไปถึงสามสิบกระบวนท่าเขาก็ถูกอีกฝ่ายต่อยจนกระเด็นไปกระแทกพื้น

เป็นเพราะในขณะนี้พลังของอีกฝ่ายเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเขาไม่สามารถต้านทานมันได้อีกต่อไป

นั่นคือโลหิตของจักรพรรดิที่ถูกจุดขึ้น ขณะที่ชายหนุ่มชุดสีเงินลงมืออย่างสุดกำลังจินซานก็ถูกทุบตีจนเลือดพุ่งออกมาจากปากใบหน้าของเขาซีดขาวไร้สีสัน

“เจ้าอ่อนแอเกินไป!”

เจ้าหนูในชุดสีเงินกล่าวอย่างเย็นชาและโจมตีไปข้างหน้าอีกครั้ง

ฮ่อง!

การเคลื่อนไหวของชายหนุ่มในชุดสีเงินเหมือนกับรวดเร็วเกินกว่าที่จินซานจะสามารถหลบพ้น ในระหว่างนี้เขาถูกโจมตีอย่างรุนแรงมากกว่าสิบครั้งเข้าไปแล้ว

จินซานถูกทำร้ายจนเซไปข้างหลังอย่างต่อเนื่องและได้รับบาดเจ็บสาหัส

เปง!

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือในท้ายที่สุดชายหนุ่มชุดสีเงินบินขึ้นไปบนท้องฟ้าก่อนที่จะใช้เท้าเหยียบลงบนหน้าอกของจินซาน

ทำให้กระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาป่นปี้ไปหมดแทบจะเสียชีวิตลงไปในการโจมตีครั้งนี้

เท้าของเขาเหยียบย่ำจินซานลงไปที่พื้นก่อนที่จะมองอย่างเหยียดหยามพร้อมกับกล่าวว่า

"ความสามารถของเด็กรุ่นใหม่ในเมืองจักรพรรดินั้นอ่อนแอจริงๆไม่มีอะไรมากไปกว่าสุนัขและไก่!"

เขาบดเท้าอย่างแรง หน้าอกของจินซานยุบลงจนโลหิตสาดกระจายออกมา

ด้านหลังคนกลุ่มหนึ่งตะโกนออกมาอย่างโกรธเคือง พวกเขาเป็นคนของตระกูลจินที่ไม่สามารถยอมรับได้ว่าจินซานกำลังจะตายที่นี่!

คนจากตระกูลหวังก็เห็นฉากนี้ด้วยเช่นกัน พวกเขาทําได้เพียงถอนหายใจเบาๆ จินซานผู้รุ่งโรจน์ร่างที่แปรปรวนสวรรค์คนนั้นพ่ายแพ้อย่างง่ายดาย!

เมื่อเปรียบเทียบกับฮวง ทำไมถึงมีความแตกต่างกันมากขนาดนี้? ชื่อเสียงของฮวงทำให้อีกฝ่ายสั่นคลอนเขาสังหารผู้คนมากมายแม้แต่ตระกูลจักรพรรดิก็ยังหวาดกลัว สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในตอนที่เขาเป็นเชลยอีกด้วย!

หลายคนเคยได้ยินมาว่าฮวงแทบจะสังหารทายาทของจักรพรรดิแดงซึ่งเป็นสัตว์ร้ายแห่งกาลเวลา หนึ่งในอสูรโบราณที่แข็งแกร่งมากที่สุด

ทองคำแท้ต้องผ่านการกลั่นด้วยเปลวไฟ เห็นได้ชัดว่าจินซานไม่ใช่ทองแท้อย่างที่พวกเขาคิด ตอนนี้เขากำลังจะตายด้วยความอัปยศอดสู!

ในโลกอันยิ่งใหญ่ที่โหดร้ายนี้เขาพิสูจน์ตัวเองไม่ได้ กลายเป็นคนผู้หนึ่งที่จะถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลา

จินซานแพ้อย่างง่ายดาย โดยที่ไม่สามารถสร้างภัยคุกคามให้กับฝ่ายตรงข้ามได้แม้แต่น้อย!

“ อ่อนแอเกินไปแม้แต่คนอย่างเจ้าก็ยังกล้าที่จะท้าทายข้า ไม่น่าแปลกใจที่เก้าสวรรค์สิบพิภพถูกกวาดล้างครั้งแล้วครั้งเล่า

การฆ่าสิ่งมีชีวิตอย่างเจ้าไม่ใช่เรื่องท้าทายเลย”

ชายในชุดคลุมสีเงินหัวเราะเยาะขณะก้าวไปหาจินซานพลางก้มศีรษะลงมองเขาด้วยสายตาเหยียดหยาม

เขาหยิ่งผยองและสร้างความอับอายให้กับผู้ฝึกฝนทุกคนใน เมืองจักรพรรดิ์อย่างต่อเนื่อง

ด้านหลังใบหน้าของจินไท่จุนเขียวคล้ำบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง ตอนนี้สถานะของนางตกต่ำมากพอแล้ว บัดนี้อัจฉริยะที่ล้ำเลิศที่สุดของตระกูลก็ยังมาพ่ายแพ้อย่างหมดท่าสร้างความอับอายให้แก่ทุกคน ใบหน้าของนางไม่รู้จะมุดไปอยู่ที่ไหน

การแสดงออกของหวังซีนั้นซับซ้อน นางอ้าปากมองไปที่จินไท่จุน ด้วยความปรารถนาที่จะให้นางช่วยเหลือเขา?

จินซานเป็นที่รู้จักในฐานะร่างที่แปรปรวนของสวรรค์ของคนรุ่นหนึ่งซึ่งในบรรดาคนรุ่นหลังด้วยกันแทบจะไม่มีผู้ใดสามารถต้านทานได้

แต่เขาประสบความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ต่อหน้าทุกคนทั้งยังถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้เท้าของศัตรูนี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง

แม้ว่าพวกเขาจะเกลียดชังอีกฝ่าย แต่ก็ต้องยอมรับว่าพวกเขามีพลังมากจริงๆ

"ปล่อยเขาไป!" จินไท่จุนกล่าว

“ฮ่าๆๆ!” ผู้สูงสุดคนหนึ่งหัวเราะพร้อมกับขวางเส้นทางของนางไว้

สิ่งนี้ทำให้สือฮ่าวตกใจ เขาสงสัยมาตลอดว่าตระกูลจินกำลังสมรู้ร่วมคิดกับอีกฝ่ายตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น

“เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยเขาไปเพียงเพราะคำพูดของเจ้า? เศษสวะอย่างนี้จะเก็บไว้ทำไม!” ชายหนุ่มชุดสีเงินเงยหน้าขึ้นโดยไม่แยแสแม้จะเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุด เขากระแทกหมัดเข้าหาจินซานอีกครั้ง

เป็นเพราะเขารู้ว่ผู้สูงสุดของฝั่งเขาสามารถปกป้องเขาได้ เขาจะไม่ได้รับอันตรายใดๆแม้ว่าจะลงมือหนักหน่วงกว่านี้

เกียง!

เขาดึงใบมีดกระดูกออกมา ก่อนจะชี้ไปที่ช่องว่างระหว่างคิ้วของจินซาน

"หยุด!"

หวังซีตะโกน ท้ายที่สุดพวกเขาก็หมั้นกันแล้วตอนนี้เมื่อนางเห็นจินซานอับอายนางจึงไม่สามารถอดกลั้นตัวเองได้อีกต่อไป

มันยากที่จะจินตนาการได้ว่าจินซานที่ทรงพลังนั้นจะพ่ายแพ้อย่างง่ายดาย

“ แม่นางน้อยถ้าเจ้าต้องการช่วยเขาก็ยอมติดตามข้ากลับไปซะดีๆ การอยู่กับคนแบบนี้มีเพียงจะทำให้เจ้าตกต่ำลงเท่านั้น

บุคคลผู้นี้อ่อนแอเกินไปไม่ใช่คนที่เหมาะสมกับหญิงงามเช่นเจ้า”

ชายหนุ่มชุดสีเงินคำรามพร้อมกับเสียงหัวเราะด้วยความหยิ่งผยอง

ในฝั่งของเมืองจักรพรรดิ์การแสดงออกของทุกคนเปลี่ยนไป บุคคลผู้นี้รังแกผู้อื่นมากเกินไปแล้ว เขากล้าที่จะล้อเลียนเทพธิดาตระกูลหวังต่อหน้าทุกคน

นี่ไม่ใช่แค่ความอัปยศอดสูที่เกิดขึ้นเฉพาะตระกูลจินและตระกูลหวังเท่านั้น แต่นี่มันคือความอัปยศของผู้คนจากเก้าสวรรค์พิภพอย่างแท้จริง

“เจ้าหยิ่งยโสเกินไป! คนเราฆ่าได้หยามไม่ได้ เจ้ารู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งอย่างนั้นหรือ?” สือฮ่าวกล่าว

แม้ว่าเขาจะยืนอยู่ระยะไกลแต่เสียงของเขานั้นก็บาดหูทุกคนที่ได้ยินจนเกิดอาการหนาวสั่น

แม้ว่าชายหนุ่มที่สวมชุดสีเงินจะหยิ่งผยองและไม่เห็นผู้ฝึกฝนของเมืองจะพัดอยู่ในสายตา อย่างไรก็ตามเมื่อสือฮ่าวกล่าวขึ้นมาใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง

เขาสามารถดูถูกจินซานเขาสามารถล้อเลียนหวังซีได้ แต่เขาไม่กล้าแสดงความดูถูกต่อฮวงอย่างแน่นอน!

เป็นเพราะสหายผู้นี้มีความแข็งแกร่งที่ท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง

เขาเคยได้ยินมาว่าสือฮ่าวเอาชนะฉีเมิ่งหงทายาทคนสำคัญของจักรพรรดิแดงมิหนำซ้ำยังทำลายกฎแห่งกาลเวลาซึ่งเป็นญาณวิเศษประจำตัวของเขา

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือฮวงถึงกับตัดขาข้างหนึ่งของฉีเมิ่งหงออกมาย่างและรับประทานต่อหน้าทุกคนโดยไม่มีความเกรงกลัวต่อตระกูลจักรพรรดิแม้แต่น้อย!

สำหรับคนที่โหดเหี้ยมอย่างฮวง มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นที่จะไปท้าทายเขา

ใบหน้าของหวังซีเต็มไปด้วยความซับซ้อน นางไม่เคยคิดว่าในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดคนที่ลงมือช่วยเหลือคู่หมั้นของนางกลับเป็นชายหนุ่มผู้นี้